MZK Wejherowo wybiera i … anuluje wybór oferty Solarisa na 6 autobusów wodorowych

Rozkład jazdy:

1. Dlaczego MZK Wejherowo unieważniło wybór oferty Solarisa?
2. Jakie były główne zarzuty PAK-PCE Polski Autobus Wodorowy wobec przetargu?
3. Jaka była cena jednostkowa autobusu Solaris Urbino 12 hydrogen?

Jedna oferta

Przypomnijmy, że wejherowskie autobusy mają być niskopodłogowe, jednoczłonowe, o długości mieszczącej się w przedziale 11,8-12,2 metra. Zamówienie było współfinansowane przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ramach programu modernizacji komunikacji miejskiej. W wyznaczonym terminie wpłynęła jedna oferta, złożona przez firmę Solaris Bus & Coach sp. z o.o. z siedzibą w Bolechowie-Osiedlu.

• Cena oferty: 21.756.240,00 PLN brutto / 17.688.000 PLN netto
• Cena jednostkowa autobusu Solaris Urbino 12 hydrogen: 3.626.040,00 PLN brutto / 2.948.000 PLN netto
• Okres gwarancji:
  • Całopojazdowa: 60 miesięcy
  • Bateria trakcyjna: 120 miesięcy
  • Układ napędowy: 9 lat lub 510 000 km
  • Klimatyzacja: 120 miesięcy
• Wyposażenie:
  • Szyba czołowa dzielona pionowo
  • Okna awaryjne po obu stronach i z tyłu
  • 73 miejsca pasażerskie (stojące i siedzące)
  • 10 miejsc dostępnych z niskiej podłogi, w tym 4 dla osób z niepełnosprawnościami

Z kolei MZK Wejherowo na realizację zamówienia przewidziało budżet w wysokości 22.140.000 PLN brutto / 18.000.000,00 PLN netto, czyli Solaris idealnie sie w nim zmieścił. Dlatego już 7 lutego – po analizie złożonej oferty – MZK Wejherowo wybrało ofertę producenta z Bolechowa jako najkorzystniejszą, przyznając jej 100 punktów w kryterium oceny. Decyzja ta została ogłoszona 7 lutego 2025 r.

Natomiast jeszcze tego samego dnia MZK Wejherowo unieważniło czynność wyboru oferty, informując o konieczności ponownego przeprowadzenia oceny. Powodem tej decyzji były błędy proceduralne – zamawiający nie wezwał wykonawcy do uzupełnienia podmiotowych środków dowodowych, co stanowiło naruszenie zapisów Specyfikacji Warunków Zamówienia (SWZ).

Podstawą unieważnienia było stwierdzenie, że oferta Solarisa, mimo uznania jej za najkorzystniejszą, zawierała braki formalne. W szczególności zabrakło wymaganych dokumentów, które zamawiający powinien był wezwać do uzupełnienia. W takiej sytuacji unieważnienie czynności wyboru i ponowna analiza ofert były konieczne, aby uniknąć ryzyka unieważnienia całej umowy na dalszym etapie.

Protest NesoBus

Przypomnijmy, że na wcześniejszym etapie SWZ wejherowski przetargi nie spodobał się firmie PAK-PCE Polski Autobus Wodorowy, która zaskarżyła przetarg do Krajowej Izby Odwoławczej (KIO). Główne zarzuty wobec SWZ obejmowały:

• Nadmierne wymagania homologacyjne dotyczące palności materiałów (Regulamin 118 EKG ONZ) i zabezpieczeń przed wjechaniem pod przód pojazdu (Regulamin 93 EKG ONZ).
• Brak możliwości wezwania do realizacji dostawy przed odstąpieniem od umowy.
• Nieproporcjonalne przypisanie wykonawcy odpowiedzialności za opóźnienia niezależne od niego.
• Brak określenia maksymalnej wysokości kar umownych.
• Brak zasad waloryzacji wynagrodzenia dla wykonawcy.
• Skrócony termin składania ofert.

PAK-PCE wnosił o zmiany w SWZ, ale zamawiający ograniczył się jedynie do wydłużenia terminu składania ofert. Solaris dołączył do postępowania przed KIO, wnosząc o oddalenie odwołania i argumentując, że wymogi SWZ nie są nadmierne. KIO przyznała mu rację.

W tej sytuacji czekamy na ponowny wybór najkorzystniejszej oferty i umowę na linii MZK Wejherowo-Solaris. Przetarg można śledzić na https://mzkwejherowo.pl/przetargi-typ/2/przetarg-nieograniczony

Wejherowskie autobusy

Wodorowce dla MZK powinny cechować się długością w przedziale od 11,8 do 12,2 m, zaś ich wysokość nie może przekroczyć 3,45 m. Autobusy mają przewieźć minimum 73 pasażerów, z czego przynajmniej 28 pojedzie na miejscach siedzących. Wymiana pasażerów odbywać się będzie przez troje drzwi w układzie 2-2-2.

Pojazdy mają być napędzane silnikiem elektrycznym centralnym o mocy minimum 150 kW. Silnik elektryczny musi być zasilany energią elektryczną z wodorowego ogniwa paliwowego i (lub) z magazynu energii elektrycznej, w sytuacji awaryjnej wodorowego ogniwa paliwowego. Układ napędowy będzie posiadać funkcję odzysku energii elektrycznej podczas hamowania autobusu dla potrzeb ładowania magazynu energii. Pojazdy będą wyposażone w ogniwo paliwowe zasilane wodorem z magazynu wodoru o mocy min. 60 kW. Magazyn wodoru stanowić ma zespół połączonych ze sobą kompozytowymi zbiornikami ciśnieniowymi o pojemności łącznej min. 1200 litrów umożliwiających zmagazynowanie wodoru masie użytecznej nie mniejszej niż 30 kg. Typ złącza do tankowania, instalacja wodorowa i magazyn wodoru winny konstrukcyjnie umożliwiać zatankowanie autobusu wodorem do pełna w czasie nie dłuższym niż 20 minut. Z kolei magazyn energii elektrycznej, układu napędowego może być wyposażony w akumulatory wykonane w dowolnej technologii. Ładowanie magazynu energii musi być realizowane przewodowo, zewnętrzną ładowarką Plug-in.

Miejsce pracy kierowcy to kabina półotwarta. Wymagana jest zabudowa kabiny z drzwiami zamykanymi na zamek elektromagnetyczny lub mechaniczny na zamek patentowy z możliwością zablokowania drzwi od wewnątrz. Udogodnieniem dla kierowców będzie lodówka o pojemności minimum 2 litrów.

W przedziale pasażerskim przewidziano fotele o ergonomicznym kształcie, zaopatrzone w łatwo wymienialne „miękkie” (piankowane o grubości pianki wynoszącej co najmniej 15 mm) wkładki tapicerowane na całej powierzchni w oparciu i siedzisku.

Tkanina tapicerska musi być odporna na ścieranie, zabrudzenie i zniszczenie. Tablice kierunkowe zewnętrzne będą wykonane w technologii LED z diodami koloru białego rozdzielonymi od siebie specjalnymi lamelami ułatwiającymi czytelność wyświetlanego tekstu. Z kolei wewnątrz informację pasażerską zapewni wyświetlacz LCD o rozmiarze co najmniej 29 cali.