Niewidomi w łódzkiej komunikacji

Osoby niewidome i niedowidzące podróżując autobusem lub tramwajem nie mogą odliczać ilość przystanków lub pytać współ-podróżujących, (przez co narażają się na atak „kieszonkowców”), jaki to przystanek. Dlatego łódzkie MPK od 1995 roku dokonując zakupu nowego taboru, wyposażało go w tzw. wewnętrzny kanał informacji głosowej, który informuje o kolejnych przystankach podczas przejazdu daną trasą. Obecnie 310 z 385 autobusów oraz 82 z 200 dwu-wagonowych pociągów tramwajowych posiada kanał wewnętrzny informacji głosowej.
–„Na dzień obecny przy zaangażowaniu Prezydenta Miasta, Dyrektora Zarządu Dróg i Transportu oraz Prezesa Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacji, w zewnętrzny kanał informacji głosowej wygłaszający komunikat o numerze linii i kierunku jazdy, wyposażono 246 autobusów nisko-podłogowych i 82 pociągów tramwajowych”–mówi Stanisław Ząber, konsultant ds. likwidacji barier architektonicznych i komunikacyjnych Polskiego Związku Niewidomych.
Informacja jest osiągalna w momencie, gdy pojazd jest na przystanku lub do niego dojeżdża, a kiedy osoba posiadająca tzw. „pilota”naciśnie na nim klawisz. Kierowca lub motorniczy otrzymuje sygnał dźwiękowy w kabinie. Jeśli zobaczy osobę dochodzącą do pierwszych drzwi to je otwiera. Osobie niewidomej jest łatwiej rozpoznać, w jakim miejscu się znajduje względem pojazdu, bo głośnik w autobusie jest u dołu pierwszych drzwi, a w tramwaju nad drugimi drzwiami. Pilot jest mały, mieści się w zamkniętej dłoni. Osoby posiadające to urządzenie mają możliwość drugim przyciskiem uruchomić odczyt głosowy wyświetlanych informacji pojawiających się na tablicach elektronicznych, które znajdują się na przystankach łódzkiego tramwaju regionalnego.