Informacja pasażerska cz. 1
Wymagamy zakres informacji
Przepisy prawa nakazują zamieszczenie w pojeździe informacji o: kierunku jazdy, nazwie przewoźnika i organizatora, cenniku opłat (w tym opłat ulgowych) oraz wyciągu z regulaminu przewozów. Informacje powinny być umieszczone w sposób 'zwyczajowo przyjęty’. Oznacza to dużą dowolność ich lokalizacji i sposobu prezentacji, ale mają być one widoczne i łatwo dostępne dla pasażera oraz umieszczone w różnych pojazdach przewoźnika w podobny sposób. Także inne informacje mogą być zamieszczane w pojeździe – decyduje o tym przewoźnik, lub organizator w umowie z operatorem.
Informacje dodatkowe
Od czasu rezygnacji z obsługi konduktorskiej pasażer w zasadzie nie ma kontaktu z obsługą pojazdu, jest zdany tylko na siebie. Motorniczy, skupiony na prowadzeniu pojazdu, nie zajmuje się obsługą pasażerów. W pojeździe podróżny powinien więc otrzymać wszelkie informacje służące ułatwieniu podróży. Stąd też oprócz numeru i kierunku jazdy konieczne jest więc podanie trasy przejazdu, najlepiej ze wszystkimi przystankami, nazwami ulic i miejscami dogodnych przesiadek. Obecnie są to dość już powszechne wyświetlacze elektroniczne, ale spotyka są nadal tablice z tworzywa lub dykty. Podanie na tablicy dokładnej informacji o przystankach i ulicach ułatwia orientację w przebiegu trasy oraz określenie, jak długo trwać będzie jeszcze podróż i na którym z kolei przystanku wysiąść.
W przypadku wystąpienia przystanków na żądanie pasażer powinien być o tym poinformowany, najlepiej za pomocą sygnałów świetlnych i komunikatów głosowych.
Pasażer powinien także mieć możliwość szybkiego dokonania opłaty za przejazd, więc korzystne są skrócone instrukcje dla kart elektronicznych oraz opłaty za pomocą telefonu komórkowego.
Pasażer powinien być też poinformowany o wszelkich zmianach w rozkładach jazdy, lub zmianach trasy w stosunku do standardowej, z którą mógł się zapoznać wcześniej. Informacja o objeździe powinna zawierać przebieg trasy objazdu, pomijane przystanki stałe oraz czas obowiązywania objazdu.
Niezbędna informacją uzupełniającą są też piktogramy wskazujące: wykorzystanie przycisku otwierania drzwi, miejsce dla niepełnosprawnego, miejsca zabronione (platforma lub stopnie przy motorniczym), itp.
Sposób zamieszczenia
Istotną grupę pasażerów stanowią osoby korzystające z komunikacji miejskiej okazjonalnie i podróżujące inną niż codziennie, nieznaną im linią komunikacyjną. Muszą one obserwować trasę, by przygotować się do wyjścia z pojazdu we właściwym momencie. Drogę przejazdu można obserwować na wyświetlaczu albo przez szybę. Szyby pojazdu nie mogą więc być zaklejone reklamami, co niestety zdarza się często. Najkorzystniej jest, gdy na wyświetlaczu pojawia się nazwa następnego przystanku lub gdy występuje zapowiedź głosowa. Nie powinna ona być zbyt głośna, tak by nie rozpraszała motorniczego i nie była uciążliwa dla słuchu, ale za to powinna być powtórzona po ruszeniu z poprzedniego i przy dojeździe do zapowiadanego przystanku.
Regulaminy, cennik, wykazy ulg i inne komunikaty drukowane powinny być umieszczone w miejscach widocznych dla pasażerów, ale nie zasłaniających szyb. Dobrym rozwiązaniem jest naklejenie na tylnych ściankach przegród lub w częściach podsufitowych.
Wszelkie piktogramy powinny być naklejane w takich miejscach, by były widoczne nawet przy dużym napełnieniu pojazdu. Najlepiej jeśli są naklejone powyżej linii oczu, a nawet głów pasażerów, mogą się także znajdować przy przyciskach, a w przypadku tzw. 'ciepłego guzika’ piktogram musi jednoznacznie wskazać konieczność samodzielnego otwarcia drzwi przez pasażera.
