Sto autobusów Solbusa
17 czerwca 2004 r. Fabryka Autobusów Solbus zorganizowała ma terenie ośrodka wypoczynkowego w Pieczyskach pod Bydgoszczą konferencję naukowo-techniczną poświęconą najnowszym oferowanym przez siebie produktom. Wzięło w niej udział ponad stu przedstawicieli firm komunikacyjnych, dla których podczas zwiedzania fabryki w Solcu Kujawskim przygotowano specjalną atrakcję w postaci uroczystego przekazania setnego autobusu marki Solbus – zakupionego przez przedsiębiorstwo PKS Ostrołęka. Po uroczystym wyjechaniu śnieżnobiałego jubileuszowego modelu C9,5 z hali produkcyjnej nastąpiła niespodzianka, gdyż za nim wyjechał 101. Solbus, który będzie reprezentował barwy PKS Włocławek i … 102., który, jako pierwszy egzemplarz z nowej serii 10,5 trafi do spółki PKS Kraków. Z okazji jubileuszu nabywcy setnych pojazdów zostali uhonorowani specjalnymi nagrodami w postaci komputerów dla stacji serwisowych, gdyż jak powiedział prezes Solbusa, Antoni Śliżak, teraz bardziej do naprawy autobusu przydają się laptopy niż śrubokręty… Ponadto okolicznościowe upominki otrzymały przedsiębiorstwa: MPK Nowy Sącz – jako największy odbiorca autobusów miejskich z Solca Kujawskiego i PKS Opole, które z kolei wśród przedsiębiorstw PKS jest liderem, jeśli chodzi o liczbę posiadanych Solbusów. Obie firmy dostały kamery cyfrowe, „aby nagrywać i przesyłać do fabryki filmy, jak spisują się Solbusy”. Najbardziej podniosły moment nastąpił, kiedy prezes Śliżak podziękował całej załodze za doskonałe wyniki osiągane przez firmę, za jej wyrozumiałość i cierpliwość w trudniejszych momentach, a przede wszystkim za jej wiarę w posiadane umiejętności i solidną pracę przy tworzeniu zupełnie nowego rozdziału w historii zakładu w Solcu. – „Na nasz sukces złożył się wysiłek całej załogi – powiedział Antoni Śliżak – Bardzo chciałbym, żeby ten entuzjazm, który towarzyszył nam do tej pory, trwał jak najdłużej. Jeżeli nam się to uda, to już niedługo do tej jedynki z dwoma zerami będziemy mogli dopisać jeszcze jedno zero.”
Można powiedzieć, że obecnie firma jest na jak najlepszej drodze do realizacji tego marzenia. Zdaniem Marka Wyrzykowskiego, dyrektora ds. marketingu, do końca roku firma na pewno wyprodukuje 110 szt., a najprawdopodobniej ta ilość zwiększy się do 120 egz.! Warto tutaj zaznaczyć, że w zeszłym roku tylko trzy firmy na polskim rynku przekroczyły próg 100 sprzedanych pojazdów. Były to Autosan, Jelcz i Solaris…
Jak powiedział prezes zarządu Solbusa, Antoni Śliżak, pomysł rozpoczęcia produkcji autobusów na licencji czeskiej firmy SOR narodził się 4 lata temu. Wówczas Kujawskie Zakłady Naprawy Samochodów podjęły decyzję o rozszerzeniu profilu działalności i zakupie licencji od czeskiej firmy SOR. Najbardziej jednak burzliwy i dynamiczny okres działalności firmy rozpoczął się tak naprawdę dopiero w zeszłym roku. Wówczas, 14 lipca 2003 r., na bazie majątku KZNS, który ogłosił upadłość, powstała Fabryka Autobusów Solbus, której załoga na samym początku liczyła 30 osób. W 2003 r. firma sprzedała w segmencie pojazdów międzymiastowych łącznie 32 autobusy, zajmując 8,69%-owy udział w tej kategorii. Natomiast już w pierwszej połowie br. ten udział wzrósł aż do 22,93%, a najlepiej sprzedającym się autobusem w tym okresie został Solbus C9,5! Można powiedzieć, że producent z Solca Kujawskiego, razem ze słupską Kapeną, przeprowadzili w ciągu 6 miesięcy br. małą rewolucję w segmencie pojazdów międzymiastowych w Polsce i zmienili dotychczasowy obowiązujący tu podział rynku (więcej informacji na temat polskiego rynku autobusów – patrz: Polski rynek autobusów w I połowie 2004 r.).
