95 lat miejskich autobusów w Toruniu. Święto z Ogórkiem

W sobotę 16 listopada 2019 r. mamy prawdziwą gratkę dla miłośników komunikacji miejskiej i zabytkowych pojazdów. Tego dnia, z okazji 95. rocznicy wyjazdu pierwszego autobusu miejskiego na ulice Torunia, zapraszamy na przejażdżkę starym autobusem marki Jelcz – tak zwanym „ogórkiem”.

„Ogórek” wyruszy o godz. 14:30 z przystanku „Plac Skalskiego Toruń Plaza” i pojedzie normalną trasą linii nr 40 (pl. Skalskiego Toruń Plaza – Bielawy – pl. Skalskiego Toruń Plaza).

Zapraszamy wszystkich, którzy chcą przypomnieć sobie dawne czasy lub zobaczyć, jak się ongiś podróżowało! Przejażdżka będzie bezpłatna!

95 lat temu

Historia toruńskich autobusów zaczęła się od czterech Fordów.Od 16 listopada 1924 roku jeździły one dwiema trasami. W nocy kursowały międzyRynkiem Staromiejskim i Dworcem Głównym, natomiast w dzień, między DworcemGłównym i Dworcem Miejskim.

W 1925 roku do linii międzydworcowej doszły jeszcze linie naJakubskie Przedmieście i Podgórz. Autobusy do sąsiedniego miasta odjeżdżały zRynku Staromiejskiego co godzinę. Ostatecznie przedwojenne autobusy miejskie okazałysię nierentowne i w samym Toruniu do 1939 roku nikt już nie próbował konkurowaćz tramwajami, taksówkami i dorożkami.

-„Wznowienie ruchu autobusowego nastąpiło w 1940 roku, kiedyokupant, nie mogąc odbudować zniszczonej linii tramwajowej przez most drogowydo Dworca Głównego, zakupił dziewięć nowych autobusów marki Gräf Stift i 11przyczepek – czytamy w opracowaniu udostępnionym przez MZK. – Autobusy tepoczątkowo napędzane były benzyną, później przystosowano je na napęd ropny, aostatecznie na gaz świetlny i drewno.”

Po wojnie

Pod koniec 1945 roku tabor autobusowy prawie w ogóle nieistniał. Część wozów zabrał okupant, a resztę zdekompletował. Pierwszy autobuspo wojnie został uruchomiony 9 lutego 1946 roku tworząc komunikację z DworcemGłównym. Drugi autobus został oddany do eksploatacji 1 sierpnia i jeździł tąsamą trasą, tylko że w nocy. 4 listopada został uruchomiony trzeci autobus,który kursował na linii łączącej Plac Rapackiego z dzielnicą Podgórz. Były toautobusy montowane z części wozów pozostałych po wojnie.

Taki stan istniał do 1952 roku, kiedy do eksploatacjiwprowadzono pierwszy nowy autobus Ikarus 30. Ponieważ była to kropla w morzupotrzeb, w 1953 roku zostały sprowadzone autobusy z tzw.”upłynnienia” marki Magirus oraz Mavag z Katowic, którycheksploatacja była jednak krótkotrwała. Od 1955 roku następowała stopniowapoprawa stanu taboru autobusowego. Na ulicach pojawiły się autobusy krajowejprodukcji typu Star-52. Pod koniec 1958 roku dysponowano czternastomaautobusami, które obsługiwały linie łączące Podgórz, Rudak i Bielany.

Lata 1945-1960 to pasmo ciągłych inwestycji, remontów,napraw i przeprowadzanych zmian technicznych. Kolejne lata to stopniowy rozwójkomunikacji miejskiej zarówno autobusowej, jak i tramwajowej. Przyczynia się dotego rozwój miasta i w związku z tym zwiększenie zapotrzebowania na przewozy. Wślad za tym następuje zwiększenie taboru i linii. W latach 60-ytch pasażerówprzewoziły autobusy marki San (różne typy) i Jelcz.

