Co z poluzowaniem limitów? Ministerstwo Zdrowia udaje, że odpowiada

Kilka tygodni temu pisaliśmy w InfoBusie o wspólnej interpelacji posłów skupionych w Parlamentarny Zespół ds. Walki z Wykluczeniem Transportowym.

Posłowie pytali rząd o możliwość poluzowania restrykcji w transporcie publicznym. O szczegółach tego pisma można przeczytać TUTAJ

Zespół działa

Transportową interpelację zgłosili: Paulina Matysiak, Daria Gosek-Popiołek, Franciszek Sterczewski, Agnieszka Dziemianowicz-Bąk, Maciej Gdula, Mariusz Kałużny, Wiesław Szczepański, Krzysztof Gawkowski, Hanna Gill-Piątek, Dobromir Sośnierz i Paweł Szramka

Postulowali oni tylko poluzowanie limitów pasażerskich w transporcie zbiorowym (które na terenie Unii Europejskiej obowiązują tylko w Polsce), ale także zmianę rządowej narracji w zakresie bezpieczeństwa  w autobusach i pociągach podczas pandemii.

-„Wszystkie dostępne badania naukowe sugerują, iż transport publiczny nie jest miejscem, w którym dochodzi do zakażeń. W mediach nie słyszymy o przypadkach nowych zakażeń wśród drużyn konduktorskich. Dodatkowe częste otwieranie drzwi w pojeździe prowadzi do wymiany mas powietrza co jest bardziej korzystne niż przebywanie w zamkniętym pomieszczeniu. Wszystkie pojazdy są dezynfekowane, a w pociągach oraz w niektórych pojazdach komunikacji miejskiej pojawiły się specjalne dozowniki z płynem do dezynfekcji. Dotychczasowa wiedza o zakażeniach i doświadczenie branży transportowej pozwala na bezpieczne odmrożenie limitów w komunikacji publicznej – argumentowali posłowie i wystosowali trzy pytania:

1. Kiedy należy spodziewać się zniesienia limitów osób korzystających z transportu publicznego?

2. Jakie są rekomendacje w tej kwestii rządowych ekspertów? Z jakich badań naukowych korzystają eksperci? Proszę o listę tych materiałów.

3. Jakie są przesłanki rządu za utrzymaniem limitów pasażerów w transporcie publicznym?

Zdrowy beton

Odpowiedzi na te pytanie udzielił Waldemar Kraska, sekretarz stanu w Ministerstwie Zdrowia. Naszym zdaniem to zestaw pseudonaukowych banałów i ogólnych frazesów, których w zasadzie nic nie wynika, a już na pewno nie są to odpowiedzi na zadane przez posłów pytania.

Poniże przedstawiamy ten list w całości (bez naukowych przypisów), aby pokazać, kto i w jaki sposób podejmuje decyzje po drugiej stronie:

-„W  odpowiedzi na interpelację nr 19526 z   dnia 11 lutego 2021 r., złożoną przez Panią Poseł Paulinę Matysiak i grupę posłów w sprawie poluzowania restrykcji w    transporcie publicznym, uprzejmie proszę o przyjęcie poniższego. Epidemia COVID-19 negatywnie wpłynęła na wiele dziedzin gospodarki, w tym istotnie ograniczyła funkcjonowanie przewozów autobusowych. Przedsiębiorcy z branży przewozów autobusowych w szczególny sposób zostali dotknięci  skutkami pandemii choroby COVID-19. W celu wdrożenia polityki dystansowania społecznego,  która pozwala na ograniczenie transmisji wirusa SARS-CoV-2 konieczne było wprowadzenie ograniczenia w zakresie liczby pasażerów, którzy mogą być w tym  samym czasie przewożenia środkiem transportu publicznego w    rozumieniu art. 4   ust. 1 pkt 14 ustawy z dnia  16  grudnia 2020 r. o publicznym  transporcie zbiorowym  (Dz. U. z   2020 r.    poz. 1944, z późn.  zm)  lub pojazdem samochodowym przeznaczonym  konstrukcyjnie  do przewozów więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą. Należy podkreślić, że wprowadzone limity w    zakresie osób korzystających z   transportu publicznego zależą od rozwoju sytuacji epidemiologicznej i dalszej transmisji wirusa Sar-Cov-2. Na podstawie danych Rządowego  Centrum Bezpieczeństwa, w Polsce   14-dniowa skumulowana zapadalność na 100  tys. ludności wynosi 205,78 (według stanu opublikowanego 18 lutego). W Czechach współczynnik ten wynosi 968,13 a  na Słowacji 519,27.

