Tabor optymalny na polskie tory – asynchroniczne EN57

inforail
21.02.2012 13:29
Choć wybór ten może się wydawać kontrowersyjny, to jednak pomimo upływu lat nadal najbardziej optymalnym taborem dla Polski jest seria EN57 i pochodne, choć już nie w klasycznym wariancie wykonania a w wersji z nowoczesnym częstotliwościowym układem rozruchu i silnikami asynchronicznymi prądu przemiennego.
Sama wymiana wnętrza to obecnie zbyt mało. Fot. R. Piech
Jak można zauważyć tytuł niniejszego artykułu jest w pierwszej części zbieżny z wcześniejszym, który zapoczątkował serię tekstów poświęconych taborowi kolejowemu w Polsce. Bowiem to właśnie wówczas padła sugestia aby opracować artykuł przedstawiający potrzeby taborowe i wskazujący odpowiednie składy dla Polski. Niestety jednoznaczna odpowiedź na tak postawione pytanie jest niemożliwa, co też zostało wyjaśnione w tym artykule. Następnie przyszedł czas na przedstawienie stanu bieżącego wraz z potrzebami taborowymi, o czym można przeczytać tutaj. W związku z tym możemy przejść do trzeciego zapowiadanego artykułu, tym razem spełnimy oczekiwania i przedstawimy konkretny typ taboru, który jest optymalny dla polskich warunków. Choć werdykt może się wydawać kontrowersyjny, to jednak bezsprzecznym faktem jest, że najbardziej optymalny dla potrzeb polskiej sieci kolejowej jest nic innego niż EN57 i serie pochodne, choć w XXI wieku nie będą to już jednostki oporowe lecz asynchroniczne. Autor niniejszego artykułu oczywiście zdaje sobie sprawę z faktu, że w wersji bazowej są to pojazdy przestarzałe i nawet po modernizacji nie wszystkie mankamenty są usunięte i najlepiej byłoby je zastąpić nowymi składami (o których będzie kolejny artykuł) ale musimy uświadomić sobie w jakiej rzeczywistości żyjemy, a właśnie w niej asynchroniczne EN57 sprawdzają się lepiej niż nowe składy. Podstawową zaletą tak zmodernizowanych pojazdów jest przyspieszenie porównywalne z całkowicie nowymi pojazdami a w wersji EN71 lub ED72 uzyskuje się przyspieszenie będące dotąd cechą charakterystyczną metra. Oprócz tego składy mają 'jedynie’ 120 km/h w wersji trójwagonowej i opcjonalnie 130 km/h w wersji czterowagonowej, co jest mniej niż typowe 160 km/h w nowych EZT, jednak biorąc pod uwagę polskie uwarunkowania są to wartości bardziej akceptowalne. Po pierwsze ponieważ do 130 km/h pociąg może prowadzić jeden maszynista, natomiast powyżej potrzeba dwóch, przez co tak faktycznie (do czasy wdrożenia ETCS) większość pociągów nigdy nie przekroczy tej bariery. Dzięki mniejszej prędkości możliwe było osiągnięcie porównywalnych z nowymi parametrów przyspieszenia przy jedynie połowicznej mocy zainstalowanych silników. Przekłada się to dosyć mocno na rozwiązania praktyczne, ponieważ polska sieć trakcyjna była optymalizowana z myślą o lokomotywach o mocach do 4 MW i średnim poborze chwilowym energii. W wyniku tego nowoczesne EZT mające zazwyczaj 2 MW mocy w trakcji ukrotnionej nie są w stanie osiągnąć pełnego przyspieszenia, natomiast dwa asynchroniczne EN57 mogą w pełni rozwijać swoje możliwości. Gdy dodamy do tego, że pojazdy tej serii stanowią około 60-70% taboru trakcyjnego w kraju, wówczas odpowiedź mamy jasną – w procesie modernizacji wnętrza składów można dostosować do potrzeb przewozów aglomeracyjnych, podmiejskich, regionalnych a nawet do międzyregionalnych. Oczywiście nie da się tego prowadzić w nieskończoność ale można dowolnie puszczać wodzę fantazji.
Asynchroniczny jamnik ma przyspieszenie porównywalne z metrem. Fot. R. Piech
Oczywiście jak to w pewnej reklamie powiedziano 'oprócz fantazji trzeba mieć również pieniądze’ i to właśnie ten czynnik najpierw blokował a obecnie determinuje zasadność modernizacji tej serii. W tabeli 1 zestawiono listę zmodernizowanych pojazdów generacji EN57 i pochodnych zarówno w najpopularniejszym obecnie wariancie z napędem asynchronicznym jak również wcześniejsze próby wstawienia rozruchu częstotliwościowego przy pozostawieniu silników prądu stałego.
Tabela 1: Modernizacje EZT z zastosowaniem rozruchu częstotliwościowego
Lp.
Silniki
Wykonawca
Właściciel  / użytkownik
wykonawca aparatury
Typ
Liczba modern.
V max (km/h)
Numery Taborowe
Koszt całkowity / jednostkowy (w mln zł)
Uwagi
1
DC
ZNTK MM
KM
Medcom
EN57
5
110
EN57KM-1486, 1561, 1562, 1566, 1567
b/d
    