Jedynym znacznym utrudnieniem w tym okresie był brak odpowiedniego miejsca postojowego, jak również naprawczego dla autobusów. Pojazdy stacjonowały i były remontowane na terenie zajezdni tramwajowej. Wybudowany w 1949 roku garaż dawno już nie zaspokajał potrzeb. Na początku lat 70. zamknięto fragment ulicy Bema w celu zorganizowania prowizorycznego placu postojowego dla autobusów. Później podobnie uczyniono z placem obok stadionu żużlowego. Poważna zmiana nastąpiła we wrześniu 1976 roku, kiedy oddano do użytku zajezdnię autobusową wraz z zapleczem technicznym przy ulicy Legionów. Zajezdnia po modernizacjach przeprowadzonych w latach 1983 i 1984 wykorzystywana jest do dnia dzisiejszego.

Osiem linii

-„W celu przystosowania komunikacji autobusowej dla potrzebosób niepełnosprawnych zakupiono 10 pojazdów ze specjalnymi windamiprzeznaczonymi do transportu pasażerów na wózkach inwalidzkich oraz dwaautobusy z częściowo obniżoną podłogą typu Jelcz 121M z ekologicznym silnikiemi automatyczną skrzynią biegów. Od 1999 roku w celu ograniczenia niekorzystnegowpływu autobusów na stan środowiska, na ulicach Torunia pojawił się autobusJelcz 120M/3 z silnikiem polskiej produkcji – Wytwórni Silników „PZL -Mielec”. W 2000 roku zakupiono dodatkowe trzy „małe” Jelcze M081MB na podwoziu Mercedes-Benz oraz siedem sztuk Jelczy typu M120/3. W roku 2003zakupiono pierwsze 3 autobusy marki MAN NL 283, w 2004 kolejne cztery i w 2005- 8 sztuk – możemy przeczytać w opracowaniu MZK. .

W roku 2006 zakupiono w ramach projektu o nazwie „Odnowainfrastruktury transportu publicznego w Toruniu w latach 2005-2006” 10autobusów niskopodłogowych MAN Lion City z klimatyzacją kabiny kierowcy. W tymsamym roku dokupiono kolejnego MAN-a z całkowitą klimatyzacją przedziałupasażerskiego.

Rok 2007 to nowy rozdział w historii toruńskich autobusów.Zakład wzbogacił się o kolejnych 9 MAN-ów Lion City wyposażonych w automaty dosprzedaży biletów jednorazowych.

Od 2010 roku do 2018 roku jedynym dostawcą floty autobusowejbyła firma Solaris, która przez ten czas dostarczyła model Urbino w różnejkonfiguracji, w tym 5 autobusów długości 8,6 m, 50 autobusów 12 m (w tym 3 CNGi 1 hybrydowy) i 1 autobus 18 m.

Przerwa w tej tradycji miała miejsce w 2017 roku, kiedy odebrano5 autobusów marki Ursus.

-„Kolejnym etapem odnowy taboru toruńskiego przewoźnika byłanajwiększa w historii dostawa 35 nowych autobusów, w tym 14 autobusówhybrydowych MAN-a i 21 pojazdów z klasycznym napędem diesla produkcji firmySolaris. Autobusy rozpoczęły służbę przed końcem 2018 roku – informuje MZK.

Aktualnie MZK Toruńprowadzi przetarg na 6 szt. autobusów elektrycznych wraz z budową i montażemniezbędnej infrastruktury, tj. ładowarkami zajezdniowymi plug-In ipantografowymi na pętlach Uniwersytet, Rubinkowo II i plac św. Katarzyny.

Obecna flota MZK Toruń to 152 autobusy, które obsługują 37linii autobusowych o łącznej długości 518 kilometrów. Autobusy MZK każdego dniapokonują ponad 32,5 tys. kilometrów.

„