Autobusy ROBUR
Autobusy ROBUR
Wraz z połączeniem się Niemiec Wschodnich z Zachodnimi, na początku lat 90-tych zakończył się pewien etap w dziejach motoryzacji. Swoją produkcję wstrzymały fabryki zrzeszane w koncernie IFA. Tym samym wstrzymano produkcję samochodów osobowych Trabant, Wartburg, dostawczych Barkasów oraz ciężarówek i autobusów Robur i IFA. Po dziś dzień przetrwała tylko jedna marka wschodnio – niemieckich producentów –Multikar. Pojazdy wytwarzane w NRD charakteryzowały się przestarzałą konstrukcją. Wiele z nich pamiętało jeszcze lata 60-te. Liczne modernizacje przeprowadzane w okresie produkcji
nie pomogły na tyle aby auta te poradziły sobie z konkurencyjnymi markami z Zachodniej Europy.
nie pomogły na tyle aby auta te poradziły sobie z konkurencyjnymi markami z Zachodniej Europy.
Spośród wymienionych producentów na największą uwagę zasługuje Robur. Pod
tą marką powstało mnóstwo ciekawych prototypów i wiele z nich weszło do seryjnej produkcji. Producent szczycił się bogatą ofertą zabudów i wersji nadwoziowych swoich ciężarówek. Wytwarzano podwozia z napędem 4×2 oraz 4×4. Na nich zabudowywano około 40-tu różnych nadwozi. Począwszy od skrzyniowych, furgonów, strażackich, warsztatowych, śmieciarek aż po autobusy.
tą marką powstało mnóstwo ciekawych prototypów i wiele z nich weszło do seryjnej produkcji. Producent szczycił się bogatą ofertą zabudów i wersji nadwoziowych swoich ciężarówek. Wytwarzano podwozia z napędem 4×2 oraz 4×4. Na nich zabudowywano około 40-tu różnych nadwozi. Począwszy od skrzyniowych, furgonów, strażackich, warsztatowych, śmieciarek aż po autobusy.
Robur miał spore tradycje w produkcji lekkich ciężarówek oraz małych autobusów. Już na początku lat 50-tych w produkcji pojawiły się auta tej maki oznaczone jako Robur Garant 30. To właśnie te proste konstrukcje dały początek swojemu następcy dobrze znanym
w Polsce serią LO 2500 oraz LO 3000.
w Polsce serią LO 2500 oraz LO 3000.
Pierwsze prace nad prototypem autobusu Robur LO 2500 Fr /B18 bazującym
na podwoziu i mechanizmach napędowych modelu LO 2500 rozpoczęto w 1957 roku.
Do budowy autobusu wykorzystano przednią część kabiny samochodu ciężarowego. Zmianie uległa atrapa chłodnicy oraz przedni zderzak który zaopatrzono w dwie okrągłe lampy halogenowe. Boki nadwozia wyposażono w chromowane listwy ozdobne przebiegające nad wycięciami na koła i pod linią okien. Niezmienione zostały przednie drzwi które zawieszono na tylnym słupku co powodowało otwieranie ich „pod wiatr”. Zastosowano podwyższony dach wyposażony w boczne „świetliki”(szybki przechodzące z boków nadwozia do dachu). Pierwszy prototyp posiadał takie przeszklenie również w przedniej części dachu jak i w tylnej zachodzące aż nad głowy pasażerów ostatniego rzędu siedzeń. Rozwiązanie to choć wyglądało bardzo nowatorsko i elegancko, nie było praktyczne. Powodowało nadmierne nagrzewanie kabiny.
na podwoziu i mechanizmach napędowych modelu LO 2500 rozpoczęto w 1957 roku.
Do budowy autobusu wykorzystano przednią część kabiny samochodu ciężarowego. Zmianie uległa atrapa chłodnicy oraz przedni zderzak który zaopatrzono w dwie okrągłe lampy halogenowe. Boki nadwozia wyposażono w chromowane listwy ozdobne przebiegające nad wycięciami na koła i pod linią okien. Niezmienione zostały przednie drzwi które zawieszono na tylnym słupku co powodowało otwieranie ich „pod wiatr”. Zastosowano podwyższony dach wyposażony w boczne „świetliki”(szybki przechodzące z boków nadwozia do dachu). Pierwszy prototyp posiadał takie przeszklenie również w przedniej części dachu jak i w tylnej zachodzące aż nad głowy pasażerów ostatniego rzędu siedzeń. Rozwiązanie to choć wyglądało bardzo nowatorsko i elegancko, nie było praktyczne. Powodowało nadmierne nagrzewanie kabiny.
