Jakich elektryków chce Ostrów Wlkp.? Analiza SWZ

MZK Ostrów Wielkopolski poszukuje dostawcy 6 fabrycznie nowych elektrycznych autobusów oraz 3 ładowarek. Inwestycja jest dofinansowana w ramach programu „Zielony Transport Publiczny”.

O warunkach formalnych tego zamówienia pisaliśmy już w InfoBusie. Standardowo przyszedł czas na szczegółową analizę SIWZ w zadaniu autobusowym.

Kryteria oceny ofert

Zamawiający wybierze najlepszą ofertę na podstawie oceny następujących kryteriów: ceny (60%), parametrów techniczno-eksploatacyjnych (40%).

Wśród kryteriów technicznych, zamawiający preferuje:

• materiał elementów konstrukcyjnych szkieletu nadwozia szkieletu/ kratownicy, ramy/podwozia - profile ze stali odpornej na korozję (zgodnie z PNEN 10088 lub normą równoważną), lub aluminium – 10 pkt,
• materiał poszycia zewnętrznego nadwozia (elementy ścian bocznych, dachu, ściany przedniej, tylnej, drzwi i pokryw - aluminium, blachy ze stali odpornej na korozję zgodnie z PN-EN 10088 lub normą równoważną, tworzywa sztuczne wzmacniane włóknem szklanym nie wymagające dalszego zabezpieczenia antykorozyjnego – 5 pkt,
• wysokość od podłoża wszystkich wejść pasażerskich autobusu, zawierająca się w zakresie od 300 do 320 mm – 4 pkt,
• zastosowanie jednego silnika elektrycznego ułożonego wzdłużnie do osi autobusu i połączonego wałem napędowym z mostem napędowym – 8 pkt,
• najniższe zużycie energii elektrycznej kWh/100 km – 7 pkt,
• autobusy wyposażone w 100% oświetlenie wewnętrzne i zewnętrzne wykonane w technologii LED, nie wyłączając świateł mijania i drogowych – 2 pkt,
• zaoferowanie przez wykonawcę w autobusach technologii SiC w przetwornicy napięcia zasilania silnika trakcyjnego - 4 pkt.

Specyfikacja techniczna

Sześć autobusów solowych ma mieć długość od 11,8 do 12,15 m, a wysokość max. 3,5 m. Autobusy muszą pomieścić minimum 69 pasażerów, w tym minimum 24 na miejscach siedzących. Autobus ma być napędzany silnikiem albo silnikami elektrycznymi o mocy co najmniej 160 kW, zasilanymi magazynami energii elektrycznej o pojemności użytecznej min. 250 kWh. Urządzenia magazynujące energię elektryczną w autobusach mają być ładowane za pomocą złącza plug-in za pomocą ładowarki zewnętrznej o mocy dostosowanej do potrzeb ładowania baterii zastosowanych w autobusie w taki sposób, by można było naładować całkowicie rozładowane baterie w czasie nie dłuższym niż 6 godzin. Do tego, autobusy powinny posiadać zamontowane w osi pojazdu, na dachu, pantografy 5 polowe pozwalające na ładowanie baterii trakcyjnych prądem o mocy ładowania co najmniej 200 kW.

Przechodzimy do środka autobusów, gdzie na przodzie znajdzie się wydzielona kabina kierowcy typu ,,zamkniętego” lub tzw. „półzamknięta”, z drzwiami wyposażonymi w okienko zamykane klapką. MZK nie dopuszcza wykorzystania skrzydła pierwszych drzwi jako drzwi wejściowych do kabiny kierowcy. Prowadzący pojazd będzie patrzył na drogę poprzez szybę czołową dzieloną w układzie pionowym 2-częściową oraz wyodrębnioną podgrzewaną szybę dla tablicy kierunkowej.

Z kolei w przedziale pasażerskim znajdą się fotele z wkładkami tapicerskimi siedziska i oparcia łatwo wymiennymi, wyposażonymi w gąbkę (piankę) zmiękczającą pod tapicerką o grubości co najmniej 10 mm.

Autobusy muszą zostać wyposażone w system informacyjnych tablic elektronicznych diodowych, w kolorze diod żółto-pomarańczowym lub zbliżonym. Wewnętrzna informacja pasażerska to kolorowy monitor LCD typu TFT, o przekątnej minimalnej 21 cali, dający możliwość wyświetlania w czasie rzeczywistym informacji o numerze linii i kierunku jazdy, obsługiwanego przystanku oraz co najmniej 5 kolejnych przystanków (w formie tekstowej lub graficznej, pod postacią tzw. „koralików”).

Sztywne SIWZ

Wymóg szyby czołowej dzielonej w pionie znacząco ogranicza nam grono potencjalnych wykonawców. Do tego dochodzi premia za stal nierdzewną i aluminium, co także nie ułatwia złożenia oferty niektórym producentom. W tej sytuacji stawiamy na pojedynek Solaris vs Autosan. Ostateczny skład oferentów poznamy w dniu 15 marca.