Rozwój sytuacji epidemiologicznej  jest  warunkowany przez nabywanie  przez osoby  z populacji ogólnej odporności stadnej. Zgodnie z    badaniem „Herd  immunity in  the epidemiology and control of  COVID-19” ((The  Royal Society. 26 November 2020) odbywa się na dwa sposoby:- poprzez wzrost liczby osób, które przechorowałyCOVID-19;- poprzez zaszczepianie osób. Analizy, którymi posługuje się Ministerstwo Zdrowia –  najnowsze badania i artykuły opublikowane w    najbardziej renomowanych czasopismach naukowych – wskazują, że nabywanie odporności   stadnej poprzez mechanizm przechorowania wiąże się z ogromnymi przeciążeniami dla służby zdrowia oraz znacznym wzrostem liczby zgonów, szczególnie w   grupach ryzyka .  Przy analizie dotyczącej odporności stadnej należy wziąć pod uwagę trzy aspekty (Immunity. „Herd Immunity: Understanding COVID-19”. 19 MAY 2020):1. Czas utrzymywania się odporności u   danej osoby. 2. Skuteczność szczepionki wobec konkretnej odmiany wirusa SARS-CoV-2.3. Próg odporności zbiorowej (jest to  punkt,  w  którym  odsetek osobników podatnych spada poniżej progu wymaganego do przeniesienia.) Trudności w określeniu progu odporności stadnej, a nawet kwestia tego, w  jakim stopniu nabycie odporności stadnej zatrzymuje rozwój SARS-CoV-2, opisano m.in. magazynie Science („Herd immunity  by infection is not  an option”. 15 JANUARY 2021). Badanie dotyczyło populacji  2  milionowego miasta  Manaus, w stolicy  Amazonii w Brazylii. Na podstawie badania przeciwciał w   oddawanej krwi, przy uwzględnieniu zaniku przeciwciał w czasie, stwierdzono, że   w październiku2020 w Manaus 76% populacjijużprzechorowałoCOVID-19. Zaobserwowano również, że wirus rozprzestrzeniał się  w równym stopniu w różnych grupach  wiekowych. Pomimo bardzo młodej populacji współczynniki zgonów w Manaus były na wysokim poziomie, prawie dwukrotnie wyższym niż w   USA i  Wielkiej Brytanii. Rozpatrując współczynniki reprodukcji dla miasta, autorzy sugerują, że próg osiągnięcia odporności stadnej powinien wynosić 60-70% dla homogenicznej populacji.  Okazuje się jednak, że pomimo zarażenia 76%  populacji, odporność stadna nie została osiągnięta. Tłumaczeniem może być zanik odporności w czasie bądź zawyżone oszacowanie  liczby  osób, które już były zainfekowane.  Ze względu na niepewność dotyczącą czasu trwania odporności w    organizmach, dążenie do osiągnięcia odporności stadnej w    naturalny sposób jest, zdaniem autorów, strategią, która nie powinna być rozpatrywana.

Dotychczasowe badania (Signorelli, C. et    al. 2020. High seroprevalence of    SARS_COV-2 in Bergamo:  evidence  for herd  immunity or reason to be cautious? w „Internationaljournal of public health”) wskazują także, że na podstawie danych epidemiologicznych trudno jest jednoznacznie powiedzieć, czy w danej populacji zaczyna działać mechanizm odporności stadnej czy też bardziej działają obostrzenia (tzn. czy ludzie nauczyli się funkcjonowania w    „nowej rzeczywistości”: maseczki, dystans).Dodatkowo podkreślenia wymaga fakt, że aktualne dowody sugerują, że przenoszenie SARS-CoV-2 następuje głównie między ludźmi poprzez bezpośredni, pośredni lub bliski kontakt z zakażonymi osobami poprzez zakażone wydzieliny, takie jak ślina i  wydzieliny z dróg oddechowych, lub przez kropelki z   dróg oddechowych, które są wydalane, gdy zarażona osoba kaszle, kicha,  rozmawia lub śpiewa. Na podstawie  aktualnej wiedzy, przenoszenie COVID-19 występuje głównie od ludzi  u    których pojawiły się  objawy, i może również wystąpić tuż przed wystąpieniem objawów,  gdyż znajdują się  w bliskiej odległości od innych przez dłuższy czas. Warunkiem sprzyjającym transmisji  jest przebywanie w zamkniętych pomieszczeniach. (..)

Mając na  uwadze aktualną sytuację epidemiczną w kraju trudno jest  obecnie określić kiedy będą mogły zostać podjęte decyzje dotyczące ewentualnych zmian w przepisach regulujących limity pasażerów w środkach publicznego transportu zbiorowego.