2
DC
ZNTK MM
SKM w Trójmieście
Instytut elektrotechniki Warszawa
EN57
4
110
EN57-768, 1089, 1094, 1116
18,5 / 4,625
    
3
DC
ZNTK MM
KM
Medcom
EW60
2
110
EW60-001, 002
9,8 / 4,9
    
4
DC
ZNTK MM
KM
Medcom?
EN71
4
110
EN71KM-102, 103, 104, 105
b/d
Pojazdy zakupione?
5a
AC
ZNTK MM
KM
Medcom
EN57
6
120
EN57AKM-1564, 1569, 1573, 1577, 1585, 1586
37,32 / 6,22
   
5b
AC
Newag
KM
Medcom
EN57
4
120
EN57AKM-1568, 1572, 1582, 1584
24,76 / 6,19
   
6
AC
Newag
SKM w Trójmieście
Medcom
EN71
1
120
EN71-045 (2 120 183)
6,991
     
7
AC
ZNTK MM
Woj. Łódzkie / PR
Medcom
EN57
3
120
EN57AKM-3003, 3004, 3005
23,5 / 7,83
Cena wraz z akupem jednostek)
8
AC
Newag
KM
Medcom
EN57
23
120
EN57AKM-1295, 1299, 1559, 1560, 1565, 1571, 1578, 1581, 1587, 1588, 1589, 1591, 1592, 1593, 1594, 1629, 1630, 1631, 1633, 1642, 1643, 1655, 1700
85,955 / 3,737
Cena netto
9
AC
ZNTK MM i Pesa
PR
Medcom
ED72
2
130
ED72A-004, ED72A-005
14,6 / 7,3
    
10
AC
Newag
SKM w Trójmieście
Medcom
EN57 + EW58
17 + 4
120
EN57: 880, 1135, 1136, 1149, 1462, 1669, 1670, 1675, 1676, 1683, 1694, 1704, 1718;EN71-046 i 050 (oddadzą po jednym członie silnikowym na podmianę do EN57);EW58: zbieranina członów z 05, 06, 11, 12, 19, 24, 28
139,217 / 6,62
Anulowany, trzy EW58 wydłużone do czterech wagonów
11
AC
ZNTK MM i Pesa
Woj.. Lubelskie / PR
Medcom
EN57
5
120
EN57AL-3006, 3007, 3008, 3009, 3010
42,83 / 8,566
Dostawa w formie leasingu przez BRE leasing
12
AC
Newag
Woj. Śląskie / KŚ
Medcom
EN57
5
120
EN57-1178, b/d
51,2 / 10,24
Dostawa w formie leasingu przez ING leasing, 3 letni serwis zapewni ZNTK Gliwice
13
AC
Newag
Woj. Łódzkie? / PR
Medcom
EN57
4
120
EN57AKŁ-1226, 1452, 1479, 1769
31,395 / 7,85
Układ hamulcowy Knorr-Bremse
14
AC
Newag
Woj. Wielkopolskie / KW
Medcom
EN57
3
120
EN57-1031, 1412, 1423
21,217 / 7,07
Silniki TSA250 kW i przekładnie Gmeinder + układ hamulcowy Knorr-Bremse
15
AC
Pesa i ZNTK MM
Woj. Podlaskie? / PR
Medcom
EN57
3
120
EN57-1544, 1551, 1555
22,1 / 7,37
    
16
AC
Pesa i ZNTK MM
Woj. Pomorskie / PR
Medcom
EN57
1
120
EN57-1531
6,95 / 6,95
    
17
AC
Pesa i ZNTK MM
Woj. Opolskie / PR
Medcom
EN57
4
120
EN57-1602, 1687, 1730, 1803
29,4 / 7,35
      
18
AC
ZNTK MM i Pesa
KM
Medcom
EN57KM
5
120
EN57KM-1486, 1561, 1562, 1566, 1567
b/d
Anulowany z powodu wysokiej ceny, przebudowa z rozruchu czoperowego na falownikowy
19
AC
    
Woj. Łódzkie / PR
   
   
5
    
         
    
