Pociągi pasażerskie coraz bardziej punktualne

Wzrosła punktualność kolejowych przewozów pasażerskich. W 2011 roku wyniosła 89,83%, w porównaniu z rokiem poprzednim wzrost o 4,74% (2010 = 85,09%). Średni czas opóźnień pociągów z wyłączeniem opóźnień do 5 minut wyniósł: 20 minut 26 sekund, o blisko 3 minuty mniej niż w 2010 roku.

 W 2011 roku licencjonowani przewoźnicy kolejowi uruchomili łącznie 1,478 miliona pociągów. Liczba składów, które w 2011 roku nie dotarły do stacji docelowej o czasie wyniosła 420,6 tysiąca, o 4,2% mniej niż w 2010 roku. W tej liczbie 64,3% (270,3 tys.) stanowiły pociągi opóźnione do 5 minut. Pociągi opóźnione od 5 do 60 minut stanowiły 34% (143,1 tys.), od 1 do 2 godzin 1,3% (5,3 tys.) oraz powyżej 2 godzin 0,45% (1,9 tys.). W 2011 roku zmalała liczba pociągów odwołanych. Na trasy nie wyruszyło 21 699 składów, o 1,3% mniej niż w 2010 roku.

 Do analizy wskaźnika punktualności na przybyciu przyjęto pociągi, które dotarły do stacji docelowej z opóźnieniem przekraczającym 5 minut. Wskaźnik punktualności na przybyciu jest ilorazem liczby pociągów, które dotarły do stacji docelowej o czasie (w tym opóźnionych do 5 minut) i liczby wszystkich uruchomionych przez przewoźników kolejowych.

 Poziom punktualności w Polsce nie odbiega znacząco od krajów europejskich. Dla przykładu w Wielkiej Brytanii w 2011 roku wyniósł około 91,6%. Należy zaznaczyć, że do wyliczenia powyższego wskaźnika brytyjski zarządca infrastruktury Network Rail przyjmował większą tolerancję opóźnień pociągów: w komunikacji regionalnej – przekraczających 5 minut, w komunikacji dalekobieżnej – 10 minut.

 Do najczęstszych przyczyn opóźnień pociągów pasażerskich w Polsce należały:

– trwające prace inwestycyjne (modernizacyjne i remontowe),

– ograniczenia prędkości wynikające ze złego stanu infrastruktury kolejowej,
– awarie taboru,
– wypadki i zdarzenia na sieci infrastruktury kolejowej, w tym na przejazdach kolejowych,
– usterki sieci trakcyjnej, urządzeń sterowania ruchem kolejowym i urządzeń przejazdowych,
– postoje wynikające z konieczności skomunikowania połączeń z innymi opóźnionymi pociągami,
– długi czas lokowania podróżnych np. podczas szczytów komunikacyjnych,
– zjawiska atmosferyczne,
– kradzieże i dewastacje infrastruktury kolejowej, w tym elementów systemów sterowania ruchem kolejowym,
– interwencje Policji, Pogotowia Ratunkowego, Straży Ochrony Kolei.