Nowy zintegrowany Dworzec Autobusowy MPK Poznań

W dniu 9 listopada br. miała miejsce historyczna chwila –otwarcie nowego dworca autobusowego MPK Poznań. Symboliczne przecięcie wstęgi i tym samym oficjalne otwarcie obiektu nastąpiło chwilę przed godziną 16. Poprzedziła go mini parada autobusowa z dwoma ogórkami i … warszawskim Sanem na czele. Pierwsze liniowe autobusy odjechały z nowej końcówki na os. Sobieskiego dopiero wczesnym rankiem dnia następnego.

Pierwsze plany, a raczej koncepcja wybudowania wspólnej olbrzymiej pętli dla autobusów kończących w różnych miejscach Piątkowa (jednej z największych „sypialni”miasta) pojawiły się już wiele lat temu. Jeszcze na początku 2007 roku w rejonie pętli tramwajowej PST funkcjonowały dwie duże pętle autobusowe. Jedną z nich był spory plac vis a vis przystanku początkowego pętli tramwajowej PST, który spełniał zarówno rolę pętli (nazwanej po prostu os. Sobieskiego) jak i parkingu dla mieszkańców tegoż osiedla. Na końcówce nigdy nie było żadnej wiaty, jedynie kierowcy mieli małe pomieszczenie w nowym budynku pętli tramwajowej. Kawałek dalej, tuż przy torach PKP (obwodnica towarowa Poznania) funkcjonowała mała pętla o identycznej nazwie os. Sobieskiego przeznaczona wyłączne dla linii 93. Jednocześnie był to pierwszy przystanek dla linii 90 (zlikwidowanej 1 września br.). Pętla została zlikwidowana wiosną tego roku. Przy przystanku PST Szymanowskiego w małej zatoczce kończyła natomiast linia 09 (obecna 909) obsługiwana przez ZKP Suchy Las.

Kawałek dalej, na sąsiednim osiedlu Batorego istniała kolejna duża pętla MPK. Os. Batorego, bo taką miała nazwę funkcjonowała od 1988. W dniu 24 czerwca br. została ostatecznie zlikwidowana (wcześniej już były takie plany), a teren został zwrócony właścicielowi. Obecnie w tym miejscu kończą się prace przy budowie kolejnego lokalnego marketu.

Po likwidacji tejże pętli na potrzeby tymczasowej końcówki obsługującej znaczną ilość linii (w tym wszystkie z Batorego tj. 51, 85, 88 i 91) zaadoptowany został już cały plac przy pętli na os. Sobieskiego. Taki stan utrzymywał się do 9 listopada br. włącznie.

Pierwsze prace budowlane przy nowym dworcu ruszyły w dniu 26 kwietnia 2007 roku.

Obecnie najbliższe pętle autobusowe znajdują się na os. Łokietka (69) i przy Piątkowsiej (72, 87).

Dworzec autobusowy stanął na tyłach pętli tramwajowej PST. Jeszcze zimą tego roku w jego miejscu znajdowało się zagłębienie, w którym prawie cały rok była woda. Wokół rosła dzika roślinność, w tym dość wysokie drzewa. Właśnie drzew i przyrody szkoda najbardziej podczas tego typu inwestycji. Wspomniana woda i podmokły teren sprawiły, iż wykonawca musiał zastosować specjalne fundamenty i budowę zbiornika retencyjnego na wodę podczas obfitych ulew. Z tego też powodu przy wjeździe znajduje się pokaźnych rozmiarów zbiornik ogrodzony wysokim płotem. To wątpliwej urody „oczko wodne”psuje nieco wygląd dworca, ale jego istnienie jest konieczne.

Sam obiekt to w większości surowy beton i stal. Oparty na kilkunastu słupach zielony dach zdecydowanie nie przykrywa całych peronów odjazdowych, ale z drugiej strony dzięki temu jest jasno i nie trzeba za dnia stosować niepotrzebnego oświetlenia. Dworzec posiada aż 15 stanowisk ulokowanych w trzech rzędach. Z peronami połączona jest sporych rozmiarów poczekalnia, w której znajdują się także pomieszczenia dla dyspozytora i kierowców oraz kasa biletowa. Oprócz tego wiosną przyszłego roku we wnęce pod dachem będzie funkcjonować wypożyczalnia rowerów. W tym roku jednoślady stały pod gołym niebem przy pętli tramwajowej. Na tyłach jest też plac przeznaczony główne do postoju rezerwy.

