Witamy na stronie Transinfo.pl Nie widzisz tego artykułu, bo blokujesz reklamy, korzystając z Adblocka. Oto co możesz zrobić: Wypróbuj subskrypcję TransInfo.pl (już od 15 zł za rok), która ograniczy Ci reklamy i nie zobaczysz tego komunikatu Już subskrybujesz TransInfo.pl? Zaloguj się

Jakie autobusy wodorowe preferuje PKS Rzeszów?  Analiza SWZ

infobus
27.03.2025 17:36
0 Komentarzy

Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej w Rzeszowie szuka dostawcy 6 autobusów wodorowych. Zamówienie obejmuje pojazdy klasy I kategorii MAXI. Zakup autobusów jest dofinansowany w ramach środków przyznanych z CUPT-KPO.

Na temat tego przetargu pisaliśmy już wcześniej w InfoBusie. Już wiadomo, że dla zamawiającego nie będzie to łatwy przetarg, bowiem jeden z wykonawców odwołał się do KIO (ale o tym później). Aktualnie zaglądamy do zapisów SWZ.

Rozkład jazdy:

  1. Ile autobusów wodorowych chce kupić PKS w Rzeszowie?
  2. Jakiego minimalnego zasięgu na jednym tankowaniu oczekuje zamawiający?
  3. Dlaczego Solaris złożył odwołanie do KIO?
Jakie autobusy wodorowe preferuje PKS Rzeszów?  Analiza SWZ
Jakie autobusy wodorowe preferuje PKS Rzeszów?  Analiza SWZ

Punktacja wykonawców

Zamawiający będzie punktował wykonawców w następujących kryteriach: ceny (60%), parametrów technicznych (30%), gwarancji (10%).

Wśród kryteriów technicznych PKS przyzna najwięcej punktów za:

  • zużycie energii równe lub niższe niż 85 kWh/100 km – 6 pkt,
  • zaoferowanie najwyższego zasięgu awaryjnego – 8 pkt,
  • zaoferowanie najwyższego gwarantowanego przebiegu – 4 pkt,
  • zaoferowanie okresu gwarancji na poziomie min. 84 miesięcy lub 37.500 roboczogodzin (co nastąpi pierwsze) – 6 pkt,
  • konstrukcja szkieletu i poszycia nadwozia wykonane ze specjalnej stali konstrukcyjnej o wysokiej wytrzymałości (np. PN-EN 10025-1:2005 lub równoważne) zabezpieczone antykorozyjnie metodą kataforezy cało pojazdowej, elementami poszycia z tworzyw sztucznych – 6 pkt.

Jakie autobusy?

PKS chce kupić autobusy wodorowe o długości od 11,5 do 12,5 m i wysokości max. 3,5 m. Autobusy muszą posiadać drzwi w układzie 2-2-0 lub 2-2-2. Pojazdy muszą zapewnić przejazd dla minimum 71 pasażerów, w tym minimum dla 31 na miejscach siedzących.

Konstrukcje mają być napędzane silnikiem umieszczonym centralnie lub dwoma identycznymi silnikami umieszczonymi w osi napędowej. Całkowita moc znamionowa silnika ma wynosić min.140 kW netto w przypadku silnika centralnego, a w przypadku silników w osi napędowej – min.120 kW netto. Autobusy mają być wyposażone w ogniwo paliwowe o mocy min. 55 kW, zasilane wodorem zmagazynowanym w systemie połączonych zbiorników ciśnieniowych, które musi stanowić podstawę zasilania autobusu w energię niezbędną do napędzania pojazdu. Do tego, wymagany jest zespół kompozytowych zbiorników ciśnieniowych o pojemności min. 1100 litrów oraz masie użytecznej zmagazynowanego wodoru min. 25 kg, zapewniających zasięg autobusu min. 300 km na jednym tankowaniu.

Pojazdy wyposażone będą w klimatyzację kabiny kierowcy i przestrzeni pasażerskiej. Stanowisko pracy kierowcy będzie typu półzamkniętego. Pasażerowie pojadą na siedzeniach tapicerowanych miękkich, łatwych w czyszczeniu, z tkaniny ograniczającej absorpcję kurzu. Wewnątrz pojazdów znajdą się gniazda USB.

W przypadku tablic kierunkowych zewnętrznych, zamawiający wymaga tablic elektronicznych energooszczędnych, wykonanych w oparciu o diody LED przewlekane lub SMD o wysokiej jaskrawości, w kolorze żółto-białym, w obudowie z metali lekkich, o zminimalizowanym poborze energii elektrycznej, sterowane przez komputer pokładowy. Wewnątrz znajdą się dwie tablice podsufitowe, które powinny wyświetlać informację o aktualnej linii oraz przystanek kolejny i następny. Do tego, na ścianie bocznej przewidziano tablicę LCD (tzw. „choinka”), która musi umożliwiać wyświetlanie następującej informacji: numer linii, kierunek, aktualną godzinę, przebieg trasy w formie graficznej realizowanego kursu, aktualny oraz następny przystanek.

eCitaro fuel cell z przewagą

Kryteria techniczne premiują autobusy wodorowe, z nadwoziem wykonanym w technologii KTL, którą stosuje m.in. Mercedes. Do tego dochodzi jeszcze premia za najwyższy zasięg w przypadku awarii ogniwa wodorowego. Powyższe premie zauważył Solaris, który postanowił zaskarżyć SWZ do Krajowej Izby Odwoławczej. Otwarcie ofert odbędzie się w dniu 24 marca.

