Radni Szczecina chcą modernizować komunikację publiczną
Radni Szczecina, i to zarówno z opcji lewicowych, jak i prawicowych, zgodnie twierdzą, że szczecińska komunikacja miejska pogrąża się w stagnacji i zaczyna odstawać swym poziomem od systemów komunikacji publicznej w innych miastach. Do takich wniosków skłonił ich udział w targach TRANSEXPO w Kielcach oraz towarzyszących konferencjach. Szczecińskich radnych zafascynowały przede wszystkim autobusy napędzane gazem ziemnym, które są znacznie bardziej ekologiczne i tańsze w eksploatacji. Ponadto, radni chcieliby widzieć w Szczecinie takie innowacyjne rozwiązania, jak bilet w postaci karty magnetycznej czy mikrobusy prywatnych firm, obsługujące mniej obciążone linie. Władze miasta jak narazie z dystansem patrzą na te propozycje, choć nie odrzucają ich z góry. Eksperci zwracają uwagę, że zakup autobusów gazowych muszą poprzedzić dokładne analizy opłacalności takiego przedsięwzięcia, do zwiększonego kosztu zakupów należy bowiem doliczyć także np. koszt budowy odpowiednio wydajnych stacji napełniania. Z kolei do projektu wprowadzenia na niektóre linie prywatnych mikrobusów sceptycznie podchodzą sami mieszkańcy Szczecina.
Trudno jednak spodziewać się szybkiego zakupu nowego taboru w Szczecinie, a zwłaszcza drogich pojazdów gazowych, jeśli spojrzy się na dotychczasowy poziom wymiany taboru w stolicy Pomorza Zachodniego. Autobusową komunikację miejską w Szczecinie obsługują dwie zajezdnie, funkcjonujące jako odrębne spółki: SPA „Klonowica” i SPA „Dąbie”. W taborze tej pierwszej najwięcej jest przegubowych autobusów Volvo B10MA, zakupionych w latach 1994-1995, a tylko 5 autobusów to pojazdy niskopodłogowe (5 szt. MAN NL223 z 2002 r.) Podobna sytuacja jest w zajezdni SPA „Dąbie“, gdzie najwięcej jest autobusów Ikarus 280 i Volvo B10MA, a jedynymi pojazdami niskopodłogowymi jest 5 sztuk MAN NL 223 oraz jeden Jelcz M121. Część komunikacji obsługuje także szczecińsko-polickie przedsiębiorstwo SPPK Police, którego sytuacja taborowa wygląda lepiej: można tu spotkać niskowejściowego Jelcza M081MB oraz sporą liczbę niskopodłogowych autobusów MAN 2. i 3. generacji, w tym pięć pierwszych, trzyosiowych autobusów MAN NL313 w Polsce.
