Transport publiczny w programie Dostępność plus

Remonty i przebudowa200 dworców kolejowych, czy stworzenie aplikacji, która pozwoli na uzyskanieinformacji na temat miejsc przesiadkowych, dworców i przystanków – to niektóredziałania przewidziane w programie Dostępność plus w zakresie transportu.

Rządowy program Dostępność Plus planowany jest na lata2018-2025. Celem działań ma być zapewnienie niezależności życia i podniesieniajego jakości osobom o szczególnych potrzebach m.in. seniorom, osobom na wózkachinwalidzkich i poruszającym się o kulach czy laskach, niewidomym isłabowidzącym, głuchym i słabosłyszącym, z niepełnosprawnościami psychicznymi iintelektualnymi, kobietom w ciąży i osobom z małymi dziećmi. Planuje się, że naprogram Dostępność plus zostanie przeznaczone ponad 23 mld zł – z funduszyunijnych i krajowych oraz z tak zwanych funduszy norweskich i EOG.

Za program Dostępność plus odpowiada Ministerstwo Inwestycjii Rozwoju.

Zdaniem twórców programu mobilność, transport, możliwośćswobodnego przemieszczania się, to obok architektury drugi najważniejszyelement rzeczywistości, decydujący o jakości i niezależności życia naswszystkich.

Choć – jak przyznano w publikacji dot. programu – w kwestiidostępności środków transportu wiele się zmienia na lepsze, to wciążzdecydowana większość taboru pochodzi z czasów, kiedy kwestia dostępności niebyła w ogóle brana pod uwagę.

Program zakłada, że wszystkie nowo zakupione autobusy itramwaje będą przestrzenią dostępną i przyjazną dla osób o szczególnychpotrzebach. Dotyczy to nie tylko tramwajów, autobusów czy pociągów, ale całejinfrastruktury okołotransportowej – remontowanych i modernizowanych dworców,przystanków, zajezdni i poczekalni.

Możliwość korzystania z transportu publicznego determinujedostępność innych usług publicznych – takich jak usługi zdrowotne, opiekuńcze,edukacyjne czy dostęp do zatrudnienia i korzystania z dóbr kultury. Sprawny idostępny transport publiczny może skutecznie niwelować zróżnicowanieprzestrzenne w dostępie do innych usług, a tym samym istotnie przyczynia się dozrównoważonego rozwoju terytorialnego oraz spójności przestrzennej ispołecznej.

W zakresie kolei rząd planuje opracowanie Krajowego PlanuWdrożenia rozporządzenia Komisji Europejskiej (TSI PRM), które weszło w życieod 1 stycznia 2015 roku. Rozporządzenie stanowi jak musi wyglądaćinfrastruktura i tabor kolejowy w krajach Unii Europejskiej pod kątemzapewnienia ich dostępności dla osób z niepełnosprawnościami i osób oograniczonej mobilności.

Rozporządzenie ma zastosowanie dla nowego taboru i nowopowstającej infrastruktury.

Realizacja KPW TSI PRM pozwoli na uzyskanie stopniadostosowania pod względem dostępności w odniesieniu do dworców kolejowych,peronów oraz kolejowego taboru przewozowego.

Zostaną ponadto opracowane m.in. strategie dostępu doinfrastruktury pasażerskiej wszystkim osobom z niepełnosprawnościami i osobom oograniczonej możliwości poruszania się wraz z przepisami ruchowymi dla każdegodworca kolejowego i wdrożone poprzez odpowiednie procedury i szkoleniapersonelu.

Określone zostaną także zasady tworzenia map dotykowychdworców, stacji pasażerskich i przystanków osobowych dla podróżnych niewidomychtak, aby – według jednego wzoru – możliwe było ich wykonanie dla tych obiektów.

W ramach Dostępności plus planowany jest remont i przebudowa200 dworców kolejowych. Zgodnie z danymi z września 2017 roku na siecikolejowej Polski znajduje się obecnie 639 czynnych dworców kolejowych, z czego584 jest zarządzanych przez PKP S.A. Usuwanie barier w zakresie dostępnościinfrastruktury dworców, stacji pasażerskich i przystanków osobowych będzierealizowane poprzez odnowę lub modernizację istniejących, a także budowę nowychobiektów.

W świetle wymagań TSI PRM prace adaptacyjne związane z dostępnościądworców będą dotyczyć m.in.: parkingów, tras dojścia, drzwi i wejść, toalet,kas i automatów biletowych.

Podejmowane działania inwestycyjne w pierwszej kolejnościbędą dotyczyć tych obiektów, które np. są zlokalizowane na liniach kolejowychwchodzących w układ Transeuropejskiej Sieci Transportowej TEN-T, czy są ważnymiwęzłami przesiadkowymi.

Kolejnym działaniem będzie poprawa dostępności transportupublicznego poprzez wymianę taboru na w pełni dostępny oraz modernizację taboruaktualnie użytkowanego. Poprawa stopnia dostępności usług transportowych będzieokreślona poprzez odpowiednie przepisy.

W tym celu opracowana zostanie ekspertyza wskazującastandardy techniczne dla różnych środków transportu, a następnie standardyzostaną wprowadzone w życie poprzez przepisy prawne.

Ponadto państwo przeszkoli także pracowników sektoratransportu z zakresu praktycznego stosowania zasad dostępności wobec pasażerówo specjalnych potrzebach. Będą to szkolenia m.in. dla służb i drużynkonduktorskich, pracowników przewoźników autobusowych, zakładów transportowych.

Autorzy programu zwrócili uwagę, że często tylko obecnośćdrugiego człowieka i asysta osobista umożliwi w pełni pokonanie wszystkichwystępujących barier i ważne, by osoby o specjalnych potrzebach nie musiałypodróżować z opiekunem, ale mogły liczyć na pomoc pracowników obiektówtransportowych.

Rząd zapowiada też przygotowanie interaktywnej, darmowejaplikacji komputerowej, która pozwoli na zapoznanie się z opiniami iinformacjami innych użytkowników na temat miejsc przesiadkowych, dworców iprzystanków. Aplikacja ma być tworzona przy współpracy jej użytkowników,pozwalając na wprowadzanie zawsze aktualnych informacji, uwzględniających różnepotrzeby użytkowników na przykład osób niewidomych, niesłyszących,poruszających się na wózku.

Oczekiwane efekty działań określonych w programie Dostępnośćplus na rzecz transportu to m.in. wzrost o 20 proc. dostępnego taborukolejowego, a także wzrost o 20 proc. dostępnego transportu miejskiego.

Rząd planuje przeznaczyć na wszystkie działania w zakresietransportu w ramach programu Dostępność plus 20 mld zł.

„