Przetarg znajduje się na stronie: https://ezamowienia.gov.pl/mp-client/search/list/ocds-148610-7360da08-a21e-4be7-9f2d-0d1727ee1258

Jakie autobusy wodorowe preferuje PKS Rzeszów?  Analiza SWZ
Jakie autobusy wodorowe preferuje PKS Rzeszów?  Analiza SWZ

Odwołanie w KIO

28 lutego odwołanie do KIO złożył Solaris. Producentowi z Bolechowa nie podobają się trzy kryteria techniczne, przez które zamawiający chce oceniać wykonawców. Zarzuty dotyczą:

  • kryterium zasięgu awaryjnego – rozumianego jako dystans możliwy do przejechania bez użycia paliwa wodorowego w przypadku m.in. braku paliwa wodorowego lub awarii. Zdaniem Solarisa to kryterium jest zbędne i nieprzydatne. Odwołujący podkreśla, że niezrozumiałe jest punktowanie możliwie dużego zasięgu, w dodatku bez zastrzeżenia jego górnej granicy. Solaris argumentuje, że kryterium to dotyczy sytuacji nadzwyczajnej, która może w ogóle nie wystąpić w okresie eksploatacji pojazdu. Wobec tego, o ile w pełni uzasadnione jest zastrzeżenie wymogu odpowiedniego minimalnego zasięgu awaryjnego, to niezrozumiałe jest mu przyznanie najwyższej wagi w kryteriach technicznych. Ustalenie awaryjnego zasięgu na minimum 15 km, zdaniem skarżącego, należałoby uznać za w pełni wystarczające, aby umożliwić powrót pojazdu do najbliższego punktu, w którym mogłyby zostać dokonane niezbędne czynności serwisowe. Kończąc ten zarzut, Solaris wskazał, że przez to kryterium premiowany jest autobus jednego producenta: Mercedes eCitaro Fuel Cell oferowanego przez Daimler Buses Polska, w którym dodano zbiorniki wodoru i ogniwa paliwowe umożliwiające produkcję energii elektrycznej – lecz jednocześnie pozostawiono pojemne baterie elektryczne,
  • kryterium gwarantowanego przebiegu – rozumianego jako dystans możliwy do przejechania przy użyciu całej energii zgromadzonej w autobusie. Zastrzeżenie Solarisa dotyczy braku wskazania górnego limitu zasięgu w tym kryterium. Odwołujący podnosi, że ciężko uzasadnić, w jakim celu punktowany jest niczym nieograniczony możliwie duży zasięg pojazdu, który w praktyce nigdy nie będzie wykorzystany. Według skarżącego, celowe i niezbędne jest wprowadzenie górnego limitu 400 km, powyżej którego nie zostaną przyznane dodatkowe punkty. W przeciwnym wypadku dojdzie do sytuacji, w której najwięcej punktów otrzyma Mercedes eCitaro Fuel Cell, który ma „łączny zasięg” ok. 500 km, podczas gdy nigdy nie zostanie on przez zamawiającego wykorzystany,
  • kryterium materiału konstrukcji nadwozia – konkretnie przyznanie maksymalnej liczby punktów za zabezpieczenie konstrukcji pojazdu przy wykorzystaniu kataforezy. Solaris twierdzi, że zdecydowanie bardziej popularne jest stosowanie szkieletu ze stali nierdzewnej. Podstawowa korzyść tego rozwiązania polega na łatwiejszej i skuteczniejszej naprawie konstrukcji pojazdu. Ponownie odwołujący wskazuje, że punktowane rozwiązanie stosuje Daimler Buses w autobusach Mercedes.

Oczekiwania Solarisa

W związku z w/w zarzutami Solaris wniósł o:

  • usunięcie kryterium „Zasięg awaryjny” i zastrzeżenie w treści SWZ, że minimalny zasięg awaryjny powinien być nie mniejszy niż 15 km,
  • zastrzeżenie w opisie kryterium „Gwarantowany przebieg”, że w przypadku zadeklarowania wartości wyższej niż 400 km zostanie przyznana maksymalna liczba punktów albo zmianę liczby punktów możliwych do uzyskania w tym kryterium z 4 do 2 pkt,
  • w kryterium „Materiał konstrukcji nadwozia” – przyznanie tej samej (maksymalnej) liczby punktów – również za autobusy o konstrukcji szkieletu i poszycia nadwozia ze stali odpornej na korozję-nierdzewnej, w tym również ze stali spełniającej normę wg PN-EN 10088.

21 marca zamawiający serii zmian w SWZ. Aktualny termin otwarcia ofert to 10 kwietnia.

Komentarze