Współczesne produkty Wagonmash St. Petersburg

Po zapoznaniu się z historyczną produkcją tramwajów czas przejść do obecnej oferty w zakresie nowych tramwajów oraz wagonów metra. Zwłaszcza te ostatnie mogą być ciekawe, ponieważ Metro Warszawskie zamówiło 20 nowych wagonów z Wagonmash St. Petersburg, których ostateczny wygląd jest nadal nieznany.

Tramwaj 71-134K stanowi wersję rozwojową znanego już pojazdu serii LM-68. Jest to nadal jednokieunkowy, jednostronny, pojedynczy, wysokopodłogowy silnikowy wagon tramwajowy na rozstaw torów 1524 mm. Z zewnątrz największą zmianą jest zastosowanie nowocześniejszej ściany czołowej, oraz zmiana układu drzwi na 1-2,2-2, gdzie pierwsze drzwi są jednoskrzydłowe i prowadzą wyłącznie do kabiny motorniczego. Pozostałe drzwi są dwuskrzydłowe otwierane do wnętrza. W środku zastosowano siedzenia w układzie 1+1 co owocuje dużą ilością miejsca dla pasażerów stojących, jednak znacznie spadła ilość miejsc siedzących. Same siedzenia są typu miękkiego, o kształcie przypominającym siedzenia w popularnych ikarusach 260/280. Pomiędzy środkowymi drzwiami znajduje się podwyższenie z fotelem dla konduktora. Generalnie jakość wnętrza przypomina dawne produkty z Konstalu (105Na), a sam tramwaj jest raczej pozycjonowany jako tanie zastępstwo za wyeksploatowane starsze pojazdy. Niestety nie udało się ustalić roku produkcji, w efekcie czego nie udało się jednoznacznie ustalić który LM to jest. Jednak najprawdopodobniej jest to LM-93. Odnośnie tego tramwaju warto spojrzeć dokładniej na odbierak prądu, który jest bardzo nietypowy. Powodem stosowania takich konstrukcji jest ponoć odmienność sieci trakcyjnej w poszczególnych miastach, która jest konstruowana pod konkretny odbierak. Jednak ostatnimi czasy widać dosyć duże odejście od tej zasady i montaż pantografów połówkowych.

 

Tramwaje 71-134A mają także oznaczenie LM-99 i konstrukcyjnie wywodzą się z 71-134K. Tramwaj posiada taki sam układ drzwi, jednak diametralnej zmianie uległ kształt czoła i końca pojazdu, gdzie zastosowano elementy z tworzywa sztucznego. Jednak największą uwagę warto zwrócić na tył pojazdu, gdzie szyba mocno opada w dół. Jest to efektem zastosowania kawałka niskiej podłogi znajdującej się tuż za tylnim wózkiem. W drzwiach tylnych zamontowano wysuwaną rampę pozwalającą na wjazd wózków do środka. W efekcie pojazd ten stał się pierwszym niskopodłogowym tramwajem w Rosji. Również we wnętrzu zaszły zmiany, gdzie powrócił układ siedzeń 1+2, co jednak według danych fabrycznych nie zmieniło ilości miejsc siedzących. Siedzenia to również całkowicie nowa konstrukcja z tworzyw sztucznych, której estetykę oceni każdy sam. Siedzenia wyglądają na twarde, jedynie powleczone materiałem. Na swojej pozycji pozostało także miejsce dla konduktora oraz nietypowy (dla nas) odbierak prądu. Niedawno miasto St. Petersburg zamówiło 29 nowych tramwajów tej serii z opcją na 30 kolejnych. PTMZ zakończył także dostawy 10 tramwajów LM-99 do Chabarowska.

 

