UITP: Transport publiczny jest bezpieczny!

Podczas lockdownu na całym świecie dostępność transportupublicznego została utrzymana, zapewniając pasażerom pełną mobilność –informuje UITP, czyli Międzynarodowa Unia Transportu Publicznego.

Za MPK Poznań przedstawiamy opracowanie raportuprzygotowanego przez UITP w październiku tego roku.

Bezpieczny pasażer

Wraz z ożywieniem działalności gospodarczej popyt namobilność wzrasta. Władze zajmujące się transportem publicznym i operatorzypowinni dostosować połączenia i usługi, zwiększyć możliwości operacyjne,zainwestować w nowe technologie, aby dostarczyć pasażerom informację w czasierzeczywistym, właściwie zarządzać liczbą przewożonych pasażerów oraz wprowadzićodpowiednie środki bezpieczeństwa. Wszystko to pomimo spadku dochodówwynikającego ze spadku pracy przewozowej oraz wzrostu kosztów na dodatkoweśrodki sanitarne.

Pomimo braku naukowych dowodów wiele rządów, opierając sięzbyt często i nazbyt pochopnie na medialnych przekazach, sugerowało ludziomunikanie transportu publicznego i zamienienie go na podróże samochodami,rowerami bądź podróże piesze. Takie postępowanie znacznie wpłynęło nazachowanie ludzi, stwarzając poczucie zagrożenia podczas przebywania wprzestrzeniach miejskich, wliczając w to niestety transport publiczny.

Dzisiaj istnieje już wystarczająca liczba dowodów, abywykazać, że w sytuacji zarekomendowanych i wprowadzonych przez władze zajmującesię zdrowiem publicznym środków, tak naprawdę ryzyko zarażenia się Covid-19 wtransporcie publicznym jest bardzo niskie. Jeśli uznamy, że zerowe ryzyko nieistnieje, publiczny transport pozostaje jednym z najbezpieczniejszych sposobówprzemieszczania się w mieście – oczywiście, przy stosowaniu się dowprowadzonego reżimu sanitarnego.

Poczucie odpowiedzialności

Od początku kryzysu władze zajmujące się transportempublicznym oraz operatorzy podeszli do problemu bardzo poważnie podejmującnastępujące działania:

• Dostosowującdostępność transportu,

• Wzmacniającprocedury czyszczenia oraz dezynfekcji,

• Dostarczającsprzęt i wyposażenie do ochrony zarówno pracowników jak i pasażerów,

• Dbając, zgodnie zwytycznymi, o zdrowie zarówno personelu oraz pasażerów,

• Zwiększając poziomnaturalnej wentylacji,

• Przyspieszającproces digitalizacji i wdrażania narzędzi IT służących do lepszego monitorowaniaswoich operacji,

• Przewidując liczbępasażerów w pojazdach, aby zapewnić informację w czasie rzeczywistym, a tymsamym uniknąć przepełniania pojazdów,

• Zapewniającpłatności zbliżeniowe,

• Dostarczającpracownikom oraz klientom regularnych, czytelnych informacji.

Pomimo konieczności powzięcia tych wszystkich środków(zwiększających zdecydowanie koszty) władze oraz operatorzy udowodnili swojązdolność adaptacji do nowych warunków i ponad wszystko – bardzo silne poczucieodpowiedzialności i zaangażowania wobec pracowników i społeczności, którejsłużą. Ze wzrostem działalności po lockdownie konieczne jest podjęcie środkówzaradczych w postaci wsparcia finansowego, inaczej system przestanie działać.

Opierając się na wspólnym doświadczeniu i planowaniuzbudowano model potencjalnego ponownego lockdownu oraz jego wpływu na systemy,w tym szczegółowe plany rozwiązań wynikających z takich scenariuszy.

Jakie jest ryzyko?

Wszyscy zdajemy sobie sprawę z wagi opartych na dowodachdecyzji dotyczących wszystkich aspektów mobilności w mieście oraz ich wpływu najakość życia. Pod względem bezpieczeństwa w kontekście epidemii Covid-19pojawia się coraz więcej naukowych dowodów oraz analiz, pokazujących zdolność świadczeniausług transportu zbiorowego w porównaniu do innych miejsc potencjalnego ryzyka.

