Dwie oferty na 14 autobusów wodorowych dla Wałbrzycha. Takiego starcia jeszcze nie było

Rozkład jazdy:

1. Ilu oferentów zgłosiło się do przetargu na 14 autobusów wodorowych dla Wałbrzycha i jakie ceny zaproponowali?
2. Jakie są główne kryteria oceny ofert w tym postępowaniu?
3. Dlaczego Wałbrzych stawia na autobusy wodorowe zamiast wyłącznie na elektrobusy bateryjne?

Wodorowa czternastka

Zamówienie dotyczy miasta Wałbrzych i obejmuje zakup 14 autobusów miejskich klasy I kategorii MAXI, napędzanych ogniwami wodorowymi. Przetarg został powtórzony po tym, jak wcześniejsze postępowanie zakończyło się fiaskiem – jedyna złożona wtedy oferta nie spełniła wymagań technicznych. Nowe postępowanie przyciągnęło dwóch oferentów. Celem zamówienia jest wsparcie realizacji unijnego projektu „Niskoemisyjna, inteligentna i dostępna mobilność w Aglomeracji Wałbrzyskiej – Gmina Wałbrzych”. Autobusy mają być dostosowane do ruchu miejskiego, z trojgiem drzwi w układzie 2-2-2, silnikami elektrycznymi zasilanymi ogniwem paliwowym oraz bateriami o dużej pojemności, które zyskały dodatkowe znaczenie w kryteriach oceny ofert.

W postępowaniu wpłynęły dwie oferty:

• Daimler Buses Polska zaproponował dostawę pojazdów za 57.807.540 PLN brutto, czyli 47.000.032,52 PLN netto,
• co daje cenę jednostkową netto za jeden autobus electric na poziomie 3.357.145 PLN netto.

• PAK-PCE Polski Autobus Wodorowy zaoferował wykonanie zamówienia za 50.467.979,94 PLN brutto, czyli 41.030.884,51 PLN netto,
• co daje cenę jednostkową netto za jeden autobus electric na poziomie 2.930.777 PLN netto.

Z kolei kwota przewidziana na realizację zamówienia wynosi 53.580.000 PLN brutto, czyli 43.560.975,61 PLN netto.

Jakie autobusy?

Na pierwszy rzut oka PAK-PCE mieści się w budżecie, natomiast Daimler Buses tę granicę przekracza o ponad 4 mln PLN. Warto jednak pamiętać, że cena to tylko jedno z kryteriów. Obecnie czekamy na decyzję zamawiającego, która zostanie podjęta na podstawie przetargowych kryteriów oceny:

✅ Cena – 60 pkt
✅ Gwarancja na układ napędowy – powyżej 510.000 km do 600.000 km przebiegu – 20 pkt
✅ Pojemność nominalna magazynów energii powyżej 59,99 kWh – 16 pkt
✅ Liczba miejsc stałych dostępnych bezpośrednio z niskiej podłogi – powyżej 11 – 4 pkt

Zgodnie ze specyfikacją, zamawiający wymaga dostarczenia autobusów o długości od 11,5 do 12,5 m i maksymalnej wysokości 3,45 m. Przepływ pasażerów ma się odbywać przez troje drzwi otwieranych do wewnątrz. Napęd będzie oparty na ogniwach paliwowych o mocy minimum 70 kW, z magazynem wodoru o masie użytkowej min. 25 kg, przechowywanym w butlach (od 4 do 7 sztuk) na dachu.

Pojazdy mają posiadać również akumulatory wykonane w jednej z trzech preferowanych technologii: LFP, LTO lub NMC. Zamawiający szczególnie promuje duże baterie, co może premiować ofertę Daimlera. Dostawa autobusów ma zostać zrealizowana w terminie określonym w ofercie wykonawcy – szczegóły zostaną ujawnione w kolejnym etapie postępowania.

Szczegółowe informacje o zamówieniu na stronie:
https://gminawalbrzych.logintrade.net/zapytania_email,202976,64cb5fc05fe7cd23c865850122178536.html

Zakupowe tło

Aktualnie Wałbrzych dysponuje już 20 autobusami wodorowymi Solaris Urbino 12 hydrogen, a ostatnie pojazdy z tej partii dotarły do miasta w 2025 roku. Dodajmy, że z firmą Solaris Bus & Coach opiewa na prawie 80 mln zł i obejmował opcję rozszerzenia zamówienia o kolejne 25 sztuk. Pojazdy mają m.in. klimatyzację , zewnętrzne i wewnętrzne wyświetlacze LED, dotykowe kasowniki, strefy dla wózków dziecięcych i osób niepełnosprawnych, stojaki na rowery. Kabina kierowcy będzie klimatyzowana; autobus wyposażony m.in. w system kontroli trakcji, ostrzeganie o zjechaniu z pasa ruchu.

Pierwszy kontralt miał finansowanie z Zielonego Transportu Publicznego / KPO, natomiast najnowszy (na 14 sztuk) ma wsparcie z dolnośląskiego EFRR / Funduszu Sprawiedliwej Transformacji, a poziom dofinansowania sięga nawet 91% wartości projektu.

Wałbrzych konsekwentnie rozwija wodorowy transport publiczny, wskazując, że ze względu na górzyste ukształtowanie terenu autobusy na wodór są bardziej efektywne niż elektrobusy akumulatorowe, szczególnie na liniach z dużym zużyciem energii.