11 nowelizacja ustawy o PTZ, czyli nic nowego

O pomoc w „rozpracowaniu” najnowszego dokumentu poprosiliśmyMarcina Gromadzkiego z firmy Public Transport Consulting. Oto najważniejsze zmiany:

• W bieżącym projekcie całkowicie zniknął nowy art. 5a, wktórym określano minimalny zakres połączeń publicznego transportu zbiorowego (wstosunku do projektu dziewiątego, w którym ten artykuł był mocno rozbudowany, wprojekcie dziesiątym wprowadzono jego znaczne ograniczenie – usunięto 2/3punktów). Obecny projekt nie obliguje więc już samorządów do niczego w tymzakresie.

• W art. 12 ust. 1 pkt 2, dotyczącym treści planutransportowego, w części dotyczącej transportu drogowego, przy określaniu modeluorganizacji przewozów (lit. b) i standardu dostępności komunikacyjnej wprzewozach o charakterze użyteczności publicznej, w szczególności w zakresieprzebiegu linii i minimalnego odstępu czasowego pomiędzy poszczególnymi kursami(lit. c), wykreślono sformułowania „lub sieci komunikacyjnej”, co oznacza, żekonieczne będzie odniesienie się osobno do każdej z linii, a także dopisano wlit. c „minimalną liczbę kursów” – ułatwiającą opis standardu na liniach, naktórych zdefiniowanie częstotliwości – z uwagi na mocno ograniczoną ofertę –nastręczałoby trudności. Analogiczne wyłączenie „sieci komunikacyjnej” ipozostawienie jedynie „linii komunikacyjnej”, jako np. przedmiotu umowyprzewozowej w transporcie drogowym, wprowadzono też w innych miejscach projektu.

• W art. 12 ust. 6 zmniejszono z 70 do 60% minimalny udziałprocentowy kursów w ramach linii komunikacyjnych przeznaczonych do obsługiprzewozów o charakterze użyteczności publicznej z wyłączeniem komunikacjimiejskiej w liczbie wszystkich kursów realizowanych na obszarze właściwościorganizatora w art. 7 ust. 1 (czyli gminy). W uzasadnieniu nie odniesiono się wżaden sposób do tej zmiany.

• W treść art. 24. dopisano nowy ust. 2, zgodnie z którym wtransporcie drogowym umowa o świadczenie usług w zakresie publicznegotransportu zbiorowego, może dotyczyć wyłącznie jednej linii komunikacyjnejujętej w planie transportowym obowiązującym na obszarze właściwości danegoorganizatora.

Umowa na jedną linię 

-„Brak wyłączenia w/w/ zapisu dla komunikacji miejskiejspowoduje sprzeczną z praktyką niemal wszystkich organizatorów sytuację, wktórej osobno będzie musiała zostać zakontraktowana każda linia – bardzo mocnoto ogranicza racjonalność i swobodę zarządzania ofertą przewozową. Jeżeli takizapis utrzyma się, to bardzo mocno zbiurokratyzuje (i utrudni) funkcjonowanieorganizatorów przewozów również innych niż komunikacji miejskiej tłumaczy MarcinGromadzki. – Z treści uzasadnienia można dowiedzieć się, że: „ograniczenie wtransporcie drogowym liczby linii komunikacyjnych, na które mogą być zawieraneumowy o świadczenie usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego ma nacelu przeciwdziałanie monopolizacji rynku w tym okresie i zapewni możliwościobsługi linii komunikacyjnych przez jak największą liczbę operatorów”.

Innych ważniejszych zmian merytorycznych projekt nie zawiera– zachowuje przy tym nadal co najmniej „mobilizujące” terminy, np. naopracowanie i przyjęcie uchwałą przez samorządy szczebli od gminnego do związkupowiatowo-gminnego „potrzeb komunikacyjnych” – do dnia 30 czerwca 2019 r. Zkolei województwa samorządowe projekt zobowiązuje w terminie do 30 czerwca 2020r. nie do opracowania planu zrównoważonego rozwoju publicznego transportuzbiorowego ze zmodyfikowaną treścią (jak to było w projekcie dziesiątym), aledo jego uchwalenia.

„