Wymieniając kilka:

• Instytut RobertaKocha (Niemcy): Dane z artykułu opublikowane w Biuletynie Epidemiologicznym38/2020, 21 sierpnia 2020r. pokazują, że 0,2% identyfikowalnych ognisk chorobyw Niemczech było łączonych z transportem i dotyczyło mniejszej liczby osób naognisko chorobowe w porównaniu do innych miejsc z dużą rotacją ludzi;

  PRZESIĄDŹ SIĘ NA:

  • Szczecin ma jedną ofertę na pięć tablic SDIP. W budżecie
  • Police i Szczecin mają prawie 35 mln zł na nowe autobusy. Z unijnego ZIT-u

• Santé PubliqueFrance (Francuski Instytut Publiczny), dane zebrane pomiędzy 9 maja a 28września 2020r.: tylko 1,2% źródeł Covid-19 jest łączonych z transportem(lądowym, powietrznym i wodnym). Głównie pochodzą one z miejsc pracy (24,9%),szkół i uniwersytetów (19,5%), placówek służb zdrowia (11%) tymczasowychpublicznych i prywatnych eventów (11%) i spotkań rodzinnych (7%)

• Analizaprzeprowadzona przez Brytyjską Organizację ds. Bezpieczeństwa Kolei (RSSB)pokazała, że ryzyko zarażenia się Covid-19 podczas podróży pociągiem to 1 na 11000 przejazdów. Jest to równoważne z szansą mniejszą niż 0,01%, czyli mniejsząniż prawdopodobieństwo śmierci w wypadku drogowym (z zakrytą twarzą to 1 na 20000 przejazdów tj. 0,005%);

• University ofColorado Boulder (opublikowane w National Geographic 11 sierpnia 2020r.):Według modelu ryzyko zakażenia w dobrze wentylowanym metrze przy minimalnejkonwersacji i ruchu wynosi 0% po 70 minutach, jest jeszcze mniejsze dlaprzejazdu autobusem;

• Science Magazine(wydany przez Amerykańskie Stowarzyszenie na rzecz Postępu Nauki, 26 maj2020r.): W Japonii najwięcej źródeł zakażeń pochodzi z siłowni, pubów, salkaraoke, miejsc, w których ludzie gromadzą się, jedzą, piją, rozmawiają,śpiewają, ćwiczą lub tańczą (w stosunkowo dłuższym okresie czasu). Nie wykrytożadnych źródeł w pociągach podmiejskich. Według Hitoshi Oshitani, wirusologa ieksperta ds. zdrowia z Uniwersytetu Tohoku pasażerowie zazwyczaj podróżują samii nie rozmawiają z innymi pasażerami. Dodatkowo wszyscy ostatnio noszą maski;

• Bloomberg CityLab(opublikowane 9 czerwca 2020r.): pomiędzy 9 maja a 3 czerwca 150 nowych źródełkoronawirusa pojawiło się we Francji wg krajowego organu ds. zdrowiapublicznego. Zdefiniowane przypadki Covid-19 występowały w przeważającej ilościw miejscach łatwych do przewidzenia jak: placówki opieki zdrowotnej, miejscapracy, schroniska dla bezdomnych – czyli wszędzie tam, gdzie ludzie mieszająsię ze sobą w zamkniętych pomieszczeniach w dłuższych okresach czasu oraz wszpitalach, gdzie gromadzą się ludzie zarażeni. Co szczególnie uderzające -liczba źródeł Covid-19 powiązanych z transportem publicznym nie wystąpiła.Przez ponad miesiąc nie wykryto nawet pojedynczego źródła w sześciu systemachmetra we Francji, 26 tramwajach i sieci lekkich kolei oraz licznych miejskichliniach autobusowych;

• Światowa OrganizacjaZdrowia (WHO) zgadza się że zanieczyszczenie powietrza jest czynnikiem, którynajprawdopodobniej w największym stopniu przyczynia się do obciążeniazdrowotnego spowodowanego przez Covid-19, ponieważ jak wiadomo zanieczyszczonepowietrze wpływa negatywnie na płuca i powoduje choroby serca.

