Autobusy z NFOŚiGW: ZTP 1.0 zamknięty; ZTP 2.0 w trakcie; ZTP 3.0 ogłoszony; Kangur w zawieszeniu

Jak pokazują najnowsze dane, w Polsce rośnie liczba zarejestrowanych elektrobusów – przede wszystkim dzięki dofinansowywaniu z rządowego programu „Zielony Transport Publiczny” (ZTP).

Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej – który jest odpowiedzialny za ten projekt – właśnie uruchomił jego trzecią edycję. To dobry moment, aby podsumować odziaływanie wszystkich edycji ZTP na polski rynek od 2021 roku. I zadać pytanie o przyszłość projektu "Kangur", który jako jedyny wspierał zakupy elektrycznych autobusów szkolnych.

Nowe zasady

17 kwietnia ruszyła III edycja programu „Zielony Transport Publiczny” prowadzona przez NFOŚiGW. W podstawowej wersji ma ona budżet o połowę mniejszy niż edycje 2021 i 2022, ale jeżeli Polska otrzyma fundusze z KPO wzrośnie on przynajmniej czterokrotnie. W odróżnieniu od „dwójki”, w „trójce” nabór obejmuje tylko autobusy kat. M3.  i odbywa się w trybie ciągłym, czyli realizowany jest do wyczerpania alokacji środków (decyduje kolejność wpływu wniosków).

Kolejna nowość to podwójny budżet. Po raz pierwszy w ZTP mamy do czynienia podstawowym finansowaniem, które wynosi do 480.435.670,00 zł, w tym: dla bezzwrotnych form dofinansowania – do 276 679 011,00 zł; dla zwrotnych form dofinansowania  – do 203 756 659,00 zł. Natomiast w nieokreślonej przyszłości planowane jest zwiększenie dofinansowanie na kwotę 2 055 268 688,00 zł. Uzależnione jest to jednak od uruchomienia środków w ramach KPO.

Składane wnioski do ZTP 3.0 oceniane są jednolicie, zgodnie z ich wpływem do NFOŚiGW,  a te które „nie załapią się” na podstawowy budżet z Funduszu Niskoemisyjnego Transportu, będą oczekiwały na uruchomienie puli środków z KPO.

Z kolei termin zawarcia umów jest - podobnie jak „jedynce”  i „dwójce” - uzależniony jest od tempa procesu negocjacji umów o dofinansowanie.

Zamknięta jedynka

I czas na podsumowanie pierwszych dwóch edycji „Zielonego Transportu Publicznego” W ramach ZTP 1.0 zostaną zakupione 252 pojazdy, w tym:

• 175 szt. autobusów elektrycznych
• 71 szt. autobusów wodorowych
• 6 szt. trolejbusów
• 170 stacji ładowania

W ramach I edycji podpisano już wszystkie umowy (38), których łączna wartość wynosi 655.463.158 PLN, w tym  62.433.831,60 PLN przyznano w ramach pożyczek (8 umów) i 593.029.326,40 w ramach dotacji (30 umów)

dwójka w trakcie

Natomiast w ramach II edycji zaplanowano zakup:

• 340 szt. autobusów elektrycznych
• 48 szt. autobusów wodorowych.

Jak do tej pory NFOŚiGW podpisał 74 umowy na dofinansowanie na łączną kwotę 750.475.605 PLN, w tym 122.164.782 PLN przyznano w formie pożyczek (47 umów) i 628.210.823,00 PLN w ramach dotacji (27). W ich ramach mieści się zakup:

• 258 autobusów elektrycznych
• 46 szt. autobusów wodorowych
• 235 punków ładowania.

Co z Kangurem?

Podczas omawiania sytuacji w „Zielonym Transporcie Publicznym”, zadaliśmy NFOŚiGW pytanie o program Kangur, dotujący zakup szkolnych autobusów elektrycznych – czy już zapadła decyzją o jego zamknięciu lub uruchomieniu kolejnej edycji? Fundusz odpowiedział , że aktualnie analizuje możliwości uruchomienia kolejnej edycji programu Kangur. To identyczna odpowiedź jaką dostaliśmy pół roku wcześniej.

Przypomnijmy, że w ramach II edycji tego projektu zamówiono łącznie 14 szkolnych autobusów elektrycznych, co razem z 4 szt. z I edycji daje sumę 18 szt. e-gimbusów w Polsce. Teraz do tego dojdą dwa z Polskiego Ładu, czyli w Polsce będziemy mieć 20 elektrycznych „gimbusów”.

W programie Kangur 2.0 uczestniczyło łącznie 16 gmin, ale dwie z nich - Daszyna i Wieniawa - z przyczyn finansowych zrezygnowały. Wsparcie z NFOŚiGW otrzymały: Skalbmierz, Pałecznica, Troszyn, Krasnopol, Daszyna, Przedecz, Śniadowo, Działoszyce, Rzeczyca, Wieniawa, Ojrzeń, Platerów, Zduny, Rusinów, Ożarów Mazowiecki oraz Jawornik Polski.

W ramach II edycji Kangura najwięcej przetargów wygrała firma Solaris Bus & Coach, która dostarczyła osiem autobusów szkolnych. Wszystkie to model Solaris Urbino 12 electric. Drugie miejsce w „kangurowej” klasyfikacji zajęła firma Busnex Poland – przedstawiciel chińskiego producenta Yutonga - z liczbą czterech pojazdów typu Yutong ICE12 (+ piąty E8 z I edycji). Trzecie miejsce ma firma ARP E-Vehicles (2), która oferuje na szkolnym rynku model Pilea 8,6 E.

LISTA GMIN

Na koniec podsumowanie, który gminy zdecydowały się na Solarisa, które na Yutonga, a które na ARP:

• Godzianów (Solaris – Kangur 1.0)
• Gręboszów (Solaris – Kangur 1.0)
• Bielany (Solaris – Kangur 1.0)
• Bobowa (Busnex-Yutong – Kangur 1.0)
• Pałecznica (Solaris – Kangur 2.0)
• Krasnopol (Solaris – Kangur 2.0)
• Przedecz (Solaris – Kangur 2.0)
• Działoszyce (Solaris – Kangur 2.0)
• Śniadowo (Busnex-Yutong – Kangur 2.)
• Ojrzeń (Busnex-Yutong – Kangur 2.)
• Platerów (ARP – Kangur 2.)
•  Troszyn (Solaris – Kangur 2.0)
• Rzeczyca (Solaris – Kangur 2.0)
• Rusinów (Solaris – Kangur 2.0)
• Zduny (ARP – Kangur 2.)
• Skalbmierz (Solaris – Kangur 2.0)
• Jawornik (Busnex-Yutong – Kangur 2.)
• Ożarów (Busnex-Yutong – Kangur 2.)