Witamy na stronie Transinfo.pl Nie widzisz tego artykułu, bo blokujesz reklamy, korzystając z Adblocka. Oto co możesz zrobić: Wypróbuj subskrypcję TransInfo.pl (już od 15 zł za rok), która ograniczy Ci reklamy i nie zobaczysz tego komunikatu Już subskrybujesz TransInfo.pl? Zaloguj się

Układ warszawskiej sieci tramwajowej cz. 2

infotram
05.08.2013 14:03
Na początku lat 70. zbudowano Trasę Łazienkowską. Nie przewidziano wzdłuż niej żadnej linii transportu szynowego –podstawę transportu stanowić miały autobusy. Podobne założenia przyświecały budowie Wisłostrady, której powstanie była pretekstem do likwidacji tras tramwajowych na Młociny i do Wilanowa. W tym samym koncepcie utrzymana była budowa Trasy Toruńskiej, która przeciągnęła się na lata 80.
Na początku lat 80. ruszyła budowa metra, które swój bieg rozpoczęło na Ursynowie. Do czasu jego otwarcia obsługę potężnego kompleksu blokowisk Ursynów-Natolin-Kabaty zapewniały wyłącznie autobusy. Najbliższa linia tramwajowa kończyła się tam, gdzie w 1938 r. –na Wyścigach, oddzielona od Ursynowa rozbudowanym węzłem drogowym Dolina Służewiecka / Puławska.
W latach 70. i 80. poza Natolinem powstawały kolejne duże osiedla mieszkaniowe, rozbudowywał się Gocław, Marymont (osiedle Potok), a także Jelonki. Jedynie ostatni wymieniony rejon otrzymał z czasem linię tramwajową, uruchomioną w 1992 r. Poza tą jedną trasą, układ sieci tramwajowej trwał w stagnacji, poza budową linii na Nowe Bemowo w 1997 r. Nie lepiej było na początku XXI wieku –zbudowano jedynie krótki, uzupełniający odcinek torowiska na Nowym Bemowie. Uruchomione w 1995 r. i następnie przedłużane metro stopniowo przejmowało potoki pasażerskie z ciągu tramwajowego północ-południe, przebiegającego ul. Marszałkowską. Najnowszą trasą jest uruchomiona w 2013 r. linia przez Most Północny (Marii Skłodowskiej Curie), która jest jedynie częścią planowanej linii na Tarchomin i Nowodwory.

tram117819_760

W rezultacie, Warszawa weszła w XXI wiek z układem linii tramwajowych, którego większa część powstała w okresie międzywojennym, a mniejsza –w latach 50. i 60. XX wieku. Przez kolejne dziesięciolecia trwał żywiołowy rozwój miasta, za którym nie nadążała rozbudowa tras tramwajowych. Obsługę nowych dzielnic na południu miasta przejęło na siebie metro, którego znaczenie wzrosło z czasem również na północy miasta. Szereg osiedli powstałych w latach 70. i 80., m. in. Chomiczówka, os. Potok, wschodnie Bródno, Gocław, Stegny, Tarchomin – nie posiada komunikacji tramwajowej. Podobnie, tramwaje nie docierają na Nowy Wilanów ani na Białołękę. Pomiędzy niektórymi z długich odnóg warszawskiej sieci tramwajowej brakuje łączników, które umożliwiłyby obsługę podróży międzydzielnicowych.
Aby przeanalizować zasadność budowy nowych tras tramwajowych, warszawski ratusz zlecił przeanalizowanie 80 nowych odcinków tras. Znalazły się wśród nich połączenia międzydzielnicowe, trasy wybiegające promieniście do nowych dzielnic, przedłużenia istniejących tras, a także dalekie linie wybiegowe na tereny podmiejskie.
Cdn.

/* Style Definitions */ table.MsoNormalTable{„”line-height:115%;font-size:11.0pt;”Calibri”,”sans-serif””Times New Roman”}