Pulpit wagonu 105N

Tramwaj 105N zaprojektowano na początku lat 70. Wprawdzie bazował on na rozwiązaniach z typu 13N, jednak stanowisko motorniczego zostało zaaranżowane na nowo. Przez lata pulpity sterownicze podlegały modernizacjom dla poprawy funkcjonalności i niezawodności.
Prezentujemy pulpit tramwaju 105Na przystosowanego do obsługi składu trójwagonowego. Jest to modernizacja warszawskiego Zakłady Naprawy Tramwajów T-3.
Stanowisko motorniczego w 105Na zostało fabrycznie zaprojektowane tak, aby zapewnić jak najlepszą widoczność. Umożliwiały to nie tylko duże okna czołowe i boczne, ale i dodatkowe szybki umieszczone pod nimi. Znaczne przeszklenie skutkowało jednak nadmiernym nasłonecznieniem miejsca pracy maszynisty, jak i przesadną ekspozycją samego prowadzącego. W rezultacie, w toku produkcji i remontów wyeliminowano małe szybki.
Pulpit, co nietypowe, zamontowany jest wolnostojąco. Zasadniczo wspiera się on na wsporniku umocowanym do podłogi, a z lewej strony przykręcony jest poprzez łącznik do słupka okiennego. To rzadkie rozwiązanie, gdyż z reguły pulpit znajduje się w zabudowie bezpośrednio przy ścianie czołowej.

Układ przycisków w wyniku modernizacji został poprawiony w stosunku do fabrycznego. Wskaźniki nie tylko są bardziej czytelne, ale i posiadają lepszą funkcjonalność. Przede wszystkim dodano przyciski do uruchamiania ciepłego guzika, a także elektroniczną stacyjkę. Uruchomienie tramwaju wymaga przyłożenia znacznika motorniczego do czytnika. Cały przebieg jazdy jest zapisywany w rejestratorze, wraz z prędkością, uruchomieniem hamulca itd. Pozwala to na odtworzenie zachowania motorniczego w sytuacjach wypadkowych. Dodatkowo, na pulpicie zamontowano system awaryjnej łączności, w wyniku czego centrala ruchu jest błyskawicznie informowana o awariach. Modernizację stanowi również zastosowanie diod sygnalizacyjnych zluzowania hamulców dla luzowników wszystkich wózków.

Nietypowym jest, iż jedna z kontrolek ma dwa znaczenia – może sygnalizować pracę przetwornicy i poślizg kół.