Modernizacja, remont, lifting?

Niektóre przeprowadzane w ostatnich latach inwestycje w infrastrukturę kolejową, a konkretniej –ich efekty –stawiają pytanie o to, czy projekty posiadające w nazwie słowo „modernizacja”nie są jedynie remontem, a może nawet zaledwie liftingiem istniejących linii kolejowych.

Linia Warszawa – Łódź

W 2006 r. rozpoczęła się modernizacja linii kolejowej z Warszawy do Łodzi. Trasa ta, łącząca dwie wielkie aglomeracje, charakteryzuje się wysokim obciążeniem ruchem pasażerskim. Początkowo zapowiadano, iż prace umożliwią ograniczenie czasu jazdy z ponad 2 godzin do jedynie 65 minut. Do 2008 r. za 1,1 mld zł zrealizowano pierwszy etap prac, obejmujący odcinek Łódź – Skierniewice. Prędkość podniesiono do 140-160 km/h.

W 2010 r. rozpoczął się drugi etap modernizacji, wart 2,2 mld zł, obejmujący odcinek Skierniewice –Warszawa. Inwestycja ta była dość dyskusyjna w gronie ekspertów ze względu na wysoką dopuszczalną prędkość przed modernizacją – rzędu 130 km/h. Poza modernizacją torowiska i układu zasilania przewidziano wyeliminowanie części skrzyżowań jednopoziomowych oraz budowę nowych wiaduktów. Realizacja drugiego etapu inwestycji opóźniła się jednak ze względu na upadłość głównego wykonawcy  w 2012 r. –Przedsiębiorstwa Napraw Infrastruktury. Prace zostały przerwane przez 10 miesięcy. Plac budowy przejęło konsorcjum pod przewodnictwem Pomorskiego Przedsiębiorstwa Mechaniczno-Torowego. Obecnie oficjalnie podawany czas przejazdu po zakończeniu prac na odcinku Warszawa –Skierniewice ma wynieść 70 minut. Oznaczałoby to, że warta blisko 5 mld zł modernizacja linii była w praktyce jedynie remontem lub liftingiem.  Efektem będzie bowiem oszczędność czasu na poziomie 15 minut wobec pociągów pospiesznych z 1990 r., docierających z Warszawy do Łodzi w 1 h 25 min. Zakończenie inwestycji jest planowane na 2015 r. –a więc 3 lata po pierwotnie planowanym terminie. Remont 130 km torów zajął więc blisko 10 lat i nie przyczyni się do znacznego zmniejszenia czasu jazdy. Na domiar złego, w międzyczasie z Warszawy do Łodzi uruchomiono autostradę A2, umożliwiającą bardzo szybki dojazd samochodem osobowym.

Linia Warszawa –Białystok

Trasa, na której jeszcze niedawno PKP Intercity planowało zawieszenie szeregu pociągów pasażerskich, ma zostać zmodernizowana. Mimo to, planowany czas przejazdu nie jest żadną rewelacją, a jedynie przywróceniem wyniku sprzed 20 lat. Pociągi w 1994 r. pokonywały bowiem tę trasę w 2 h 4 min. Taki sam czas ma być uzyskany po zakończeniu pierwszego etapu modernizacji linii w 2015 r. Pozwoli na to Wieloletni Program Inwestycji Kolejowych do roku 2015 r. Inwestycja ta ma pochłonąć 3 mld zł. Obecny czas jazdy to od 3 h 2 min do 3 h 22 min.

Warszawa –Terespol

Modernizacja magistrali E-20 trwa już nieprzerwanie od 1991 r. Jej celem było doprowadzenie do wzrostu prędkości maksymalnej pociągów do 160 km/h. Pomimo długiego czasu prowadzonych prac, nie udało się uzyskać tej prędkości na całej trasie, a dodatkowo na niektórych odnowionych odcinkach wprowadzono ograniczenia ze względu na brak bieżącego utrzymania infrastruktury w niepogarszającym się stanie. Dodatkowo, szereg stacji przebudowano na przystanki, uniemożliwiając krzyżowanie i wyprzedzanie się pociągów. Wpłynęło to na obniżenie przepustowości i utrudniło eliminowanie efektów zakłóceń w ruchu.  Szczególnie niekorzystnej przebudowie poddano stację Warszawa Rembertów, gdzie przepustowość jest obecnie niezadowalająca. W Dokumencie implementacyjnym do Strategii Rozwoju Transportu do 2020 r. planuje się modernizację już zmodernizowanego odcinka Warszawa- Rembertów –Mińsk Mazowiecki, celem poprawy przepustowości. Dodatkowym mankamentem tej trasy jest brak wiaduktów lub tuneli dla istotnych warszawskich ulic –Cyrulików/Marsa i Chełmżyńskiej. W dni powszednie tworzą się na nich potężne korki, paraliżujące Rembertów.