Nowości w ofertach producentów opon (1): Continental

Historia firmy

Niemiecki koncern Continental, słynący przede wszystkim z produkcji opon samochodowych, to firma mogąca pochwalić się długimi tradycjami. Jest on kontynuatorem firmy Continental Caoutchouc und Gutta Percha Compagnie, która została założona w październiku 1871 r. w Hanowerze. Początkowo jednak nie miała ona nic wspólnego z motoryzacją, ale zajmowała się wytwarzaniem elementów z kauczuku, materiałów wykorzystujących gumę, a także opon do rowerów i wozów. W 1882 r., firma przyjmuje charakterystyczne, do dziś używane logo, przedstawiające konia zrywającego się do galopu.

W 1892 r., firma produkuje pierwsze w Niemczech opony pneumatyczne do rowerów, a w 1898 wchodzi po raz pierwszy w kontakt z branżą motoryzacyjną. Continental wytwarza wówczas pierwsze, niebieżnikowane jeszcze opony samochodowe. Korzystał z nich m.in. pierwszy samochód Daimlera, któremu nadano nazwę Mercedes, odnosząc sensacyjne zwycięstwo w rajdzie Nicea – Salon – Nicea. W 1904 r., Continental prezentuje pierwszą na świecie samochodową oponę bieżnikowaną.

W 1909 r., firma opanowuje technologię produkcji kauczuku syntetycznego i rozpoczyna próbną produkcję wykonanych z nich opon. W 1921 r., Continental wprowadza do produkcji opony pneumatyczne o dużych rozmiarach, co umożliwiło zastosowanie ich w pojazdach użytkowych, w których dotąd stosowano opony pełne. Na przełomie 1928 i 1929 r., firma łączy się z dwoma innymi niemieckimi producentami z branży gumowej, tworząc koncern Continental Gummi-Werke AG, w skład którego – oprócz dotychczasowych zakładów w Hanowerze – wchodzą także fabryki w Hanowerze-Limmer oraz w Korbach (Hesja). W 1936 r., syntetyczna guma całkowicie zastępuje stosowany dotąd w produkowanych oponach kauczuk, a 2 lata później zostaje wmurowany kamień węgielny pod budowę nowej fabryki w Stöcken, nieopodal Hanoweru. W 1943 r., Continental opatentował oponę bezdętkową. Pod koniec II Wojny Światowej, w trakcie bombardowań, zakłady koncernu uległy znacznym zniszczeniom. Dotyczyło to zwłaszcza fabryk w Hanowerze-Vahrenwald i Korbach. Jednak już w czerwcu 1945 r., firma otrzymuje zgodę na wznowienie produkcji. W 1955 r., Continental a w 1960 r. – radialnych.

W latach 60. rozpoczyna się ekspansja międzynarodowa firmy. W 1964 r., Continental otwiera fabrykę opon we Francji, a 3 lata później, w Hanowerze powstaje specjalny tor prób, na którym testowane są nowe modele opon, zwany Contidrom. W 1979 r., firma przejmuje europejską działalność amerykańskiego koncernu UniRoyal Inc. w dziedzinie produkcji opon, co pozwala jej rozszerzyć swoją bazę produkcyjną na terenie Europy (Continental przejął wówczas m.in. zakłady w Aachen). W 1985 r., Continental przejmuje austriackiego producenta opon Semperit, w 1987 r. – amerykańską firmę General Tire Inc. (od 2001 r. – Continental Tire North America), a w 1993 r. – czeską firmę Barum. Od 1991 r. cała działalność przemysłowa koncernu została zreorganizowana i przekazana do wydzielonej spółki ContiTech.

W latach 1998-1999 Continental, próbując kolejne fabryki opon w Argentynie, Meksyku, RPA i na Słowacji, a w 2000 r. – w Rumunii, a w 2002 r. – w Malezji, we współpracy z lokalnym koncernem Sime. W 2002 r., we współpracy z Bridgestone, firma opracowała nowatorski system umożliwiający kontynuację jazdy po przebiciu opony. W 2004 r., Continental przejmuje firmę Phoenix AG, co dało początek największemu na świecie koncernowi, specjalizującemu się w dziedzinie przemysłu gumowego i tworzyw sztucznych.

Choć Continental znany jest głównie z produkcji opon, firma zajmuje się także produkcją innych elementów gumowych (przewody, miechy pneumatyczne, elementy tłumiące drgania), tworzywowych, a także podzespoły do układów hamulcowych.

