Scania po III kwartałach 2009 r.
Generalnie wyniki całego koncernu Scania okazały się lepsze od oczekiwań rynku. Szwedzki producent podał, że jego zysk operacyjny za III kwartał sięgnął 76 milionów dolarów wobec 36,35 mln , jakich spodziewali się analitycy. To Scania zawdzięcza głównie cięciom kosztów. Wynik jest jednak mizerny, jeśli porównać go do rezultatu sprzed roku. Wtedy zysk operacyjny Scanii wyniósł ponad 416 milionów dolarów. Zarząd spółki uważa, że sytuacja na kluczowych dla firmy rynkach zachodnioeuropejskich już się stabilizuje. Firma podała, że zamówienia na jej ciężarówki spadły w III kwartale o 6 procent rok do roku, po spadku aż o 55 procent w II kwartale 2009 r.
I autobusy. Ten segment rynku –zdaniem producenta –jest bardziej stabilny niż rynek samochodowy w tym roku. W ciągu 9 miesięcy br. sprzedaż autobusów i autokarów Scanii spadła o 21 procent, do poziomu 4511 szt. Przypomnijmy, że analogicznym okresie zeszłego roku był to poziom 5248 sztuk. To oznacza spadek o 737 szt. (- 14,047%). Łącznie w Europie dostawy autobusów Scanii spadły o 22 procent do poziomu 1451 jednostek;a spowolnienie nastąpiło głównie na rynkach Włoch, Hiszpanii, Rosji i Polski. W Ameryce Łacińskiej koncern odnotował znaczący spadek sprzedaży (szczególnie w Brazylii), natomiast w Azji i na innych rynkach dostawy wzrosły łącznie o 19 procent. Co ciekawe przychody netto spółki ze sprzedaży autobusów i autokarów zwiększyły się w tym roku o 8 procent i wyniosły 6204 m SEK. W zeszłym roku było to poziom 5759 m SEK.
Scania jest jednak dobrej myśli co do swojej przyszłości. Przede wszystkim duże nadzieje wiąże z nowym modelem autobusu turystycznego Scania Touring, pokazanym na targach w Kortrijk. Został on wyprodukowany w kooperacji z chińską firmą Higer i jest to prawdziwe zwieńczenie pięcioletniej już współpracy obu firm. Kolejny ważny kierunek Scanii to rozwój autobusów zasilanych paliwami odnawialnymi. Tutaj koncern może pochwalić się najnowszym sukcesem –dostawą łączne 60 autobusów napędzanych biodieslem (RME- estrami metylowymi oleju rzepakowego) do Göteborga, a dokładnie do największego szwedzkiego miejskiego operatora –Busslink. Kontrakt obejmuje dwu i trzy-osiowe autobusy typu Scana OmniLink, produkowane w zakładzie w Słupsku. Zostaną one dostarczone do przewoźnika w 2010 roku i zaczną obsługiwać linie od czerwca. Osiemnaście egzemplarzy będzie specjalnie zaprojektowany do eksploatacji w ruchu miejskim, a 42 szt. zostanie dostosowanych do obsługi regionalnych linii. –„To jest nasz drugi, ogromnie waży kontrakt z Busslink w tym roku. Wcześniej dostarczyliśmy im 85 autobusów przegubowych zasilanych etanolem w celu świadczenia usług dla Storstockholms Lokaltrafik (SL)To potwierdzenie naszego największego atutu –oferowania pełnej gamy pojazdów, które zarówno mogą być zasilane olejem napędowym, jak i paliwami odnawialnymi –powiedział Leif Nyström, szef sprzedaży Scania Sverige AB.
Warto podkreślić, że bio-paliwo RME nie przyczynia się do wzrostu emisji dwutlenku węgla. Proces jego produkcji polega na estryfikacji (i transestryfikacji) olejów roślinnych i tłuszczy zwierzęcych metanolem w obecności katalizatora. W Europie bioester produkowany jest głównie z oleju rzepakowego (np. Niemcy, Polska) lub słonecznikowego (np. Hiszpania). W USA jako surowiec używany jest przeważnie olej sojowy. Paliwo to określa się często różnymi nazwami: bioester, biodiesel, estry metylowe wyższych kwasów tłuszczowych –FAME (z ang. fatty acid methyl esters), estry metylowe oleju rzepakowego –RME (z ang. Rapeseed Methyl Esters), lecz wszystkie te nazwy oznaczają ten sam rodzaj paliwa. Bioestry posiadają bardzo zbliżone właściwości do konwencjonalnego oleju napędowego. Od wielu lat stosowane są na szeroką skalę w wielu krajach m.in. w Niemczech, Austrii i USA zarówno jako samoistne paliwo oraz jako mieszanina z olejem napędowym w różnych stosunkach. Najczęściej spotykaną postacią tego biopaliwa w Europie jest B100, czyli bioester stanowiący samoistne paliwo. W Niemczech produkt ten cieszy się wysoką popularnością, a dobrze rozwinięta sieć stacji (ok. 2 tys.) oferujących B100 umożliwia kierowcom dostępność tego produktu na terenie całego kraju. Typową mieszaniną bioestru jest paliwo B20, które zawiera 20% obj. bioestru i 80% obj. konwencjonalnego oleju napędowego. Zgodnie z obowiązującą w Europie normą na olej napędowy (EN 590) bioester może wchodzić także w skład olejów napędowych sprzedawanych na stacjach paliw bez dodatkowych oznaczeń w ilości do 5% obj.
