Obwodnica Wilkanowa

Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad informuje, że 7 lutego będzie mieć miejsce oddanie do użytku obwodnicy Wilkanowa w ciągu drogi krajowej numer 27 w województwie lubuskim. Obecnie droga krajowa nr 27 prowadzi od przejścia granicznego w Przewozie – poprzez Żary, Nowogród Bobrzański – do Zielonej Góry. Z tego powodu pojazdy nadjeżdżające z kierunku Żar, a udające się w głąb kraju zmuszone są do przejechania przez centrum Zielonej Góry. Podobnie jest z ruchem od strony Poznania, Szczecina, czy Wrocławia (droga krajowa nr 32 i nr 3). Kierowcy jadący się w stronę Żar, lub przejść granicznych w Przewozie, Zasiekach, Łęknicy, Olszynie, także muszą przejechać miasto.
Trwająca prawie 18 miesięcy budowa pochłonęła niemal 4,5 mln euro netto (bez uwzględnienia podatku VAT), z czego 2 mln euro zapłaciła Unia Europejska w ramach programu PHARE. Parametry oddawanej trasy o długości 4,97 km zostały dostosowane do standardów unijnych: nośność jej wynosi 115 kN/oś, jezdnia ma szerokość 8 metrów (dwa 3,5 metrowe pasy ruchu plus półmetrowe opaski z obu stron).
W ramach zadania wykonano:
drogę długości 4,9 km wraz z trzema skrzyżowaniami
wiadukt drogowy nad linią kolejową Zielona Góra – Żagań
przełożenie odcinka drogi gminnej długości 1,47 km
przełożenie odcinków dróg leśnych
kanalizację deszczową i oświetlenie
przebudowę linii energetycznych i telekomunikacyjnych
Obwodnica Wilkanowa jest kolejnym fragmentem obejścia Zielonej Góry – fragmentem o tyle istotnym, gdyż domykającym istniejącą już Trasę Północno-Zachodnią w Zielonej Górze tworząc pełną obwodnicę miasta. Tym samym pozwala na jego całkowite ominięcie przez ruch tranzytowy. Jadący obwodnicą ominą również wieś Wilkanowo.
Oddanie tego odcinka drogi do użytku ułatwi pracę przewoźnikom i poprawi bezpieczeństwo pieszych w mieście. Korzystny wpływ będzie miało również na drogi miejskie, które dewastowane były przez ciężki transport samochodowy.
Podczas prowadzonych na trasie przyszłej obwodnicy Wilkanowa wyprzedzających, ratowniczych badań wykopaliskowych natknięto się na niewielką osadę (obozowisko) ludności kultury ceramiki sznurowej (około 1900 p.n.e.). Odsłonięto kilkanaście obiektów tej kultury i bogaty materiał zabytkowy zarówno ceramiczny, jak i krzemienny. Odkrycie to zaliczono do najważniejszych odkryć archeologicznych 2003 roku w skali całego województwa lubuskiego, ponieważ ludność tej kultury prowadziła koczowniczy tryb życia, w związku z czym osiedlała się na krótko, zostawiając po sobie nieliczne ślady.