Pierwsze składy Flirt wyprodukowane

Z pewnym opóźnieniem wracamy do wydarzenia sprzed dwóch tygodni, kiedy to miała miejsce oficjalna prezentacja pierwszych dwóch ukończonych składów Flirt.

Oficjalna prezentacja miała miejsce w dniu 14 lutego 2008 roku w fabryce producenta zlokalizowanej w Siedlcach. Jak już bardzo dobrze wiadomo Samorządy Województwa Mazowieckiego oraz Śląskiego po długotrwałych przepychankach przetargowych wyłoniły zwycięzcę przetargu na dostawę 14 EZT, którym stał się Stadler z pojazdem Flirt. Według oficjalnego komunikatu pierwsze pociągi wyprodukowano w zaledwie 19 miesięcy od podpisania kontraktu, jednak wszyscy bardzo dobrze pamiętają oprotestowywanie przetargów oraz fakt, że Pesa oferowała wówczas istniejący jedynie na papierze ED74. Ostatecznie Pesa nie mogła wystartować w przetargu, ponieważ zamawiający zawarł klauzulę o konieczności dokonania już jakichś dostaw EZT. Krótko po tym Pesa otrzymała kontrakt od PKP PR, który zrealizowała zgodnie z planem. Stadler również wywiązuje się planowo z kontraktu, jednak z racji budowy nowej fabryki termin ten był znacznie dłuższy. Nie mówimy tutaj o czasie od podpisania kontraktu lecz o czasie od rozstrzygnięcia przetargu do zakończenia dostaw. Przy okazji warto naznaczyć, że inwestycja w nową fabrykę pochłonęła 4 miliony €, a zatrudnienie znalazło 70 osób.

Kontrakt przewidywał dostawę 14 EZT w tym 10 dla województwa Mazowieckiego i 4 dla województwa Śląskiego. Podczas prezentacji zostały przedstawione dwa zespoły. Jeden dla Mazowsza w barwach Kolei Mazowieckich, a drugi w barwach województwa Śląskiego, który zostanie przekazany w użytkowanie PKP PR. Zespoły te zostały zmontowane w polskiej fabryce w Siedlcach, a podczas prezentacji były obecne władze poszczególnych regionów. Obecni byli również przedstawiciele Kolei Mazowieckich oraz PKP PR, czyli przyszłych użytkowników. Po zakończeniu prezentacji pociągi trafiły do Instytutu Pojazdów Szynowych w Poznaniu, gdzie przejdą badania konieczne do uzyskania świadectwa dopuszczenia do ruchu wydawanego przez UTK. W procesie tym będą uczestniczyli przedstawiciele producenta. Testy będą przeprowadzane w Siedlcach, Poznaniu, na torze testowym w Żmigrodzie oraz w Łodzi. Po uzyskaniu świadectwa dopuszczenia będą jeszcze konieczne dalsze jazdy próbne przed ostatecznym przekazaniem zespołów odbiorcy. Zespoły Flirt nie są w pełni produkowane w Polsce, a jedynie montowane. Do gotowych polakierowanych aluminiowych pudeł montuje się wyposażenie wnętrza oraz aparaturę elektryczną, co zajmuje około 10 tygodni. Po zakończeniu tego etapu poszczególne wagony są łączone w całość tworzącą zespół. Ten proces wraz z jazdami testowo odbiorczymi zajmuje kolejne 7 tygodni. Być może dlatego, że pudła były lakierowane w Szwajcarii widnieje na nich miejsce produkcji Stadler Busnang.

Pierwsza zmiana w stosunku do pierwowzoru to zastosowane po dwie pary drzwi na bok wagonu. Dotychczas Flirty miały w wagonach końcowych jedynie po jednej parze drzwi. Drugą zasadniczą różnicą jest zastosowanie wyższej podłogi niż dotychczas. Jest to bardzo ważna zmiana, ponieważ dotąd stosowano podłogę obniżoną do wysokości 550mm nad główką szyny. Jest to idealne rozwiązanie dla peronów z zakresu 385-760mm nad główką szyny, dzięki któremu jest możliwość komfortowej obsługi tych peronów, gdzie w skrajnych przypadkach należy wykonać jedynie krok w górę lub dół. Niestety w Polsce zbyt pochopnie budowano perony o wysokości 1000mm nad główką szyny. Rozwiązanie to pozwalało na wygodniejsze wysiadanie z taboru klasycznego, jednak okazało się zgubne w momencie pojawienia się taboru niskopodłogowego, posiadającego wyjście na wysokości 600mm nad główką szyny. Oznacza to, że pasażer na stacjach z wysokimi peronami musi pokonać stopień wysokości 40cm i odległość między wagonem, a peronem na poziomie 10-20cm. Dla porównania wysokość typowego stopnia to 20-25cm! Szczęśliwie producent pomyślał wcześniej o tym problemie i składy Flirt dla Polski posiadają podłogę na wysokości 800mm nad główką szyny. W efekcie stanie się możliwa wygodna obsługa peronów w zakresie 550-1000 mm nad główką szyny.

