VDL idzie do przodu

W 2010 r. autobusowy oddział VDL odnotował wzrost sprzedaży autobusów: z 1114 szt. w 2009 r. do 1430 szt. w 2010 roku. Liczba pojazdów w klasach mini i midi wzrosła z 207 szt. do 232 szt., natomiast spadła liczba dostarczonych podwozi: z 1215 szt. do 980 szt. Niestety, mimo wzrostu liczby wydanych autobusów znacznie spadły obroty spółki – o 10% z 473 milionów EUR w 2009 r. do 427 milionów EUR w 2010 roku. To zdaniem firmy efekt zmian w asortymencie produktów. Optymizm budzi zebrany portfel zamówień, który po 8 tygodniach 2011 roku wykazywał poziom 256 milionów EUR (wobec 154 mln EUR na koniec 2010 r.) Ważnym „zastrzykiem”był niewątpliwie kontrakt na dostawę 70. nowych autobusów VDL SLF Citea-120 dla GVB Amsterdam Odpowiednia umowa została podpisana 14 kwietnia br. Wszystkie pojazdy zostaną wyposażone w silniki z normą EEV , a pierwsze egzemplarze pojawią się w stolicy Holandii już pod koniec lipca br. i ruszą do obsługi regularnych połączeń na początku sierpnia. Pozostałe 60 egzemplarzy będzie dostarczanych w kolejnych miesiącach w regularnych partiach. Citea SLF (Low Floor), z całkowicie płaską podłogą, ma 12 metrów długości i w wersji dla GVB posiada troje drzwi w układzie 2-2-2. W sumie pojazd oferuje 31 miejsc siedzących i ok. 60 miejsc stojących + 1 wózek inwalidzki. Przypomnijmy, że to właśnie ten autobus zdobył prestiżową międzynarodową nagrodę 'Bus of the Year 2011′.

W zakresie sprzedaży autokarów i to tych najbardziej prestiżowych, VDL może pochwalić się lukratywnym kontraktem z szwedzką firmą transportową Nobina , która zamówiła 25 egzemplarzy piętrowego modelu Synergy. Zawarta umowa to największe zamówienie w historii VDL Bus &Coach na rynku szwedzkim. To także przełomowy krok dla VDL w zakresie kompletacji technicznej swoich „pięter”. Po pierwsze ich silniki będą dostosowane do zasilania biodieslem;po drugie dwupokładowe autokary będą wykorzystywane na liniach międzymiastowych między Norrtälje a Sztokholmem, o długości około 75 km z 7 przystankami na trasie. Ich pojemność pasażerska to 84 miejsca. Pojazdy będą dostosowane do szwedzkich norm transportu publicznego, a zatem będą oferować rampę wjazdową i miejsce postojowe dla wózków inwalidzkich. Ponadto zarówno dolny i górny będą miały wysokość 185 cm. Kolejny dodatki to monitoring oraz alkolock dla kierowcy. Dodajmy, że Grupa Nobina ma swoje oddziały w Szwecji, Finlandii, Norwegii i Danii. W tym roku obchodzi 100-lecie działalności. Jej flota liczy około 3500 autobusów przy zatrudnieniu około 7000 osób. Przewoźnik świadczy usługi transportu publicznego w Skandynawii, zarówno na miejskich, jak i regionalnych trasach. Co ciekawe firma policzyła, że statystycznie każdy mieszkaniec Szwecji rocznie odbywa 20 wyjazdów z Nobiną. Stanowi to prawie 200 milionów klientów każdego roku.

Ten rok przyniósł także nową nadzieje w segmencie podwozi, a wszystko za sprawą grupy transportowej Arriva , która zamówiła ponad 300 podwozi VDL z dostawą w 2011 r. Zamówienia składa się z 104 szt. modeli SB-200 do zabudowy autobusów w wersji solo oraz 207 szt. DB-300 do zabudowy autobusów piętrowych. Wszystkie platformy mają układ kierowniczy po prawej stronie, a ich nadwozia wykona angielski Wrightbus. Jest to największe zamówienie, jakie kiedykolwiek Arriva złożyła w firmie VDL. Jednopokładowe podwozia SB-200 mają ten sam układ napędowy, który jest montowany w VDL Ambasador LHD. Jego sercem jest 6-cylindrowy silnik Cummins ISBE Euro 5 współpracujący ze skrzynią biegów Voith. Platforma jest niskopodłogowa i przystosowana do transportu osób niepełnosprawnych i wózków. Natomiast podwozia DB-300 są przygotowane do zabudowy dwupokładowego modelu Wrightbus Gemini 2 DL, opracowanego w ścisłej współpracy między Arriva a Wrightbus. Jednym z jej efektów jest niskie zużycie paliwa. M.in. za taki wynik odpowiada 6-cylindowy silnik Cummins Euro 5 pojemności 6,7-litra współpracujący z automatyczną skrzynią Voith D854.5. Łącznie 97 „pięter”na podwoziach VDL zostanie zabudowany w londyńskiej specyfikacji TfL (m.in. układ drzwi 2-2-0), podczas gdy pozostałe 110 szt. będzie eksploatowanych w innych brytyjskich przedsiębiorstwach Arrivy, działających poza stolicą Wielkiej Brytanii.