Unia jest za biopaliwami

Propagowanie wykorzystywania biopaliw w transporcie jest głównym założeniem europejskiej strategii politycznej w obliczu znacznego wzrostu cen ropy oraz zwiększonych starań o zapewnienie trwałych, bezpiecznych i przyjaznych dla środowiska dostaw energii. Biopaliwa stanowią obecnie jedyną możliwość znacznego ograniczenia zależności sektora transportu od dostaw ropy. W ramach europejskiej polityki energetycznej Komisja zamierza zachęcać do produkcji i wykorzystywania biopaliw, proponując ustalenie wiążącego minimalnego udziału biopaliw w 2020 r. w paliwach do pojazdów mechanicznych na poziomie 10%.

Transport w Europie nieustannie się rozwija. Korzystanie z samochodów osobowych i ciężarowych przynosi tak duże korzyści społeczno-gospodarcze, że obecnie trudno sobie wyobrazić życie bez nich. Ale obecna sytuacja zaczyna wymagać pewnych zmian. W sektorze transportu powstaje prawie jedna trzecia emisji CO₂, gazu cieplarnianego w największym stopniu odpowiedzialnego za zmiany klimatyczne, a emisje te będą coraz większe.  Ponadto sektor transportu jest w 98% zależny od ropy naftowej, paliwa kopalnego pochodzącego w dużej mierze z importu, które staje się coraz droższe wraz z wyczerpywaniem się zasobów.

Unia Europejska proponuje natychmiastową reakcję na tę sytuację: zachęca do zastąpienia oleju napędowego i benzyny biopaliwami. Są to ekologiczne, odnawialne paliwa produkowane z materiałów organicznych.  Rozwój tego sektora stworzy nowe miejsca pracy i otworzy nowe rynki zbytu dla produkcji rolnej. Wykorzystanie biopaliw pomoże również w rozwiązaniu poważnych ogólnych problemów, takich jak dywersyfikacja źródeł energii oraz wypełnienie zobowiązań protokołu z Kioto.

W dyrektywie w sprawie biopaliw przyjętej w 2003 r. UE postawiła sobie za cel zastąpienie biopaliwami 2% benzyny i oleju napędowego w transporcie w 2005 r., a 5,75 % w 2010 r. Nie udało się osiągnąć celu dla roku 2005. Do roku 2010 można się spodziewać znaczących postępów, które nie pozwolą jednak osiągnąć wartości ustalonej dla 2010 r. Dlatego Komisja proponuje wzmocnienie ram prawnych poprzez ustalenie minimalnego udziału biopaliw w rynku na poziomie 10% w 2020 r.

Choć większość biopaliw pozwala w znaczący sposób ograniczyć emisje gazów cieplarnianych, można je produkować w sposób, który tego nie zapewnia lub powoduje inne problemy dla środowiska naturalnego. Komisja proponuje wprowadzenie systemu zachęt i wsparcia, który pozwoli uniknąć takich sytuacji i będzie wspierał produkcję biopaliw „drugiej generacji’.

Wykorzystywanie i produkcję biopaliw na poziomie europejskim można wspierać poprzez różne elementy polityki. Długofalową formą wspierania biopaliw są zwolnienia z podatków. Kilka państw członkowskich zapowiedziało też wprowadzenie obowiązku stosowania biopaliw. Polega to na zobowiązaniu dostawców do wprowadzania na rynek pewnej wartości procentowej biopaliw, co zapewnia inwestorom zabezpieczenie i stymuluje rozwój sektora biopaliw.

Obecnie najbardziej popularnymi biopaliwami są biodiesel (produkowany z roślin oleistych, takich jak rzepak czy słonecznik) i bioetanol (produkowany z cukru i roślin skrobiowych, takich jak buraki czy zboża). Te dwa płynne paliwa transportowe mogą zastąpić na wielką skalę olej napędowy i benzynę. Mogą być stosowane w silnikach nowoczesnych pojazdów (bez konieczności przebudowy w przypadku mieszanek o niskiej zawartości biopaliw oraz po niedrogiej adaptacji w przypadku mieszanek o wysokiej zawartości biopaliw) oraz rozprowadzane w ramach istniejącej infrastruktury. Prowadzone są badania zmierzające do opracowania technik produkcji biopaliw „drugiej generacji’, które pozwolą uzyskiwać biopaliwa z drewna, trawy i niektórych rodzajów odpadów.

---