• W zasadzie najsolidniejszy dowód pokazujący, że komunikacjapubliczna jest bezpieczna wynika z niedawnej ewolucji potrzeb transportupublicznego (wzrastającego po wcześniejszych ograniczeniach) w porównaniu ztrendem wykrytych nowych przypadków Covid-19 na obszarach, gdzie komunikacjapubliczna występuje. Pomimo wzrastającej liczby przypadków Covid-19 podczasdrugiej fali zachorowań w wielu krajach transport publiczny utrzymuje swójpozytywny trend zdobywając tym samym zaufanie pasażerów.

Co dalej?

Pomimo nieusprawiedliwionego piętnowania transportupublicznego władze związane z tym obszarem zobowiązane są, aby przywrócić iodbudować spokój i zaufanie pasażerów. Powinna to być wspólna inicjatywauwzględniająca działania polityków, instytucji i firm związanych z transportempublicznym, ale również i pasażerów. Dlatego też jakże istotnym jest dlainstytucji związanych z tematyką transportu publicznego aby zaangażowaćlokalne, regionalne oraz krajowe siły do wyrażenia społecznych oczekiwań.

Właściwe zarządzanie popytem na komunikację zbiorową odgrywakluczową rolę w zmniejszaniu szczytów komunikacyjnych. Władze publiczne orazsektor prywatny powinny współpracować, aby monitorować i dostosowywać strategiewpływające na krótko- oraz długoterminowe skutki obecnego kryzysu w zakresiedynamiki i mobilności w miastach.

Według UITP, wspieranie technologicznymi rozwiązaniami orazelastycznością i skutecznymi reakcjami w celu optymalizacji oraz dostosowaniasieci i usług wpłynie na podróże (np. odpowiednie strategie cenowe w celuzmniejszenia godzin szczytu). Między innymi wymaga to zaangażowania pracodawcóworaz szkół w celu zmniejszenia zatłoczenia w godzinach szczytu. Nowe zasady,jak praca zdalna, powinna być kontynuowane tam, gdzie jest to możliwe iwykonalne.

Wnioski na koniec raportu są następujące:

• Kraje i miasta reagują na krótkotrwałe sytuacje awaryjne,ale w obecnej sytuacji musimy pójść o krok dalej, zapewniając przetrwanietransportu publicznego i wykorzystując okazję, by od nowa kształtowaćprzyszłość naszych miast.

• Transport publiczny jest ściśle powiązany z wieloma innymidziedzinami (klimat, zdrowie publiczne, połączenia drogowe, bezpieczeństwoitp.), które nie będą mogły zostać zrealizowane bez wyraźnego priorytetu dlatransportu publicznego, jako istotnego filaru ekonomicznego, odnowy społeczneji środowiskowej i to zarówno w ujęciu krótko- jak i długoterminowym.

• Osoby ściśle związane z transportem publicznym pokazały, że- pomimo braku doświadczenia w radzeniu sobie z podobnym kryzysem – zareagowałyniezwykle sprawnie i adekwatnie do sytuacji, wykazując przy tym poczuciewielkiej odpowiedzialności wobec pracowników oraz pasażerów, którym służą.

• Możemy przyjąć, że jest to zupełnie nowy obszar działaniadla decydentów transportu publicznego, którzy – podobnie jak inni – muszą uczyćsię i wyciągać wnioski z tej stale zmieniającej się sytuacji.

• Liczne badania naukowe oraz analizy pokazują, że transportpubliczny jest znacznie mniej ryzykownym miejscem aniżeli inne miejscapubliczne lub też jakiekolwiek prywatne przedsięwzięcia. Niestety zbyt częstotransport publiczny był piętnowany i to pomimo braku jakichkolwiek solidnychargumentów.

• W oparciu o badania naukowe i doświadczenie, którymi dzisiajdysponujemy, artykuł wyraźnie pokazuje że transport publiczny podejmujewłaściwe kroki, aby zmniejszyć ryzyko do poziomu, które będzie możliwe dokontrolowania i zarządzania oraz akceptowalne dla pasażerów. Należy równieżpodjąć dodatkowe wysiłki, aby w zdecydowany sposób ukazać społeczeństwukorzyści wynikające z funkcjonowania transportu publicznego, a co za tym idzieprzywrócić na powrót ich zaufanie.