Duewag O – opis tramwaju

W latach 50. firma Duewag z Duesseldorfu stała się wiodącym niemieckim producentem tramwajów. Większość wagonów tramwajowych produkowano bądź bezpośrednio w zakładach firmy Duewag, bądź na jej licencji. W połowie lat 50. ruszyła produkcja seryjna wagonów przegubowych zunifikowanej konstrukcji.

We Frankfurcie nad Menem tramwaje uruchomiono w 1884 r. W latach 60. XX wieku, po skróceniu linii 16 relacji Frankfurt –Offenbach, brakowało pętli nawrotnej, niezbędnej dla eksploatowanych dotychczas tramwajów jednokierunkowych. W celu obsługi zmienionej trasy zakupiono wagony dwukierunkowe serii O. Pojazdy otrzymały we Frankfurcie numery 901-908.

Wagon serii O, oznaczany jako GT8Z (Z od Zweirichtung –dwukierunkowy) oparto konstrukcyjnie na wagonie serii N. Trzyczłonowy pojazd posiadał człony skrajne analogiczne do przedniego członu jednokierunkowego wagonu N. Zastosowano zwiększoną liczbę zabezpieczeń, tak by uniknąć rozruchu w nieodpowiednim kierunku. Między innymi uniemożliwiono jazdę przy podniesionych obydwu pantografach. Zdublowanie niektórych komponentów wiązało się ze zwiększeniem masy pojazdu względem wersji jednokierunkowej o 3 tony, do 29 ton.

Spośród 4 wózków, na których osadzony jest pojazd, 2 są niezależne, a 2 wspólne dla członów. Tym samym, człon środkowy podparty jest na dwóch wózkach Jacobsa. Otwierane do wewnątrz drzwi z odchylanym stopniem znalazły się w pierwszym i trzecim członie –symetrycznie po obu stronach nadwozia.

Tramwaje Duewag o zunifikowanej konstrukcji odróżniały się od popularnych wówczas w Europie tramwajów koncepcji PCC. Poza oczywistym faktem, iż pojazdy Duewag są przegubowe ze wspólnymi wózkami, tramwaje odróżniał układ napędu wózka. Zamiast pojedynczych silników zamocowanych poprzecznie, oddzielnie dla osi, zastosowano jeden duży silnik, zamontowany wzdłuż osi pojazdu, napędzający obydwie osie za pośrednictwem przekładni kątowych. Zmniejszenie liczby silników pociągnęło za sobą ograniczenie liczby punktów wymagających obsługi serwisowej.

Wózek pierwszy i czwarty są napędowe, a drugi i trzeci –toczne. W każdym wózku napędowym znalazł się silnik o mocy 150 KM. Rozstaw osi w wózku wynosi 1800 mm. Długość wagonu wynosi 26,1 m, a szerokość –2,35 m. Podłoga znajduje się na wysokości 890 mm. Pojemność tramwaju to 62 miejsca siedzące oraz 170 stojących –łącznie 232 miejsca.

Pojazdy wycofano z Frankfurtu w latach 2004-2005, kiedy to liczba nowych pojazdów serii S stała się odpowiednio duża. 6 z ośmiu wciąż sprawnych wagonów sprzedano wówczas do Poznania za 100 000 euro, a dwa pozostawiono jako historyczne.

Co interesujące, pojazdom pozostawiono w Poznaniu numery takie jak we Frankfurcie. Dwukierunkowe pojazdy są bardzo użyteczne przy pracach remontowych wymagający wyłączenia z ruchu fragmentów torowisk lub skrzyżowań.