Tramwaje w Segedynie
Początki Historia tramwajów w Segedynie rozpoczęła się wiosną 1879 roku, po fali powodzi, która w znacznym stopniu dotknęła miasto. Odbudowa miasta przyciągnęła za sobą rozwój przemysłu oraz handlu jednocześnie zwiększając potrzeby przewozowe. Funkcjonujące dotychczas omnibusy nie były w stanie zaspokoić tych potrzeb toteż zdecydowano się na budowę tramwaju konnego. Operację powierzono Segedyńskiej Spółce Kolei Żelaznych, na której czele stanął belgijski inżynier. Sieć oddano do użytku w 1881 roku. W kolejnych latach tramwaje konne były powoli zastępowane tramwajami parowymi. W 1885 roku uruchomiono tramwaj towarowy. Szybko rosnące potrzeby wymusiły dalszą rozbudowę sieci. Zdecydowano się na wprowadzenie czystszych tramwajów elektrycznych. Plan elektryfikacji opracowano już 1899 roku, jednak zgodę na budowę otrzymano dopiero w 1907 roku.
Pierwsze tramwaje elektryczne ruszyły 1 października 1908 roku. Początkowo ceny biletów były bardzo wysokie, toteż tramwaje były dostępne tylko dla wąskiej grupy zamożnych mieszkańców. Wysokie ceny były spowodowane drastycznymi opłatami, jakie miasto nakładało na spółkę.
Sytuacja po I Wojnie Światowej przyniosła niekorzystne zmiany w gospodarce, w konsekwencji czego część torowisk rozebrano. W 1923 roku Belgowie opuścili spółkę, która została przejęta przez Publiczne Koleje Miszkolc.
Lata powojenne
Podczas II Wojny Światowej miasto uniknęło znaczących zniszczeń, podobnie jak infrastruktura tramwajowa. Po wojnie ważną rolę w mieście odgrywały tramwaje towarowe. W 1950 roku nastąpiła zmiana nazwy przewoźnika na Segedyńskie Przedsiębiorstwo Tramwajowe, a w 1955 roku Segedyńskie Przedsiębiorstwo Transportowe. Zmiana nazwy wiązała się z wprowadzeniem do miasta komunikacji autobusowej.
W latach 60. pojawiły się pierwsze głosy krytyki pod kierunkiem komunikacji tramwajowej, w konsekwencji czego opracowano plan stopniowej likwidacji sieci na rzecz autobusów. Ze względu na kryzys paliwowy na początku lat 70. ostatecznie zrezygnowano z tej koncepcji, a w 1979 roku na ulice miasta wyjechały pierwsze trolejbusy.
Kolejne lata nie przyniosły jakichkolwiek zmian w komunikacji tramwajowej, natomiast stale rozbudowywano trakcję trolejbusową. Długoletni brak inwestycji w tabor tramwajowy bardzo negatywnie odbił się na jego wizerunku. Istotne zmiany przyniósł dopiero rok 1997, kiedy otrzymano pierwszą partię nowych wagonów Tatra T6A2. Łącznie do końca 1998 roku otrzymano 13 wagonów tego typu nadając im numery z zakresu 900-912.
W 2004 roku zakupiono pierwsze używane wagony typu Tatra KT4 pochodzące z Poczdamu. Łącznie do 2009 roku sprowadzono 8 wagonów typu KT4DM, 7 sztuk KT4DMC oraz 3 sztuki KT4D. W latach 2007-2009 sprowadzono też 4 sztuki wagonów Tatra TB6A2 z Rostocku. Wagony pochodziły z 1989 roku i otrzymały numery 950-953.
Współcześnie
Obecnie po Segedynie liczącym 170 000 mieszkańców kursuje pięć linii tramwajowych na 18 kilometrach torowisk. Rozstaw szyn to 1435mm. Tramwaje kursują wyłącznie po wschodniej stronie miasta, przedzielonego rzeką Cisa. Tramwaje w zależności od linii kursują z częstotliwością 10-60 minut. Jednorazowy bilet kosztuje 310 forintów, natomiast dobowy 1000 forintów.
Przedsiębiorstwo dysponuje 44 pojazdami z czego większość stanowią czeskie Tatry. Tego typu wagony pomalowane są w żółto-biało-niebieskie pasy i pomimo swoich lat są w dobrym stanie technicznym. W 2009 roku rozpoczęła się realizacja wartego 30 miliardów forintów programu obejmującego między innymi budowę nowej linii, zakup nowych wagonów oraz dostosowanie torowisk do ich potrzeb. Przetarg na dostawę taboru wygrała bydgoska Pesa, pokonując siedmiu pozostałych producentów. Zaproponowano pięcioczłonowy model 120Nb o pojemności 209 pasażerów, wyposażony w klimatyzację, system informacji pasażerskiej oraz monitoring. Kontrakt opiewający na 18 milionów euro obejmował dostawę dziewięciu wagonów do końca 2012 roku. Pierwszy egzemplarz otrzymano w październiku 2011 roku, a osiem kolejnych do maja 2012 roku. Pesy na tle pozostałej części taboru wyróżniają się nowoczesnym wyglądem, niską podłogą, a także żółtym nadwoziem przeciętym na środku kremowym pasem.