Obecne FA Solbus zatrudnia 120 pracowników, w tym 94 osoby bezpośrednio przy produkcji. W najbliższym czasie firma planuje zatrudnienie trzech młodych inżynierów do działu konstrukcyjnego, aby – jak powiedział podczas konferencji prezes Śliżak – „móc zrobić coś więcej w przyszłości.” Od czerwca 2004 r. maksymalna zdolność produkcyjna fabryki to 12 jednostek miesięcznie. Obok lokalnego autobusu C9,5 do produkcji weszły międzymiastowe modele LC 9,5 o podwyższonym komforcie i miejskie – B 9,5. Ponadto w zeszłym roku zakupiono licencje od firmy SOR na cały typoszereg – 10,5, na który uzyskano homologację w czerwcu br. i pierwsze międzymiastowe egzemplarze C10,5 trafiły do polskich klientów jeszcze w pierwszym półroczu 2004 r. Zdaniem prezesa Śliżaka, wraz z wejściem rodziny 10,5 rozpoczyna się zupełnie nowy rozdział w historii fabryki. Nowa seria będzie produkowana w dotychczasowych odmianach funkcjonalnych, czyli miejskiej i międzymiastowej (w odmianie C do przewozów lokalnych i bardziej komfortowej LC do obsługi tras długodystansowych), natomiast pod koniec roku dołączy do nich turystyczny model LH 10,5 o podwyższonej podłodze i zwiększonych gabarytach przestrzeni bagażowej. Po zakończonym procesie wprowadzania do produkcji wszystkich odmian funkcjonalnych typoszeregu 10,5, w przyszłym roku Solbus zamierza wprowadzić na rynek autobus miejski 12-metrowy z częściową obniżoną podłogą (SOR BN12). W opinii Antoniego Śliżaka będzie to odpowiedź firmy na dochodzące z części polskich miast sygnały o chęci zakupu takiej właśnie konstrukcji. O modelach SOR LH 9,5 i SOR BN12 piszemy w artykule poświęconym wystawie AUTOTEC 2004 w Brnie w bieżącym wydaniu InfoBusa.
Po zwiedzaniu fabryki odbyła się konferencja naukowo-techniczna, podczas której dyrektor techniczny Fabryki Autobusów Solbus, Adam Choroszy przedstawił szczegółowo konstrukcje nowych autobusów z serii 10,5. Podkreślił on w swoim wystąpieniu niski masowy współczynnik mocy, czyli stosunek mocy silnika do masy własnej pojazdu, który w przypadku Solbusa C10,5 wynosi 15,73 kW/t. To zdaniem dyrektora Choroszego najniższy tego typu wskaźnik spośród autobusów podobnej klasy obecnych na polskim rynku, co wynika z masy własnej modelu wynoszącej tylko 7725 kg. W porównaniu z pojazdami konkurencji to około 1000 kg mniej! Przekłada się to oczywiście na mniejsze zużycie paliwa, czyli parametr, na który obecnie wszystkie firmy transportowe zwracają dużą uwagę.
Niska masa własna Solbusów to m.in. efekt zastosowania na szeroką skalą materiałów kompozytowych w konstrukcji pojazdu. Wykonano z nich dach, ścianę przednią i tylną, pokrywy schowków bagażowych i nadkola, co również przekłada się na zwiększoną odporność antykorozyjną całego autobusu. Dodajmy, że dolna część szkieletu została zbudowana z profili ze stali nierdzewnej, natomiast przy bocznym poszyciu wykorzystano blachę obustronnie cynkowaną i nierdzewną.
Całe podwozie i wewnętrzna strona profili została zabezpieczona środkami firmy Valvoline.
Kolejna ważna sprawa, która interesowała przedstawicieli firm transportowych, to unifikacja poszczególnych modeli. Ma to duże znaczenie podczas serwisowania floty pojazdów składającej się z kilku typów pochodzących od tego samego producenta i jednorodność stosowanych do nich części zamiennych jest jak najbardziej pożądana. W przypadku autobusów międzymiastowych i miejskich produkowanych przez Solbus można powiedzieć, że unifikacja jest pełna. Jedyna różnica polega na zastosowaniu w typoszeregu 10,5 nowych ścian przednich i tylnych, które wejdą do modeli 9,5 już w IV kwartale br. W ramach tej modernizacji wprowadzono następujące zmiany:
• zwiększono szerokości drzwi przednich;
• zamontowano nową panoramiczną szybę przednią wklejaną w strukturę autobusu;
• wprowadzono nowe tworzywa wokół szyby przedniej i w przedniej części dachu;
• wstawiono nowe okno kierowcy i lusterka zewnętrzne;
• ustawiono bardziej pionowo ścianę tylną;
• pojawia się nowa tylna szyba i tylne światła;
• wprowadzono nowe tworzywa zewnętrzne i wewnętrzne w tylnej części.