Dofinansowanie w ramach POIiŚ, przetarg oczekiwany
20
AC
    
SKM w Trójmieście
       
EN57
21
    
     
    
Przetarg w toku
21
AC
   
PR
      
EN57
100
    
      
    
Na liście POIiŚ, niskie szanse realizacji
Jeżeli nie wzmiankowano inaczej silniki AC produkcji Emit Żychlin STDa315 X6EN
Źródło: Opracowanie własne
 
Stali czytelnicy zapewne zauważyli, że powyższa lista została uaktualniona w stosunku do ostatniej publikacji na ten temat. W zestawieniu na powrót pojawiły się pozycje z rozruchem częstotliwościowym i silnikami prądu stałego, a stało się tak za sprawą KM, które w 2010 roku w jakiś sposób pozyskały (nie udało się uzyskać na to odpowiedzi) cztery sztuki EN71, które w ZNTK MM zostały zmodernizowane do właśnie takiego wariantu (pozycja 4). Oprócz tego tabela została uzupełniona o brakujące numery taborowe, choć w niektórych miejscach występują jeszcze luki. Dla lepszej przejrzystości ceny zostały podane w wartościach brutto a tam, gdzie nie było to możliwe są odpowiednie adnotacje. Dodatkowo w uwagach wyszczególniono zamówienia, które zostały zrealizowane w formie dostaw zazwyczaj w formie leasingu, stąd cena obejmuje nie tylko faktyczną modernizację. Ponieważ niektóre realizacje różnią sie bazowymi komponentami, więc większe zmiany również zostały wyszczególnione. Oprócz tego w ostatnim czasie coraz większe dysproporcje występują między właścicielem taboru a użytkownikiem, stąd 'rozdwojenie jaźni’ w tej kolumnie. Niestety proces wykupu z PR przez marszałków poszczególnych jednostek był na tyle 'dziki’, że tak nie do końca wiadomo kto jest właścicielem jednostek z najnowszych przetargów – organizator w formie UM sugerowałby własność samorządowe lecz jedynie w kilku przypadkach udało się to potwierdzić, stąd pytajniki przy niektórych pozycjach.
Już za niedługo jednostka może zyskać dodatkowe A w numerze. Fot. R. Piech
Największe zmiany w stosunku do wcześniejszego zestawienia to stracenie ważności umowy między SKM w Trójmieście a firmą Newag na modernizację 17 EN57 i 4 EW58, który został ponownie ogłoszony tym razem obejmując już jedynie 21 składów EN57. Inną bardzo dużą ciekawostką jest decyzja KM o przebudowie pięciu posiadanych jednostek EN57KM na napęd asynchroniczny. Oficjalnie przetarg wygrało konsorcjum firm ZNTK MM i Pesa, jednak informacji o podpisaniu umowy nie było, podobnie nie udało się uzyskać informacji o cenie tej przebudowy. Jakie były powody takiej decyzji, zwłaszcza wobec posiadania również 4 sztuk EN71 z takim napędem możemy jedynie spekulować. Być może napęd częstotliwościowy z silnikami DC w dłuższym EN71 mającym dwa razy więcej silników daje wystarczające efekty, natomiast w EN57 jest to już wartość niewystarczająca. Inną nowością jest ostatnia pozycja, czyli plan modernizacji 100 EN57 przez PR, który znalazł się na liście POIiŚ, jednak liczenie na fakt, że projekt ten zostanie zrealizowany jest raczej zbyt naiwnym. Ogólnie według aktualnego stanu na wariant 'czoperowy’ z silnikami prądu stałego przebudowano 20 jednostek, z czego 5 za niedługo zmieni kategorię, natomiast napęd asynchroniczny zabudowano lub zostanie zabudowany w 95 jednostkach, oczywiście nie licząc mało prawdopodobnego projektu PR. Liczba ta może się wydawać duża, jednak jeżeli uświadomimy sobie fakt, że jest to niecałe 10% liczby eksploatowanych jednostek EN57 i pochodnych możemy dostrzec, że nawet te modernizacje nie rozwiążą problemów taborowych jakie są aktualnie w Polsce.
Wprowadzenie napędu asynchronicznego okazało się bardzo dużym sukcesem, zmodernizowane jednostki oferują dobre parametry techniczne i jednocześnie są dobrze dostosowane do specyficznych warunków panujących na polskiej sieci kolejowej. Jednak pomimo tego modernizacje w żadnym stopniu nie rozwiążą aktualnych problemów taborowych , więc przed zakupem nowego taboru się nie ucieknie, natomiast jakie mamy pod tym względem opcje przedstawimy w kolejnym artykule.