Pięć projektów tramwajowych w USA otrzymało dofinansowanie

USA było przodownikiem w likwidacji systemów tramwajowych i choć po dziś dzień zamknięcie tych systemów wywołuje kontrowersje, to jednak właśnie kryzys gospodarczy ujawnił jak duże koszty generuje transport indywidualny. Wybór Baracka Obamy na Prezydenta USA doprowadził do zmiany polityki w tym zakresie, co przyniosło konieczne środki na rozwój systemów tramwajowych. Departament Transportu USA (US Department of Transportation) w ramach programu Urban Circulator przyznał na pięć projektów łącznie 105 milionów dolarów. Program ten ma na celu pomóc miastom w lepszej koordynacji polityki transportowej, mieszkaniowej i rozwoju handlu. Dofinansowanie mogło wynosić do 80% projektu, lecz nie więcej niż 25 milionów dolarów.

Liczące 380 tysięcy mieszkańców Miasto St. Louis otrzymało 25 milionów dolarów na realizację projektu St. Louis Loop Trolley. Miasto posiada obecnie system kolejki miejskiej MetroLink składający się z dwóch linii o łącznej długości 74 km. Obie linie wykorzystują w centralnym odcinku to samo torowisko, lecz na jednym końcu trasy się rozdzielają tworząc umowną literę Y. System zainaugurowany w 1993 roku ma wysokie perony iwykorzystuje dwuwagonowe pojazdy z wysoką podłogą. W przypadku zwiększonego zainteresowania przewozami można zastosować trakcję ukrotnioną. Przewoźnik posiada do dyspozycji 87 składów, 31 serii SD-400 oraz 56 serii SD-460. Wszystkie zostały wyprodukowane w amerykańskich zakładach Siemensa.

Przewidziany obecnie do realizacji projekt St Louis Loop Trolley ma łącznie kosztować 44 miliony dolarów, z czego 25 będzie pochodzić z wspomnianego wcześniej grantu. Trasa o długości 3,2 km będzie miała 9 przystanków i połączy Delmar Loop z Forest Park, jak również dwoma przystankami MetroLink. Linia ma zostać uruchomiona w 2012 roku i będzie oznaczała odbudowę trasy zamkniętej w 1966 roku. Pomimo krótkiego odcinka trasa będzie obsługiwać Uniwersytet, jak również Muzeum Historii rzeki Missouri. Z racji swojego przebiegu planuje się budowę tej linii jako tramwajowej z możliwością eksploatacji tramwajów zabytkowych jako pewnej formy atrakcji turystycznej. Ciekawostką tego projektu może być studium porównawcze w którym analizowano możliwości budowy trasy jako tramwajowej lub w formie Bus Rapid Transit (BRT). Jak wyliczono budowa tramwaju będzie bardziej kosztowna, lecz już koszty operacyjne będą podobne, natomiast system tramwajowy ma przyciągnąć aż 70% więcej pasażerów niż BRT. W wyniku tego wybrano tramwaj jako docelowy do realizacji.

Drugie na liście jest liczące 756 tysięcy obywateli miasto Charlotte zlokalizowane w stanie Karolina Północna. Miasto w 2007 roku uruchomiło swoją pierwszą linię tramwajową. Trasa o długości 15,45 km jest obsługiwana przez 16 niskopodłogowych tramwajów Siemens S70 Avanto wyprodukowanych w amerykańskich zakładach koncernu. Również w tym mieście postanowiono nawiązać do historii poprzez budowę linii tramwaju historycznego. Pierwszy etap o wartości 37 milionów dolarów z 25 milionowym dofinansowaniem z Departamentu Transportu będzie oznaczał budowę trasy o długości 2,4 km z sześcioma przystankami, jak również zakup trzech zabytkowych tramwajów. Docelowo linia historyczna ma mieć 16 km długości i stać się atrakcją turystyczną. Projekt ten planowano zrealizować już od dłuższego czasu, pewne prace torowe już wykonano, jak również zakupiono tabor, który aktualnie wykonuje okazjonalne przejazdy po istniejącej trasie tramwajowej.