Oprócz tych zasadniczych kwestii Flirt dla Polski będzie odznaczał się stosunkowo dużą ilością drzwi oraz niską ilością miejsc siedzących. Z tego powodu jego wykorzystanie będzie najbardziej opłacalne na liniach o charakterze przewozów miejskich. Podkreśla to również stosunkowo duża moc EZT (chwilowa 2,2MW, ciągła 1,6MW). Z drugiej strony siedzenia są bardzo szeroko rozstawione, co z kolei sugerowałoby przeznaczenie EZT do dalszych relacji. Dlatego też składy te powinny trafić do przewozów podmiejskich, choć napewno pojawią się również na dalszych przewozach regionalnych. Odnośnie wnętrza zastosowano typowe dla Stadlera, a nietypowe dla Polski siedzenia. W zespole dla Kolei Mazowieckich mają one  zielony kolor oraz wyszyte logo przewoźnika, natomiast Flirt dla Śląska posiada typowe czarne siedzenia z niebieskimi zagłówkami. Nieco archaicznym może być zastosowanie szyb w uszczelkach gumowych podczas gdy konkurencja stosuje szyby wklejane tworzące równą powierzchnię ściany bocznej. Zespoły Flirt różnią się również innym typem malowania, które dla Kolei Mazowieckich jest wykonaniem według ogólnego schematu, jednak dla Śląska jest to całkowita nowość. Nowość, ponieważ dotąd województwo zakupiło jedynie jeden SZT, który dodatkowo więcej stoi niż jeździ. Dlatego też schemat malowania był do końca zagadką, i dlatego można z zadowoleniem przyjąć zastosowanie kolorów niebieskiego i żółtego, które są tradycyjnymi dla regionu. Coprawda schemat malowania nie jest klasycznym, jednak zastosowane linie mogą się podobać.

 

 

Pierwsze zmontowane dla Kolei Mazowieckich zespoły wejdą do eksploatacji pod koniec maja 2008 roku, natomiast zespoły dla Śląska wyruszą na szlaki w połowie czerwca 2008 roku. Każdy zespół oferuje 212 miejsc siedzących z czego 29 to siedzenia składane, natomiast ilość miejsc stojących wynosi 284. We wnętrzu znajduje się również przedział wielofunkcyjny mogący służyć przy przewozach osób na wózkach, rowerów czy większego bagażu ręcznego. Z myślą o osobach niepełnosprawnych zabudowano stosowne WC. Od czasu wyprodukowania pierwszego składu do dnia dzisiejszego Stadler zyskał zamówienie na 402 EZT typu Flirt, którego odbiorcami stali się przewoźnicy w Szwajcarii, Węgrzech, Niemczech czy nawet w Algierii

Bez wątpienia EZT Stadlera są krokiem milowym dla Polskiego kolejnictwa. Nie dlatego, że są najlepsze, super tanie, mega szybkie czy ultranowoczesne lecz dlatego, że poprostu są. Polska kolej dotarła bowiem do miejsca, gdzie zamówienie kilku zespołów urasta do rangi wydarzenia ogólnokrajowego. W prasie krążą litanie jaki ten sprzęt jest nowoczesny i jak będzie jeździł na wszystkich liniach zewsząd, dowsząd. Jednak prawda jest taka, że nadal w Polsce zamawiamy zbyt mało taboru, zwłaszcza EZT, których rocznie powinno przybywać 50 sztuk. Ile przybywa nie trzeba chyba przypominać. Gdyby tylko samorządy zamawiały tyle ile naprawdę potrzeba wówczas nie tylko Stadler mógłby spać spokojnie mając odpowiedni portfel zamówień. Póki co pozostaje cieszyć się pierwszymi dwoma zespołami.