12 autobusów używanych dla MZK Toruń. Nowy tabor jeszcze przed końcem roku?

Rozkład jazdy:

1. Ile używanych autobusów MAXI chce kupić MZK Toruń?
2. Jakie są minimalne wymagania emisji spalin dla oferowanych pojazdów?
3. Do kiedy należy złożyć oferty w tym przetargu?

Używane autobusy dla Torunia

29 sierpnia 2025 roku ruszyło toruńskie zamówienie dotyczące dostawy 12 używanych autobusów miejskich klasy MAXI, napędzanych silnikiem wysokoprężnym. Przedmiot zamówienia obejmuje dostarczenie pojazdów jednej marki, zarejestrowanych po raz pierwszy nie wcześniej niż w 2014 roku, o przebiegu nieprzekraczającym 950 000 km i spełniających normę emisji spalin minimum Euro 6.

Zgodnie z dokumentacją przetargową, autobusy muszą być:

• niskopodłogowe, z konstrukcją nadwozia odporną na korozję,
• w układzie drzwi 2-2-2,
• o długości od 11,50 m do 12,20 m i szerokości do 2,55 m,
• z minimalnie 85 miejscami ogółem, w tym minimum 28+1 siedzących, z zachowaniem dostępności dla osób z niepełnosprawnościami.

Wszystkie pojazdy muszą być dopuszczone do ruchu w Polsce, sprawne technicznie i pozbawione błędów systemowych. Realizacja zadania przewidziana jest na maksymalnie 4 miesiące od podpisania umowy.

Zamawiający nie stawia warunków doświadczenia ani minimalnych progów technicznych poza wymaganiami pojazdów. Kluczowe będzie jednak udokumentowanie spełnienia wszystkich cech określonych w SWZ. Na oferty zamawiający czeka do 11 września a następnie komisja przetargowa oceni złożone propozycje według kryteriów:

✅ cena – 80%
✅ parametry techniczne i eksploatacyjne – 20%

Szczegółowe informacje o zamówieniu na dostawę 12 autobusów dostępne są pod adresem: https://mzk-torun.ezamawiajacy.pl/pn/mzk-torun/demand/229904/notice/public/details

Zakupowe tło

Toruń należy do miast, które odnawiają tabor w oparciu o autobusy używane oraz o zakupy elektrobusów – o tym gigantycznym e-zamówieniu (jak na Toruń) na aż 40 autobusów elektrycznych od Solarisa pisaliśmy już wcześniej w TransInfo.

Najnowszy kontrakt MZK wpisuje się w trend wśród dużych polskich samorządów w 20225 roku, które masowo decydują się na zakup spalinowych autobusów – często używanych – tuż przed wejściem w życie nowelizacji ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych. To nie przypadek, ale świadoma strategia, za którą stoją konkretne uwarunkowania prawne, finansowe i logistyczne.

Od 1 stycznia 2026 r. miasta powyżej 100 tys. mieszkańców będą objęte obowiązkiem zakupu wyłącznie autobusów zeroemisyjnych – elektrycznych lub wodorowych. Nowe przepisy nie dotyczą mniejszych miejscowości, co sprawia, że to właśnie teraz – zanim regulacje wejdą w życie – duże miasta „na zapas” uzupełniają flotę klasycznymi dieslami.

Powodem są też koszty. Elektrobusy nadal są znacznie droższe, zarówno w zakupie, jak i utrzymaniu. Do tego dochodzą ograniczenia dostępności i długi czas realizacji zamówień. Przy napiętych harmonogramach budżetowych – to często ryzyko, na które gminy nie mogą sobie pozwolić.

Zakup diesli to także bufor czasowy. Umożliwia on samorządom płynne świadczenie usług komunikacyjnych, zanim zdążą wdrożyć elektrobusy i rozwinąć infrastrukturę ładowania. Co więcej, zmiany w ustawie to jeden z kamieni milowych Krajowego Planu Odbudowy – a nieprzygotowane miasta obawiały się utraty dostępu do finansowania. Stąd decyzje o zakupie diesli „na przeczekanie”. To typowy manewr zabezpieczający – kup teraz, żeby nie zostać z niczym później.