Na liście dofinansowanych projektów znalazło się również liczące 331 tysięcy obywateli miasto Cininnati. Miasto posiadało sieć tramwajową, która została zlikwidowana w 1951 roku. Jednak dopiero obecnie pojawiły się działania w celu przywrócenia tego środka transportu. W 2007 roku opracowano studium wykonalności budowy pierwszej linii, natomiast obecnie projekt ten zyskał dofinansowanie w wysokości 25 milionów dolarów. Do tej kwoty należy dodać jeszcze 100 milionów dolarów z innych źródeł. Dzięki temu można rozpocząć prace nad pierwszą fazą, która obejmuje budowę 10 km trasy z 18 przystankami oraz zakup sześciu nowoczesnych tramwajów. W ramach projektu zostanie przeprowadzony szereg prac związanych z przebudową otoczenia mającą na celu stymulację odbudowy miasta.

Dofinansowanie przyznano również dwóm miastom ze stanu Teksas. Dwa osobne granty dotyczą dwóch niezależnych projektów, jeden w liczącym 757 tysięcy mieście Fort Worth, natomiast drugi dotyczy przeszło 2 milionowego Dallas. Fort Worth otrzymało dofinansowanie w wysokości 25 milionów dolarów dla projektu Streetcar Loop. Ponieważ jest on w dosyć wczesnym stadium, więc nie jest jeszcze znany ostateczny koszt inwestycji. Projekt przewiduje budowę 4 km jednokierunkowej (jednotorowej) linii okrężnej z 25 przystankami. Trasa połączy stację kolei podmiejskiej (Trinity Railway Express) z centralnym dworcem autobusowym oraz dzielnicą finansową. Dla potrzeb linii mają zostać zakupione trzy nowoczesne tramwaje.

Również położone 56 km od Fort Worth miasto Dallas, otrzymało dofinansowanie do swojego projektu. Dallas posiada system kolejki miejskiej, jednak dzięki zastosowaniu niskich peronów można go zaliczyć także do tramwajów. System ten składa się z trzech linii o łącznej długości 78,2 km z 38 przystankami. Pierwsze dwie trasy zostały otwarte w 1996 roku, natomiast trzecia w 2009. System był przez cały czas rozbudowywany, dzięki czemu stał się już nieodłącznym środkiem transportu w mieście. Dla potrzeb systemu zamówiono 115 tramwajów produkcji Kinki Sharyo. Pierwotnie dwuczłonowe pojazdy z wysoką podłogą zostały w późniejszym okresie wyposażone w trzeci człon z niską podłogą, co pozwoliło zaoferować nowoczesny pojazd niskopodłogowy za rozsądną cenę.

Jednak w Dallas działa również historyczna sieć tramwajowa należąca do organizacji non-profit McKinney Avenue Transit Authority. Pierwotne tramwaje w Dallas zostały zamknięte w latach 1950 – tych, jednak w latach 1980 –tyh odkryto, iż część torowisk na McKinney Avenue nadal pozostała. Wówczas pojawił się pomysł odtworzenia historycznych tramwajów w mieście. Projekt wymagał uzupełnienia braków, które dokonano w 1988 roku, by rok później przywrócić historyczne tramwaje. W późniejszym okresie prowadzono prace remontowe, a nawet wydłużenie systemu. Podobnie jest i tym razem, gdzie projekt przedłużenia systemu o 1,6 km do stacji współczesnego tramwaju zyskał dofinansowanie w wysokości 4,9 miliona dolarów. Łączny koszt inwestycji oceniono na 6,8 miliona. Przedłużenie to nie tylko poprawi możliwości przesiadek między nowym tramwajem a siecią historyczną ale również umożliwi eksploatowanie tramwajów dwukierunkowych. Oczywiście na trasie historycznej wykorzystywane są pojazdy zabytkowe.

Tramwaje zaczynają powracać również w USA. Na podstawie przedstawionych projektów widać bardzo wyraźnie, że dotyczą one zarówno nowoczesnych systemów, jak również linii „historycznych”, które mają służyć zarówno jako atrakcja turystyczna jak i codzienny środek transportu. Czy taki obrót spraw jest właściwy? Oczywiście budowa systemów jako historyczne może budzić kontrowersje, jednak z drugiej strony w świecie zdominowanym przez transport indywidualny taki krok może być właściwy aby uświadomić mieszkańcom i nie tylko alternatywę jaką tramwaj zawsze był i wszystko wskazuje iż nadal będzie.