Ziemia niczyja

Podlaski zakład spółki PKP Przewozy Regionalne wraz z samorządem województwa podlaskiego podjęły decyzję o skróceniu relacji wszystkich pociągów osobowych łączących Białystok z Małkinią. Od lutego 2009 r. kursują one na tylko trasie Białystok –Szepietowo. W efekcie bez pociągów osobowych został stykowy między Mazowszem i Podlasiem 40-kilometrowy odcinek z Małkini do Szpietowa. Odcięte zostały trzy stacje w województwie mazowieckim (Zaręby Kościelne, Kietlanka oraz Szulborze Koty) oraz trzy stacje na terenie województwa podlaskiego (Czyżew, Kity i Dąbrowa Łazy). O ile jednak do obsługi podlaskich stacji skierowano autobusy zastępcze, to pasażerowie z położonych już w granicach województwa mazowieckiego Zarąb, Kietlanki i Szulborza z dnia na dzień zostali bez jakiejkolwiek komunikacji.

Tuż po likwidacji pociągów kursujących na styku Mazowsza i Podlasia, zarząd województwa mazowieckiego wydał jedynie lakoniczne oświadczenie, w którym informuje, że „podjął decyzję o nieangażowaniu środków publicznych w uruchomienie połączeń kolejowych na odcinku Małkinia –Szepietowo”. Obserwując całkowitą pasywność władz swojego województwa, mieszkańcy gminy Zaręby Kościelne postanowili przypomnieć o sobie. O świcie 16 lutego wyszli na tory –wskutek czego na kilka godzin został zablokowany ruch przejeżdżających tranzytem pociągów dalekobieżnych łączących Warszawę z Białymstokiem. Protest przeciwko likwidacji pociągów regionalnych został jednak całkowicie zignorowany. Najbardziej aktywni uczestnicy protestu otrzymali wezwania na miejscowy posterunek policji, jednak problemem pasażerów z gmin Zaręby Kościelne i Szulborze Wielkie nie zainteresowali się ani urzędnicy samorządu województwa mazowieckiego, który jest organizatorem kolejowych przewozów regionalnych, ani przedstawiciele Kolei Mazowieckich. Jedynym oficjelem, który przyjechał do protestujących, był Andrzej Kmiecik, dyrektor siedleckiego zakładu spółki PKP Polskie Linie Kolejowe. Spółka ta nie decyduje jednak o ofercie przewozowej, lecz zajmuje się zarządzaniem infrastrukturą kolejową, w związku z czym Kmiecik nie miał zbyt wiele do powiedzenia protestującym: –Sytuacja mieszkańców jest nieciekawa. Największy problem to brak porozumienia między marszałkami województwa podlaskiego i mazowieckiego.

Połączenie kolejowe w gminach Zaręby Kościelne i Szulborze Wielkie w każdej chwili może zostać przywrócone. Wystarczy, że Koleje Mazowieckie, które obecnie z Warszawy dojeżdżają do Małkini, wydłużą relację części swoich pociągów do Czyżewa (stacji położonej na granicy województw). Dzięki temu mieszkańcy dwóch mazowieckich gmin odzyskaliby dostęp do transportu kolejowego. Samorząd województwa mazowieckiego uparcie jednak twierdzi, że stacje Zaręby Kościelne, Kietlanka i Szulborze Koty nie są w stanie wygenerować dużej frekwencji. Problem w tym, że samorząd powołuje się na dane z listopada 2008 r., kiedy ruch na odcinku Małkinia –Czyżew był obsługiwany przez podlaski zakład spółki PKP Przewozy Regionalne. Siłą rzeczy rozkład dopasowany był wówczas do potrzeb pasażerów dojeżdżających w kierunku Białegostoku, a co więcej, przy podróżach z terenu gmin Zaręby Kościelne i Szulborze Wielkie do Warszawy za każdym razem konieczna była przesiadka w Małkini. Przejęcie obsługi odcinka Małkinia –Czyżew przez Koleje Mazowieckie, umożliwiłoby uruchomienie bezpośrednich pociągów relacji Czyżew –Warszawa Wileńska. W efekcie mieszkańcy gmin Zaręby Kościelne i Szulborze Wielkie wreszcie uzyskaliby bezpośrednie połączenie kolejowe ze stolicą swojego województwa. Podróż bez konieczności przesiadki byłaby nie tylko wygodniejsza, ale także krótsza –trwałaby od 1 godz. 40 min. do 1 godz. 50 min. Już nie raz samorząd województwa mazowieckiego wraz z Kolejami Mazowieckimi –zamiast tworzyć atrakcyjne połączenia w nowych relacjach i tym sposobem przyciągać nowych pasażerów –wolały tylko biadolić o spodziewanej małej frekwencji. I w rzeczywistości nic nie robić. Czy tak skończy się również i tym razem.