Tramwaje LVS-2005 to najnowszy epizod w produkcji zakładów Wagonmash i zarazem najbardziej spektakularny. Tramwaj ten wychodzi koncepcyjnie z pojazdów serii LVS-97, z których zatrzymały koncepcję dwóch skrajnych wózków napędowych, oraz jednego środkowego tocznego, który znajduje się w całości pod pierwszym członem tramwaju. Drugi człon jest zawieszony z jednej strony na pierwszym. Jednak oprócz tej zasady wszystko (za wyjątkiem wózków napędnych) wydaje się zostać przekonstruowane. Po pierwsze tramwaj zyskał nowy, bardzo nowatorski jak na Rosję wygląd zewnętrzny, gdzie czoło wykonano z tworzyw sztucznych, a szyby są wklejane (poprzednie typy mają je w uszczelkach). Jednak najbardziej charakterystycznym jest załamanie linii okien, które kryje za sobą część niskiej podłogi roztaczającą się między skrajnymi wózkami napędowymi, co stanowi około 60% długości tramwaju. Charakterystyczne przełamanie części podłogi zaznaczone za pomocą odmiennie pomalowanego pochyłego słupka może się podobać. Konstrukcja niskiej podłogi nad wózkiem środkowym wymusiła jego zaprojektowanie od podstaw. Tramwaj ten posiada układ drzwi 1-2-2-1, który wobec dużych gabarytów może się okazać niepraktyczny w codziennej eksploatacji. Na prototypowym tramwaju wykonanym w 2005 roku widać odbierak połówkowy, jednak na innych zdjęciach występuje on z odbierakiem nożycowym. W środku znalazły się siedzenia plastikowe znane z modelu LM-99. Ogólnie widać więc, że tramwaj LVS-2005 stanowi bardzo duży krok wprzód dla producenta oraz dla pasażerów komunikacji tramwajowej w Rosji. Jego bezpośredni konkurent KTM30 wydaje się znacznie bardziej toporny w wykonaniu. Zresztą porównując produkty obu zakładów, widać, że Wagonmash oferował zawsze bardziej dopracowane modele. Po udanej eksploatacji prototypowego pojazdu St. Petersburg zdecydował się zamówić 16 nowych tramwajów tego typu.

 

Wagonmash St. Petersburg to również znany producent wagonów metra, który jest bezpośrednim konkurentem Metrowagonmash. Jednak ten fakt bardzo wielu osobom unika i bardzo często Wagonmash jest utożsamiany ze swoim konkurentem. Co może dziwić zwłaszcza wobec faktu, że Wagonmash dostarczył do Metra Warszawskiego w 1994 roku 32 wagony serii 81-717 i 81-714, z których 24 były czołowe, a 8 środkowych, a w 1997 roku dostarczono jeszcze 18 wagonów tej samej serii z czego 2 były kabinowe, a 16 środkowych. Oprócz tego w 2008 roku Wagonmash ma dostarczyć 20 nowych wagonów metra bliżej niesprecyzowanego typu. Obecnie producent oferuje wagony w dwóch typach. Pierwszy posiada wyposażenie trakcyjne na prąd stały, a drugi na nowoczesne impulsowe przekształtniki trakcyjne i silniki prądu przemiennego. Ponieważ tabor ma być kompatybilny z już istniejącym, więc dostarczone zostaną najprawdopodobniej pojazdy serii 81-540/541 lub 81-717/714. W stosunku do starszych wagonów metra z Wagonmash obecne produkty odróżnia głównie zastosowanie nowego czoła wagonu z kabiną maszynisty. Jednak odnośnie tej estetyki można mieć duże zastrzeżenia. Oczywiście nie wiadomo z jakim przodem dotrą wagony do Warszawy, jednak dosyć prawdopodobne jest, że będzie ono podobne do prezentowanych na zdjęciach fabrycznych. Drugą zasadniczą zmianę widać we wnętrzu wagonów, gdzie dawne laminaty i listwy aluminiowe zostały zastąpione poprzez wytłoczki z tworzyw sztucznych. Poprawia to nieco stylistykę wnętrza oraz ułatwia obsługę, jednak można mieć zastrzeżenia do jakości i spasowania materiałów. W wagonach dla Polski najprawdopodobniej zostaną zastosowane standardowe ławki siedzące znane z obecnych wagonów metra.

Bardziej rozwojowym produktem są wagony metra z trójfazowymi silnikami asynchronicznymi prądu przemiennego. Ponieważ mają one większą moc, gdzie jeden wagon ma 680kW zamiast 440kW, więc stało się możliwe zastosowanie wagonów środkowych dwóch typów. Pierwszy jest napędny, a drugi pozbawiony silników. W efekcie czterowagonowy skład ma dwa wagony skrajne napędne, jeden środkowy napędny oraz jeden środkowy doczepny. Poprzez dokładanie wagonów środkowych można uzyskać składy długości od czterech do 10 wagonów. Oprócz tej zasadniczej różnicy wagony z zewnątrz wyglądają podobnie, jedynie są nieznacznie dłuższe.

 

Wagonmash St. Petersburg zawsze grał drugie skrzypce w Rosji tak pod względem tramwajów jak i metra. Jednak o ile wagony metra z Metrowagonmash zawsze przodowały i po dziś dzień tak jest o tyle Wagonmash przodował pod względem jakości produkowanych tramwajów. Również i tutaj nic się nie zmieniło, a zakład nadal przoduje we wprowadzaniu innowacyjnych rozwiązań. Tramwaje LM-99, a teraz LVS-2005 stanowią znaczny postęp w dziedzinie nowych tramwajów w Rosji. Pozostaje jedynie mieć nadzieję, że dzięki tym tramwajom uda się zrewitalizować znaczną część rosyjskich sieci tramwajowych, które znacznie podupadły w okresie po rozpadzie ZSRR.