Przy głównym wejściu zawisła ogromna tablica informująca o godzinach odjazdów autobusów. Mniejsza znajduje się przy peronach w środku dworca. Oczywistym faktem jest też system monitoringu całego obiektu. W przyszłości obok dworca staną także ekrany akustyczne.

Na dzień dzisiejszy z nowego dworca odjeżdżają następujące linie dzienne MPK: 51, 74, 76, 85, 88, 91, 93 oraz 98. W nocy odjeżdżają stamtąd linie nocne 235 oraz 248. 

Trasy linii 51, 85 i 88 zostały nieco zmodyfikowane i w obie strony jadą one nową ulicą biegnącą wzdłuż wjazdu na pętlę PST. Na trasie został zlokalizowany nawet nowy przystanek Szeligowskiego vis a vis przystanku dla wysiadających na pętli tramwajowej.

Na dworcu kończą także linie innych przewoźników takich jak ZKP Suchy Las (909), TP Bus Tarnowo Podgórne (linia bezpłatna do Auchan Swadzim), Warbus Warszawa oddział Koziegłowy (188 ex MPK), Rokbus Rokietnica (R3) oraz Transregion Murowana Goślina (349).

Oficjalnie budowa dworca na os. Sobieskiego rozpoczęła się dnia 26 kwietnia br. Połowa środków pochodzi z funduszy unijnych, reszta z budżetu miasta Poznania.

Wykonawcą obiektu jest poznańska firma POSBAU S.A. Budownictwo Uprzemysłowione z prawie 60-letnią tradycją. Ten sam wykonawca budował obiekty m.in. dla HCP, ZUS (Piła, Śrem, Poznań) oraz dla poznańskiego Muzeum Bambrów. POSBAU modernizował także kilka lat temu stację paliw i dyspozytornię zajezdni autobusowej MPK przy ul. Kaczej.

W dniu otwarcia dworca po godzinie 15 odbyła się mała parada autobusowa. Wzięły w niej udział dwa zabytkowe ogórki (w tym poznański z przyczepą), Jelcz PR110 oraz przybyły z daleka … SAN H100 nr 8082 należący do KMKM Warszawa.

Po nich przybyły nieco młodsze, ale też już wiekowe wozy eksploatowane do dziś przez MPK tj. DAF MB200 nr 1934 oraz Ikarus 260 nr 1935. Całość zamykały dwa najbardziej współczesne wozy – Solaris Urbino 12 nr 1617 i nowiutki MAN Lion’s City nr 1117.

Zaraz po otwarciu historyczne pojazdy wyjechały na specjalną linię wokół piątkowskich osiedli. Chętnych do przejażdżki nie brakowało.

Wcześniej do licznie zgromadzonych (mimo fatalnej aury) poznaniaków przemówił Prezydent Miasta Ryszard Grobelny, a z barierek otaczających obiekt wystrzeliły w niebo fajerwerki. Dym i światło przez moment przesłoniły nawet widok na stojące na sąsiedniej pętli tramwaje. Na wytrwałych czekała ciepła strawa –grochówka oraz niezwykle lubiane w stolicy Wlkp. tradycyjne poznańskie rogale, których „tony”mieszkańcy pożerają w dniu 11 listopada. 

Trzeba przyznać, iż głosy na temat dworca są podzielone. Zdecydowana większość uważa, że obiekt jest brzydki i surowy, dach nie chroni całego obiektu, a ławki są stalowe. Inni natomiast odpowiadają, że to są właśnie tendencje w europejskim budownictwie takich właśnie obiektów i dworzec jest bardo europejski. Jako przykład należy podać choćby przystanek (dworzec) tramwajowy w Strasburgu wykonany z surowego betonu..

To dobry przykład architektury minimalistycznej.

Na zakończenie warto nadmienić, iż jest to już trzeci dworzec autobusowy MPK z prawdziwego zdarzenia. Wcześniejsze znajdują się przy rondzie Środka i rondzie Rataje. Pętla na Górczynie, szumie nazwana dworcem to faktycznie tylko kilka stanowisk odjazdowych z klasycznymi wiatami + budynek MPK. Obiekt przy Garbarach to natomiast w rzeczywistości duża pętla z historyczną już nazwą dworzec.