Infrastruktura kolei dużych prędkości w Hiszpanii
Parametry techniczne
Na całej długości linii kolei dużych prędkości występuje normalny rozstaw torów 1435 mm, z zasilaniem 25 kV 50 Hz, prędkość maksymalna do 350 km/h. Linie posiadają systemy sygnalizacji i sterowania ERTMS standard ETCS2 i łączności radiowej GSM-R.
Na trasie Madryt – Sewilla zbudowano 19 mostów i wiaduktów oraz 15 tuneli, o łącznej długości ponad 25 km. Linia jest podzielona na 8 odcinków sterowanych z lokalnych ośrodków podporządkowanych ośrodkowi centralnemu przy stacji Atocha w Madrycie, a osiągana prędkość maksymalna to 250 km/h.
Trasę Madryt – Saragossa – Lleida o długości 469 km zbudowano o parametrach: maksymalne nachylenie 25‰, promień łuku 6615 m, zasilanie 25 kV 50 Hz, prędkość maksymalna do 350 km/h. Na tym odcinku zbudowano 76 mostów i wiaduktów oraz 17 tuneli, o łącznej długości ponad 176 km.
Linia do Valladolid – prędkość maksymalna to 350 km/h.
Linia do Walencji i Alicante o długości łącznej km dostosowana została do prędkości maksymalnej 350 km/h. Na trasie tej zbudowano 35 tuneli o łącznej długości 47,7 km i 79 mostów i wiaduktów o łącznej długości 22,8 km.
Linie obsługiwane są przez pociągi dedykowane tylko do linii dużych prędkości, jak AVE 100 i 101 generacji TGV Atlantique, pociągi klasy ICE3 Siemensa, pociągi Talgo/Bombardier oraz pociągi Alaris Alstomu generacji Pendolino. Po trasie linii dużych prędkości kursują także pociągi ALVIA, ALTARIA, TALGO, które część trasy realizują po liniach szerokotorowych, przez co oferta przewozowa jest bardzo rozbudowana.
Zbudowane odcinki pozwalają na skrócenia czasu podróży od 25% do nawet 70% w stosunku do czasu jazdy dla kolei konwencjonalnej.
Obiekty dodatkowe
Jednocześnie z budową nowych i modernizacją dodatkowych szlaków realizowano niezbędne inwestycje towarzyszące: dworce dla kolei dużych prędkości, systemy zmiany rozstawu kół dla stworzenia możliwości kontynuowania jazdy pociągu po szerokich torach, łączniki do istniejącej sieci kolejowej, dostosowanie starych szlaków kolejowych do potrzeb ruchu towarowego. Dla połączenia linii dużej prędkości docierających do Madrytu z różnych stron miasta wybudowano tunel łączący dworce Antocha i Chamartin pozwalający na przejazd pociągów normalnotorowych bezpośrednio np. z Barcelony do Sewilli.
Wraz budową pierwszej linii do Sewilli przebudowano dworce m. in. Atocha i Chamartin w Madrycie, Barcelona Sants, oraz wybudowano nowe dworce, m.in. Aragon i Universitat w Walencji, Santa Ana w Antequerze, w Figueres, w Albacete i inne. Dla umożliwienia zmiany rozstawu kół wybudowano takie stanowiska m. in. w Madrycie, Sewilli, Kordobie, Antequerze, Walencji, Medina del Campo, na linii do Badajoz.
Plany rozbudowy kolei dużych prędkości
Obecnie zrealizowane odcinki kolei dużych prędkości połączyły największe aglomeracje Hiszpanii, w tym wszystkie o liczbie ludności ponad 500 tys. Planowana rozbudowa sieci ma zapewnić połączenie większości dla nie tylko dużych miast, ale i wszystkich prowincji Hiszpanii.
Plany rozbudowy obejmują głównie północną i południową Hiszpanię. Obecnie realizowane są odcinki w kierunkach: do Zamory, do Gijon, do Burgos, do Bilbao i San Sebastian, do Granady i do Badajoz. Przebudowywany jest także odcinek Ourense – La Coruna z przyszłościowym dostosowaniem do standardu kolei dużych prędkości.
Dotychczas wybudowane odcinki nie tylko pozwoliły na utrzymanie poziomu pasażerów korzystających z tego środka transportu, ale i spowodowały wzrost przejazdów koleją o 70% na trasach już obsługiwanych. Zwiększenie stopnia wykorzystania kolei powoduje zmniejszenie natężenia ruchu na autostradach i drogach łączących te miejscowości. Podróż koleją zmniejsza także zapotrzebowanie na miejsca parkingowe w centrach miast.