We wnętrzu pojazdu rozmieszczono 18 indywidualnych siedzeń typu lotniczego. Autobus
w tej postaci nie wszedł do seryjnej produkcji.
w tej postaci nie wszedł do seryjnej produkcji.
Próby eksploatacyjne pierwszego prototypu Robura w wersji autobus wykazały konieczność wprowadzenia kilku zmian konstrukcyjnych. W 1962 roku do produkcji seryjnej wszedł Robur LO2500 Fr2M/B18 w wersji benzynowej. W autobusach zastosowano przednią ścianę identyczną z ciężarówkami Robur (prototyp miał inną atrapę chłodnicy).
Z przedniej i tylnej części dachu usunięto świetliki. Autobus względem ciężarówki posiadał inny zderzak w którym zamontowano prostokątne lampy halogenowe.
Z przedniej i tylnej części dachu usunięto świetliki. Autobus względem ciężarówki posiadał inny zderzak w którym zamontowano prostokątne lampy halogenowe.
Pewne zmiany zaistniały również we wnętrzu. W miejsce lotniczych siedzeń pojawiły
się profilowane siedziska z krótkimi oparciami.
się profilowane siedziska z krótkimi oparciami.
Wóz wyposażany był w 4-o cylindrowy, 70 konny silnik benzynowy o pojemności skokowej 3 346 cm3. Autobus w tej postaci produkowany był do 1964 roku.
Eksploatacja autobusów na bazie Robura dowiodła, iż możliwości przewozowe pojazdu
są zbyt małe. Użytkownicy wyrazili zainteresowanie autobusem posiadającym możliwość przewożenia 21 pasażerów. I tak powstały wytwarzane w latach 1964 -1967 modele LO2500Fr2MB21 oraz LD2500Fr2M/B21. Oba modele nowej serii różnią się silnikami. Seria LD to jednostki benzynowe zaś LO to diesle. Modele FR2 posiadają zwiększony zwis tylny, który pozwolił na umieszczenie po obu stronach dodatkowego rzędu siedzeń. Ponadto zmieniono sposób otwierania drzwi przednich. Zarówno drzwi kierowcy i pasażera przedniego siedzenia zawieszone są na przednim słupku. Delikatne zmiany poczyniono w stylizacji przedniego zderzaka oraz zmieniono umiejscowienie przednich kierunkowskazów.
są zbyt małe. Użytkownicy wyrazili zainteresowanie autobusem posiadającym możliwość przewożenia 21 pasażerów. I tak powstały wytwarzane w latach 1964 -1967 modele LO2500Fr2MB21 oraz LD2500Fr2M/B21. Oba modele nowej serii różnią się silnikami. Seria LD to jednostki benzynowe zaś LO to diesle. Modele FR2 posiadają zwiększony zwis tylny, który pozwolił na umieszczenie po obu stronach dodatkowego rzędu siedzeń. Ponadto zmieniono sposób otwierania drzwi przednich. Zarówno drzwi kierowcy i pasażera przedniego siedzenia zawieszone są na przednim słupku. Delikatne zmiany poczyniono w stylizacji przedniego zderzaka oraz zmieniono umiejscowienie przednich kierunkowskazów.
W roku 1965 wykonano autobusy z myślą o eksporcie do państw z ruchem lewostronnym. Warianty eksportowe oznaczono symbolem LO 2500Fr3M/B29 oraz LO2500RFr3M/B29. Wraz z wprowadzaniem zmian technicznych i stylistycznych w ciężarówkach ROBUR modernizowano autobusy. W 1967 roku zmianie uległa czołowa ściana. Wprowadzono bardziej surową stylizację atrapy chłodnicy. Nowy model oznaczono symbolem LO / LD 2501 Fr2M/B21. Ten model wytwarzano w latach 1967 -1973 gdy pojawił się ROBUR LO3000Fr2 M/B21 napędzany 75 konnym silnikiem diesla. Autobus w tej formie wytwarzany był do 1985 roku. W naszym kraju był bardzo często wykorzystywany przez Telewizję Polską, Orbis oraz inne biura turystyczne, jak również przez przedsiębiorstwa państwowe jako autobus zakładowy.
Producent próbował zastąpić przestarzałe Robury nowszymi konstrukcjami bazującymi oczywiście na prototypach samochodów ciężarowych. Tak powstała seria O 611 i D609. Niestety nowe nadwozia o kanciastej stylizacji nigdy nie weszły do produkcji. Egzemplarz Robura LO3000Fr2 M/B21 można obejrzeć w białostockim „Muzeum na Węglowej”prowadzonym przez Stowarzyszenie Miłośników Starej Motoryzacji i Techniki MOTO –RETRO oraz na stronie internetowej www.motoretro.org.pl .
