Tramwaje niskopodłogowe w Dreźnie

Drezno, miasto dawnego DDR powoli zbliża się do wyeliminowania kolejnego artefaktu świadczącego o podziale Niemiec. Bowiem od 2010 roku z ulic miasta mają ostatecznie zniknąć tramwaje typu Tatra, które Drezno wyeliminuje jako drugie zaraz po mieście Schwerin. Co ważniejsze DVB AG cały program wymiany taboru przeprowadziło we współpracy z zakładem z Bautzen, a zakupy dotyczyły wyłącznie tramwajów niskopodłogowych, budowanych specjalnie według wytycznych przewoźnika.

Pierwszą nowoczesną serią tramwajów DVB AG były NGT6DD budowane w latach 1995-1998, których 60 sztuk powstało w ramach konsorcjum Sachsentram, w którym znaczny udział miał DWA Bautzen. Tramwaje te reprezentowały typową obecnie odmianę pojazdów wieloprzegubowych. Są one pięcioczłonowe i w pełni niskopodłogowe, gdzie człony 1, 3 oraz 5 są wózkowymi, natomiast 2 i 4 wiszącymi. 47 egzemplarzy powstało w wersji jednokierunkowej, natomiast pozostałe 13 jako dwukierunkowe. Co oczywiste zastosowanie drzwi z obu stron tramwaju powoduje zmniejszenie ilości miejsc siedzących na korzyść stojących. Tramwaj ma długość 30,28 metra i jest napędzany przez cztery silniki asynchroniczne prądu przemiennego (nowość w tamtym okresie) o mocy 95 kW, umieszczone w członach skrajnych, na jeden wózek przypadają dwa silniki. Wózek środkowy (w członie trzecim) jest jedynie toczny. Do środka można wejść za pomocą dwuskrzydłowych drzwi odskokowo-przesuwnych umieszczonych jedynie w członach 2 i 4. Daje to 4 pary drzwi na jeden bok. W członie pierwszym (i ostatnim w wersji dwukierunkowej) znajdują się drzwi do przedziału motorniczego. We wnętrzu siedzenia ustawiono w typowym dla Niemiec układzie 2+1 dającym dużą ilość miejsc siedzących a jednocześnie pozwalającym na płynne przemieszczanie się. Zastosowane siedzenia, tak jak i stylistyka zewnętrza nie powalają na nogi, jednak są charakterystyczne dla wszystkich przyszłych pojazdów. Tramwaje umożliwiały eksploatację w trakcji ukrotnionej (do dwóch), co było wykorzystywane przed zakupem dłuższych jednostek. Ciekawostką dotyczącą tych tramwajów jest fakt, że wagon 2501 był w 1998 roku testowany przez MPK Kraków, jednak ostatecznie Kraków zdecydował się zakupić inny typ pojazdu oferowany przez koncern Bombardier, który zakupił DWA Bautzen. Na pamiątkę wizyty tramwaj ten otrzymał imię Kraków.

NGT6DD podstawowe dane techniczne

 

Wraz ze zwiększającym się zapotrzebowaniem na ilość miejsca w tramwaju zdecydowano się zamówić dłuższą wersję znanego już NGT6DD. Z racji modułowej konstrukcji zabieg ten nie był zbyt ciężki i ograniczał się do dołożenia dodatkowego członu wiszącego oraz krótkiego wózkowego. Zabieg ten wydłużył pojazd o 11 metrów do długości 41,02 metra. Były one wytwarzane po zakończeniu produkcji podstawowego krótkiego wariantu przez ten sam zakład, lecz już pod marką Bombardier. Łącznie w latach 2001-2002 wyprodukowano 23 tramwaje tego typu. NGT8DD występowały już jedynie jako jednokierunkowe, jednostronne. Wzrost długości oznaczał dołożenie dwóch członów, co zwiększyło ich ilość do 7. Zabieg ten wymagał również wyposażenia jednego środkowego wózka w napęd, co zwiększyło ilość silników do 6. Napędowe wózki znajdują się pod członami 1, 5 oraz 7. To spowodowało, że w członie 5 występuje stopień, co było konieczne dla zabudowania napędu. Wraz z dodatkowym członem wzrosła również ilość drzwi wejściowych o dwie pary, wzrosła również ilość miejsc siedzących do 112, a stojących do 144, czym całkowita pojemność tramwaju wynosi 256 osób.