Zdaniem przedstawicieli firmy, Solbusy nie tylko charakteryzują się lepszymi parametrami niż podobne konstrukcje dostępne na polskim rynku, ale również przewyższają oferowanym komfortem swoich protoplastów, czyli pojazdy wytwarzane przez SOR. Zaintrygowani tym stwierdzeniem, podczas targów AUTOTEC w Brnie porównaliśmy sposób wykończenia przestrzeni pasażerskiej w autobusach Solbus C9,5 oraz SOR C9,5. I rzeczywiście – niektóre elementy jak: siedzenia pasażerskie, półki bagażowe (w tym także te z nadmuchami od klimatyzacji) są bardziej komfortowe i wydaje się, że całe wnętrze jest bardziej starannie wykonane. Czyżby uczeń wyprzedził mistrza…? Będąc w tym temacie dodajmy, że obecnie z zakładów w Libchavy sprowadzane są do Solca Kujawskiego zespoły napędowe (Iveco, ZF), tylny most (Meritor), przednie zawieszenie niezależne (SOR), oś z belką sztywną (Iveco) i układ kierowniczy (RBL). Jednak zawarta umowa licencyjna nie zobowiązuje FA Solbus do zakupu komponentów u czeskiego producenta, dlatego nie jest wykluczone, że w przyszłości te elementy będą zamawiane bezpośrednio u producentów.
Podczas konferencji dyrektor ds. serwisu, Marcin Nowak, przedstawił autoryzowaną sieć serwisową firmy Solbus na terenie Polski. Składa się ona obecnie z 31 warsztatów – zarówno typu otwartego, jak i zamkniętego. Natomiast za obsługę serwisową silników Iveco odpowiada 28 stacji Tezana. Solbus zamierza sukcesywnie poszerzać swoją siatkę serwisową tak, aby poszczególne jej punkty oddalone były od siebie w promieniu nie większym niż 100 km.
Obecnie kujawski producent udziela standardowo 36-miesięcznej gwarancji na perforację i na nadwozie oraz 24-miesięcznej na silnik bez osprzętu. Warto tutaj podkreślić, że Solbus dość szybko reaguje na wszelkie uwagi ze strony swoich klientów, co można było zaobserwować przy słynnej sprawie z prawym lusterkiem zewnętrznym, które podczas postoju autobusu było zasłaniane przez otwierane do przodu skrzydło drzwi. Obecnie tego problemu już nie ma, drzwi otwierają się do tyłu i kierowca ma niczym niezakłóconą możliwość obserwacji wsiadających i wysiadających pasażerów.
Mamy nadzieję, że w tym artykule choć częściowo odpowiedzieliśmy na powtarzające się pytania – co zadecydowało o sukcesie Solbusa na polskim rynku? Przesądziło o tym wiele czynników, ale te najważniejsze to: po pierwsze prezes Antoni Śliżak, który doskonale orientuje się zarówno w branży transportowej (posiada przecież trzy przedsiębiorstwa PKS), jak i jest praktykiem w zakresie nowoczesnego zarządzania firmami. Po drugie wzajemnie uzupełniający się zespół współpracowników, który składa się z „weteranów”, znających branżę od podszewki oraz ludzi młodych, głodnych sukcesu. Po trzecie: produkt – to chyba nie przypadek, że przy sprawnie działającej sieci sprzedaży zarówno w Polsce, jak i Czechach autobusy zaprojektowane przez konstruktorów z Libchavy znajdują się w czołówce sprzedaży. I po czwarte: finansowaniem zakupu autobusów marki Solbus zajmuje się firma Blue Line ze sporym, 10-letnim doświadczeniem na rynku i szeroką ofertą w tym zakresie. Obecnie proponuje ona przewoźnikom, oprócz powszechnie stosowanego leasingu lub rat, również zawarcie atrakcyjnej umowy dzierżawy, gdzie cały czynsz wlicza się do kosztów uzyskania przychodów.
Na zakończenie dodajmy, że podczas konferencji zaprezentowała się m.in. firma Busmarket, prowadzona przez syna Antoniego Śliżaka, Michała Śliżaka, która sprzedaje na polskim rynku minibusy na bazie samochodów dostawczych Mercedes-Benz Sprinter i Vario (więcej szczegółów na ten temat na stronie www.busmarket.pl). Oprócz niej swoją ofertę przedstawili dostawcy komponentów dla branży autobusowej w Polsce – Sima Technologie Przemysłowe, Pixel Serwis, Voith Turbo, Drabpol, Webasto, ZF Peter Renz, Valvoline Polska, R&G, Groeneveld Polska i Kiel Polska.
