KRT2025: Czechy jako laboratorium liberalizacji rynku kolejowego
Podczas wystąpienia na XI Kongresie Rozwoju Transportu Jan Sechter, Przewodniczący Sekcji Transportu Izby Handlowej Republiki Czeskiej, przypomniał początki procesu liberalizacji czeskiego rynku kolejowego.
Jak zaznaczył, wszystko zaczęło się w 2011 roku, kiedy decyzją ówczesnego ministra transportu zainicjowano eksperyment na kluczowej trasie Praga–Ostrawa. Był to pierwszy przypadek wprowadzenia w Czechach systemu „open access”, czyli otwartego dostępu do torów dla różnych przewoźników. Jednocześnie państwo zrezygnowało z dotowania połączeń na tej trasie, co pozwoliło na wprowadzenie wolnorynkowych zasad konkurencji.
Rozkład jazdy:
- Jakie były największe wyzwania w procesie liberalizacji czeskiego rynku kolejowego od momentu wprowadzenia systemu open access?
- W jaki sposób czeskie doświadczenia mogą pomóc innym krajom Europy Środkowej w otwieraniu rynków transportowych?
- Jakie korzyści dla pasażerów przynosi wprowadzenie systemu One Ticket obejmującego wszystkich przewoźników w Czechach?
Przetargi jako narzędzie modernizacji i konkurencji
Zdaniem Sechtera, był to moment przełomowy – czeska kolej zebrała wówczas bogate doświadczenia zarówno pozytywne, jak i negatywne, które z czasem stały się fundamentem dalszych reform. Od tego czasu model otwartego dostępu został rozszerzony na inne linie, a system transportu pasażerskiego w Czechach stał się połączeniem przewozów dotowanych przez państwo i samorządy z ofertą przewoźników działających na wolnym rynku.
Jak wyjaśnił Sechter, obecnie w Czechach obowiązkowe są przetargi wynikające z europejskich przepisów tzw. pakietu kolejowego. Dzięki wcześniejszym doświadczeniom z liberalizacji, czeski rynek jest dobrze przygotowany do tego typu postępowań. W przetargach startują zarówno przewoźnicy państwowi, jak i prywatni, a ich oferta obejmuje również zamówienia na nowy tabor.
Marszałkowie regionów oraz państwo ogłaszają przetargi na okresy sięgające 15, a nawet 30 lat. Tak długie umowy umożliwiają wprowadzanie na tory nowoczesnego taboru, zwiększając jakość usług i stabilność rynku. Co istotne, nie zawsze wymagany jest nowy sprzęt – system został zaprojektowany tak, by zapewnić przejrzystość i uczciwą konkurencję niezależnie od możliwości przewoźników.
Efektem liberalizacji – jak podkreślił Sechter – jest dynamiczny rozwój rynku producentów taboru. Europejscy producenci coraz chętniej koncentrują się na rynku czeskim, a lokalne przetargi, takie jak na trasie Praga–Brno, przyciągają również uwagę firm z Polski. W jednym z takich postępowań zwyciężył pociąg produkcji PESA, co Sechter wskazał jako dowód realnej konkurencji i otwartości rynku.
Korzyści dla państwa i pasażerów
Liberalizacja przyniosła wymierne efekty finansowe i organizacyjne. Konkurencja między przewoźnikami przyczyniła się do obniżenia kosztów ponoszonych przez państwo za realizację przewozów publicznych, a także do zwiększenia mobilności i poprawy jakości usług. Sechter zwrócił uwagę, że dzięki przejrzystemu systemowi przetargowemu czeskie koleje – zarówno państwowe, jak i prywatne – mogły rozwinąć solidne zaplecze organizacyjne i techniczne.
W jego ocenie ten model pozwolił również na zrównoważony rozwój rynku, w którym operatorzy publiczni i prywatni współistnieją, a rynek zachowuje równowagę między bezpieczeństwem pasażerów a efektywnością ekonomiczną.
Wyzwania i lekcje z czeskich doświadczeń
Sechter nie ukrywał jednak, że czeski proces liberalizacji był złożony i nie pozbawiony problemów. Wskazał na trudności związane z przygotowaniem ekspertów i zespołów technicznych, a także na skomplikowane przetargi, które obejmują nie tylko wymogi dotyczące pasażerów, lecz także szczegółowe aspekty techniczne – takie jak systemy bezpieczeństwa ETCS czy wymagania związane z elektryfikacją.
Poruszył również temat rosnącej roli napędów alternatywnych, takich jak pojazdy bateryjne i hybrydowe, które mają stopniowo zastępować tradycyjny tabor spalinowy. Zdaniem Sechtera, ich integracja z systemem transportowym to wyzwanie, ale także szansa na dalsze unowocześnianie kolei.
Integracja usług i biletów
Podsumowując, Jan Sechter podkreślił, że jednym z kluczowych elementów czeskiego systemu kolejowego jest integracja taryfowa i biletowa. Dzięki programowi One Ticket pasażerowie mogą korzystać z jednego, uniwersalnego biletu obejmującego wszystkich przewoźników działających w kraju. To rozwiązanie, jak zaznaczył, wzmacnia poczucie wspólnoty transportowej i zwiększa dostępność kolei dla obywateli.
Na zakończenie swojego wystąpienia Sechter poinformował, że obecnie na czeskim rynku działa 27 przewoźników, z czego czterech obsługuje połączenia obejmujące cały kraj. Jak dodał, doświadczenia Czech mogą stanowić inspirację dla innych państw Europy Środkowej, które stoją przed wyzwaniem modernizacji i otwarcia swoich rynków kolejowych.











Komentarze