Posłanka Matysiak pyta o autobusowe zezwolenia. Papierowa oferta?

Tym razem – po ciekawym pomyśle na centralny, autobusowy rozkład jazdy o którym pisaliśmy TUTAJ  – pani poseł zajęła się przepisami dotyczących wydawania zezwoleń na wykonywanie przewozów autobusowych.

W nawiązaniu

Paulina Matysiak nie byłaby sobą, gdyby w swojej interpelacji nie nawiązała do odpowiedzi wiceministra Webera ws. autobusowego rozkładu. Przypomnijmy, że ministerstwo kompletnie nie wykazało zainteresowania tą sprawą i w odróżnieniu od kolei, systematycznie dalej lekceważy autobusową branżę

-„Ze smutkiem przyjęłam odpowiedź na interpelację nr 16172 w sprawie centralnej ewidencji rozkładów jazdy. W mojej opinii utworzenie takiej ewidencji pozwoliłoby zweryfikować czy przewozy odbywają się zgodnie z rozkładem jazdy i nie są fikcją. W wyszukiwarkach rozkładów jazdy takich jak np. e-podróżnik znajdziemy szczątkowe dane i to tylko takie jakie poda przewoźnik, który nawiązał współpracę z portalem. Pasażer jeśli nie złoży do urzędu marszałkowskiego wniosku o dostęp do informacji publicznej nie ma możliwości sprawdzenia czy kursy wykonywane przez przewoźnika odbywają się w zgodnie z udzielonym zezwoleniem – konkluduje Paulina Matysiak.

Autobusowe zezwolenia

I właśnie od końca ostatniego zdania – „zgodnie z udzielonym zezwoleniem” zaczyna swoją interpelację o numerze 18282, zaczynają od podstaw – jak wydawane są autobusowe zezwolenia.

Zgodnie z obecnym stanem prawnym zezwolenia na przewozy wydawane są przez:

a) wójta – jeżeli przewozy mają odbywać się na obszarze gminy,
b) burmistrza albo prezydenta miasta – jeżeli przewozy mają odbywać się w ramach komunikacji miejskiej,
c) burmistrza albo prezydenta miasta, w którym siedzibę ma związek międzygminny – jeżeli przewozy mają być wykonywane na obszarze gmin tworzących taki związek,
d) prezydenta miasta na prawach powiatu – jeżeli przewozy mają odbywać się na obszarze miasta i sąsiedniego powiatu,
e) starosty – jeżeli przewozy mają odbywać się na obszarze powiatu – z wyłączeniem przewozów wymienionych powyżej,
f) marszałka województwa – jeżeli przewozy mają odbywać się poza obszarem jednego powiatu, ale na obszarze jednego województwa,
g) marszałka województwa właściwego dla siedziby albo miejsca zamieszkania przedsiębiorcy – jeżeli przewozy mają odbywać się poza obszarem jednego województwa.

Papierowa oferta

Po wydaniu zezwolenia na przewozy, organ wydający takie zezwolenie zobowiązany jest do kontroli przedsiębiorcy raz na 5 lat po uprzedniej zapowiedzi.

-„Do mojego biura poselskiego napływają sygnały, że częstość takich kontroli jest zbyt mała, a na stronach organów samorządowych brak jest informacji o przeprowadzonej kontroli łącznie z datą i jej wynikiem. W mojej opinii może to rodzić zagrożenie polegające na wykonywaniu kursów przez przewoźników, którzy nie spełniają wymogów formalnych do uzyskania przewozów. Warto również zauważyć, że jeśli zostanie wydane zezwolenie na danej trasie i o określonej godzinie urząd marszałkowski nie może wydać kolejnego zezwolenia. W rzeczywistości oferta dla pasażerów tworzona jest tylko na papierze, a to może prowadzić do rozwoju szarej strefy na rynku autobusowych przewozów pasażerskich – pisze Paulina Matysiak.

W związku z tym parlamentarzystka zadała Ministerstwu Infrastruktury następujące pytania:

1. Jakie kroki zamierza podjąć ministerstwo, aby zobowiązać organy wydające zezwolenia na przewozy, do przeprowadzania regularnych kontroli przedsiębiorców świadczących usługi na podstawie tych zezwoleń?
2. Jakie działania zamierza podjąć ministerstwo, aby zminimalizować ryzyko wykonywania kursów przez przewoźników, którzy nie spełniają wymogów formalnych?
3. Czy ministerstwo rozważa wprowadzenie przepisów nakładających obowiązek przeprowadzania obowiązkowej kontroli wydawanych zezwoleń częściej niż raz na 5 lat?
4. Co z publikacją wyników kontroli oraz informacji o udzielonych zezwoleniach? Dlaczego te informacje nie są publikowane na stronach internetowych urzędów marszałkowskich? I czy się to zmieni?
5. Co z regulacjami dla przewoźników, którzy wykonują połączenia bez zezwoleń (7-9 osób)? Otrzymuję sygnały, że pomimo zdefiniowania takich przewozów na zasadzie “od drzwi do drzwi” wykonują oni kursy w stałym takcie, jednocześnie nie podlegając takim regulacjom jak pozostali przewoźnicy (brak zezwoleń, brak regulacji czasu pracy kierowców, brak ubezpieczenia). Czy ministerstwo przygląda się temu rodzajowi przewozów, zna skalę tego procederu i planuje uregulować ten segment rynku?

Czekamy na odpowiedź.