NGT8DD podstawowe dane techniczne

 

Najbardziej przełomowe zmiany nastały w 2003 roku, kiedy wyprodukowano pierwszy tramwaj typu NGTD12DD. Jak nie trudno się domyśleć mowa tu o tramwaju 12 osiowym, jednak w porównaniu z poprzednią serią przyrost długości jest skromny, bowiem pojazd ma „zaledwie”45 metrów. Dzieje się tak za sprawą zupełnie odmiennej, innowacyjnej konstrukcji tych tramwajów, choć ponownie powstały one w zakładach Bombardiera w Bautzen. Składają się one z członów długich (1, 3 i 5) oraz krótkich (2 i 4). Człony długie mają po dwa dwuosiowe wózki pod spodem i w zasadzie odpowiadają jednemu tramwajowi, natomiast człony krótkie są wiszące i łączą pojazd w całość. Tak więc tramwaje te wchodzą w skład rodziny Flexity Classic. Dzięki temu tramwaj może pokonać ciaśniejsze łuki oraz ma znacznie mniejszy nacisk na oś, co wpływa na większą elastyczność taboru oraz dłuższą żywotność torowiska. Gwarantuje również znacznie spokojniejszy bieg pojazdu. Jednak z drugiej strony komplikuje rozplanowanie wnętrza oraz z racji większej ilości wózków oraz osi jest droższy w wykonaniu, niż tramwaje wieloczłonowe. NGTD12DD były produkowane w latach 2003 –2005 w ilości 32 egzemplarzy, jednak pozytywne wyniki ich eksploatacji doprowadziły do dodatkowego zamówienia na 12 pojazdów, które będą dostarczane w latach 2009- 2010. Zmieniony układ wózków spowodował, że zmianie uległ układ drzwi. Motorniczy ma własne wejście do kabiny po prawej stronie pojazdu tuż przed pierwszym wózkiem. Jednak dla pasażerów wyznaczono pięć par dwuskrzydłowych drzwi zamontowanych mniej więcej centralnie w każdym członie. Oznacza to, że w wagonach z wózkami znajdują się one między nimi. Większa dowolność panowała w członach wiszących, jednak i tam zostały one umieszczone centralnie. Tramwaje występują jedynie w wariancie jednokierunkowym, jednostronnym. We wnętrzu ponownie zastosowano siedzenia w układzie 1+2, stylistycznie zbliżone do poprzedników. Podobne zabiegi stylistyczne dotyczyły również ściany czołowej. Z racji charakterystyki konstrukcyjnej pomimo wzrostu długości ilość miejsc siedzących spadła do 107 w porównaniu z NGT8DD, jednak ogólna pojemność wzrosła o 4 osoby do 260. Jak więc widać zmiany te nie miały charakteru zwiększenia pojemności a jedynie zmiany technologii na bardziej tradycyjną. Zastosowanie wózków skrętnych zaowocowało znaczną poprawą spokojności biegu zwłaszcza na gorszych (starszych) torowiskach. Dodatkowo dla polepszenia właściwości trakcyjnych zastosowano aż 4 wózki napędne, gdzie każdy ma po dwa silniki o mocy 85 kW. Daje to łączną moc 680 kW, czyli o 90 więcej niż w przypadku NGT8DD.  Tramwaje serii NGTD12DD były również pierwszymi w których wprowadzono system monitoringu wnętrza.

NGTD12DD podstawowe dane techniczne

 

Dzięki pozytywnym doświadczeniom z eksploatacji tramwajów NGTD12DD DVB postanowiło zamówić je również w skróconej do trzech członów wersji o długości 30 metrów. Pierwszy krótki tramwaj wyjechał w 2006 roku i do początku 2009 roku dostarczono 35 z 40 zamówionych pojazdów. Pozostałe 5 ma zostać dostarczonych w bieżącym roku. W porównaniu do NGTD12DD wersja NGTD8DD została pozbawiona członów numer 3 i 4, czyli składa się z dwóch członów skrajnych i jednego środkowego. Człon środkowy został nieco wydłużony i wyposażony w drugą parę drzwi. Za zmniejszonymi wymiarami podążyły również zmniejszenie pojemności oraz zmniejszenie ilości osi napędnych (i co za tym idzie silników) do 6. Zasadniczą zmianą jest przekonstruowanie we wnętrzu obudów wózków, co pozwoliło zwiększyć ilość miejsc siedzących w ostatnich 20 tramwajach z 69 do 73, przy niezmienionej ilości miejsc stojących.

NGTD8DD podstawowe dane techniczne

  

Dzięki nowym zakupom niskopodłogowych pojazdów Drezno będzie eksploatowało jedynie nowoczesne niskopodłogowe tramwaje typów charakterystycznych głównie dla jego ulic. Wycofanie tramwajów typu Tatra zakończy długi okres dziejów tego środka transportu w mieście. Jednak to nie koniec tramwajów generacji Tatra, które teraz jako używane trafią najprawdopodobniej do jakiegoś miasta na wschodnie Europy lub nawet w Azji.