Podstawową ofertę opon firmy Continental dla samochodów ciężarowych i autobusów, stanowią trzy grupy produktów: HSR-1 „HighMiler” – przeznaczone do montażu na osiach kierowanych, HTR-1 „HighMiler” dla osi wleczonych oraz HDR-1 dla osi napędzanych. Opony te posiadają dalsze odmiany, przystosowane do pracy w konkretnych warunkach eksploatacyjnych (Long Distance – przeznaczone do ruchu dalekodystansowego, Regional Traffic – do ruchu lokalnego – krajowego, Urban Traffic – do ruchu miejskiego). Wersje te są oznaczane odpowiednimi literami (L, R, U, a także W – zimowe, C – do pojazdów budowlanych i O – do zastosowań terenowych), a ponadto na ściance opon umieszczone są czytelne piktogramy informujące użytkownika o przeznaczeniu opony. Każdą oponę wyróżnia budowa, która jest opracowana pod kątem użytkowania w specyficznych warunkach dla każdej z nich. Na przykład opony do użytku miejskiego posiadają specjalne wskaźniki zużycia ściany bocznej, która w tym segmencie opon jest dodatkowo wzmocniona. Szczegółową ofertę firmy w zakresie ogumienia do samochodów ciężarowych i autobusów przedstawia poniższa tabela.

Tabela 1: Podstawowa oferta opon Continental dla samochodów ciężarowych i autobusów

Dla ruchu krajowego, zaleca się opony HSR 1 na oś kierowaną i HDR+ na oś napędzającą, które występują w pełnej gamie rozmiarowej, oznaczonej jako Regional-Traffic. W autobusach poruszających się w ruchu miejskim, stosuje się opony HSU 1 i HDU 1, które w ofercie koncernu Continental występują w popularnych rozmiarach 275/70 R22,5, 295/80 R22,5 i 385/55 R22,5.

Podczas specjalnego pokazu, jaki koncern Continental zorganizował w połowie kwietnia 2005 r. w hiszpańskiej Walencji, przedstawione zostały dwie nowości. Są to nowe modele opon do transportu dalekodystansowego: HSL1 i HDL1. Pierwsza z nich jest przeznaczona do montażu na osi kierowanej, a druga – napędzanej. Opony te należą do nowej serii Eco-Plus, w których budowie wykorzystano najnowsze osiągnięcia poszczególnych gałęzi przemysłu, w tym przede wszystkim chemicznego. Jako doskonały przykład służą tu nowe dodatki, elastycznie wplecione w łańcuchy polimerowe. Składniki te charakteryzują się niską zdolnością pochłaniania (niższy stopień deformacji) i wysoką sztywnością. W efekcie gwarantują jakże istotne małe ugięcia opony. Mniejsza absorpcja energii redukuje opory toczenia, które przekładają się na energooszczędność a co za tym idzie zmniejszenie zużycia paliwa. Poza tym optymalny kontur w połączeniu z wytrzymałością całej konstrukcji przyczynia się do wydłużenia maksymalnych przebiegów nowych opon Continental.

HSL 1 Eco-Plus, czyli opona na oś kierowaną, wyróżnia się równomiernym zużyciem i bardzo dużą trwałością eksploatacyjną. Zawdzięcza to wyjątkowo dużej (szerokiej) powierzchni przylegania i żeberkom na obwodzie. Ponadto rowki w barkach bieżnika i specjalna mieszanka gumowa, opracowana szczególnie z myślą o osiach kierowanych, skutkują niską temperaturą w trakcie jazdy, przekładającą się na obniżenie zużycia paliwa. Same rowki bieżnika, o opatentowanym kształcie, zapobiegają zakleszczaniu się w nich kamieni. Geometrię tych rowków zaprojektowano pod kątem maksymalnego wyciszenia odgłosów toczących się opon.

Druga z tegorocznych, premierowych opon przeznaczonych dla transportu dalekodystansowego to przygotowana do zakładania na osi napędzanej HDL 1 Eco-Plus. Posiada ona kierunkowy bieżnik charakteryzujący się dużą grubością. W połączeniu z budową jego centralnej części powoduje to w efekcie jego równomierne zużycie i gwarantuje duże przebiegi. Oprócz tego bieżnik ma na barku otwarty wzór co zapewnia bardzo dobre właściwości jezdne, w tym na mokrych nawierzchniach i ułatwia samooczyszczanie opony.

Nowe ogumienie Continental HSL 1 Eco-Plus i HDL 1 Eco-Plus początkowo będzie dostępne w trzech rozmiarach: 295/80 R22,5, który jest stosowany w autobusach jedno piętrowych oraz w rozmiarach: 315/70 R22,5 i 315/80 R22,5, które stosuje się w autobusach dwupiętrowych, oferta opon Long-Distance polecana jest dla autobusów dalekodystansowych.