Jadwiga Emilewicz o wodorowych autobusach

Przypomnijmy, że Adam Abramowicz argumentował konieczność wsparciadla wodorowej technologii tym, że na polskim rynku działają trzy przedsiębiorstwa,które produkują autobusy o napędzie wodorowym, tj. Solaris Bus and Coach SA, Ursus SA  oraz FabrykaAutobusów Solbus.

Podkreślał jednocześnie, że w Polsce brakuje odpowiedniejinfrastruktury zarówno do tankowania, jak i produkcji wodoru klasy 5.0 poprzezelektrolizę, czyli o czystości 99,99%, bowiem tylko taki wodór spełniawymagania producentów ogniw paliwowych. Największą fabryką wodoruklasy 5.0 w Europie jest niemiecka firma Energiepark Mainz, która produkujewodór z wykorzystaniem farm wiatrowych poprzez elektrolizę. W WielkiejBrytanii, w której autobusy wodorowe jeżdżą od kilku lat (w Londynie liniaRV1), głównym dostawcą wodoru jest firma ITM-Power, produkująca energięwodorową z użyciem farm wiatrowych i paneli fotowoltaicznych.

Kolejny problemem są ogniwa. Solaris stosuje ogniwa paliwowefirmy Ballard, z Ursus i Solbus – firmy Hymove. W Polsce nie ma przedsiębiorstwzajmujących się tak specjalistycznymi technologiami.

Zdaniem posła, autobus na ogniwa paliwowe zużywa około 7 kg wodoru na100 km, który służy dosystematycznego ładowania baterii Tym samym zwiększa się zasięg pojazdu  przy jednoczesnej redukcji liczby ładowań baterii do niezbędnegominimum. Na dłuższych trasach zwykły autobus elektryczny, z uwagi nakonieczność częstych ładowań, nie sprawdzi się, natomiast wodorowy dajemożliwość przejazdu dużo dłuższego dystansu.

Dlatego poseł Abramowicz zapytywał, dlaczego w takim raziee-Bus nie wspiera autobusów z ogniwami paliwowymi?

Ministerstwo opowiada

W imieniu Ministerstwa Rozwoju odpowiedziała JadwigaEmilewicz, podsekretarz stanu w Ministerstwie Rozwoju: -„Ministerstwo Rozwojupozostaje w stałym kontakcie z wszystkimi producentami autobusów w Polsce,mając pełną wiedzę odnośnie oferowanych przez tych producentów rozwiązań konstrukcyjnych,zwłaszcza w odniesieniu do napędów alternatywnych. Pojazdy o napędzie elektrycznymstają się obecnie, a w przyszłości będą jednym z najważniejszych środkówtransportu publicznego i indywidualnegow aglomeracjach miejskich, głównie z uwagi na konieczność zmniejszenia emisjiszkodliwych substancji do atmosfery.

W dłuższym okresie, wielu producentów widzi możliwość wprowadzeniaw życie idei pojazdu elektrycznego, w którym energia elektryczna pochodzićbędzie z wodorowych ogniw paliwowych. Jednakże należy brać pod uwagę, że cenaautobusu z wodorowymi ogniwami paliwowymi kształtuje się na poziomie ok. 650tys. euro (przy przeciętnej cenie rynkowej autobusu elektrycznego kształtującejsię na poziomie ok. 400 tys. euro).

Dalszemu, dynamicznemu rozwojowi przemysłu i upowszechnianiuautobusów elektrycznych posłuży m.in. specjalnie dedykowany program taki jakujęty w Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju projekt flagowy pn.”e-Bus”, którego celem jest stymulowanie projektowania i produkcji polskichautobusów elektrycznych na potrzeby komunikacji miejskiej, których kluczowekomponenty jak bateria, falownik, układ napędowy czy infrastruktura ładującabędą produkowane w kraju przy wsparciu rodzimego potencjału naukowo-badawczego.Docelowo zakłada się utworzenie rynku autobusów elektrycznych o wartości 2,5 mldzł rocznie.

Przemysł motoryzacyjny ma także możliwości skorzystania zutworzonego przez NCBiR specjalnego programu sektorowego pn. INNOMOTO, któryumożliwia wsparcie podjęcia badań w zakresie wykorzystania różnych napędówalternatywnych, w tym także wykorzystujących wodorowe ogniwa paliwowe.”

„