Wodorowe początki Konina. Analiza SIWZ

Konin chce wejść w autobusy wodorowe, a pierwszym krokiem do tego celu jest ogłoszenie przetargu na dostawę w formie oddania w dzierżawę 1 nowego autobusu napędzanego wodorem na okres 4 lat od podpisania umowy.

Autobus ma być dostarczony do MZK w ciągu roku od podpisania umowy. Wcześniej poddaliśmy analizie warunki formalne przetargu, teraz zatem przyszedł czas na analizę kryteriów oceny ofert.

ocena konina

Kryteria oceny ofert to: cena (60%), warunki techniczno-eksploatacyjnych (40%).

Wśród kryteriów technicznych MZK Konin najbardziej punktuje następujące rozwiązania:

• szkielet nadwozia i podwozia wykonany ze stali odpornej na korozję - nierdzewnej – 15 pkt,
• trzy-częściowa szyba czołowa składająca się z szyby górnej, części dolnej lewej oraz części dolnej prawej podzielonych w osi pojazdu – 10 pkt,
• pełne oświetlenie zewnętrzne wykonane w technologii LED – 10 pkt,
• zawieszenie osi przedniej niezależnej – 15 pkt,
• wykonanie poszycia bocznego w sposób umożliwiający wymianę jego poszczególnych elementów bez konieczności jego późniejszego klejenia, zgrzewania lub spawania – 15 pkt,
• autobus wyposażony w napęd z silnikami elektrycznymi asynchronicznymi umieszczonymi w osi napędowej – 15 pkt,
• wysokość pojazdu do 3 300 mm włącznie – 20 pkt.

Specyfikacja techniczna

Autobus wodorowy ma mieć długość około 12 m (+/- 3%). Pojazd ma przewieźć minimum 60 pasażerów, z czego 26 na miejscach siedzących. Wejście na pokład odbywać się będzie poprzez 3 pary drzwi w układzie 2-2-2, o szerokości 1200 mm. Autobus ma być napędzany przez silnik umieszczony centralnie lub silniki elektryczne umieszczone w osi napędowej o sumarycznej mocy szczytowej minimum 150 kW, chłodzony cieczą lub powietrzem. W układzie napędowym musi być zastosowany system odzyskiwania energii z hamowania i redukcji prędkości jazdy. Magazyn energii stanowić ma bateria litowo - jonowa, o pojemności co najmniej 29,0 kWh. Gniazdo plug-in do ładowania baterii ma być zlokalizowane na tylnej ścianie pojazdu. Autobus będzie wyposażony w zbiorniki wodorowe o pojemności minimum 1400 l. Gniazdo do tankowania wodoru zlokalizowane ma być z prawej strony w okolicach osi przedniej. Czas tankowania wodoru to około 10-12 minut. Na dachu przewidziano ogniwo paliwowe o mocy minimum 70 kW netto. Ciepło z produkcji energii ma być wykorzystywane do ogrzewania autobusu za pomocą pompy ciepła. Cały system wyposażony będzie w układ rekuperowania energii z hamowania.

Zamawiający ma również określone wymagania względem stanowiska pracy kierowcy. Kabina kierowcy ma być typu zamkniętego, wyposażona w zamykane okienko do sprzedaży biletów, w blat lub kołyskę do przyjmowania gotówki.

Pasażerowie pojadą na siedzeniach typu miejskiego. Tkanina użyta do obicia siedzeń w pojazdach musi zawierać minimum 85% wełny w swojej wierzchniej części oraz być pokryta środkiem zapewniającym plamoodporność oraz antybakteryjność. System informacji pasażerskiej mają stanowić trzy tablice kierunkowe wykonane w technologii LED, w kolorze bursztynowym, posiadające układ ciągłej regulacji natężenia świecenia w zależności od warunków oświetlenia zewnętrznego oraz jedna wewnętrzna tablica informacyjna LCD.

Mamy pewniaka

Ostatnia prezentacja wodorowego Solarisa w MZK Konin oraz kryteria oceny ofert utrzymują nas w przekonaniu, że zwycięzca jest niemal pewny. Nie bez znaczenia jest fakt, że rynek autobusów wodorowych póki co jest dość wąski. Czy w tej sytuacji jest szansa na więcej niż jedną ofertę? Przekonamy się w dniu otwarcia ofert, czyli 14 maja.