Funkcjonalność przystanku Warszawa Stadion
Funkcjonalność przystanku Warszawa Stadion
5 maja 2012 roku oddano do użytku zmodernizowany przystanek Warszawa Stadion. Obiekt poddano gruntownej odnowie, zachowując jego walory architektoniczne oraz modernizując elementy składowe. Zadanie zrealizowało konsorcjum firm Bilfinger Berger Budownictwo S.A. i Przedsiębiorstwo Agat S.A. za kwotę 64 mln zł.
Zadbano o pieczołowitą odnowę budynku dworca, z zachowaniem jego formy architektonicznej. Tym samym, perła architektury PRL została zachowana, w przeciwieństwie do np. Kina Moskwa i Supersamu przy pl. Unii Lubelskiej, które ustąpiły miejsca nowym obiektom. Podobny trend można było zaobserwować przy odnowie pozostałych przystanków warszawskiej linii średnicowej.
Na poprawę efektu wizualnego dworca wpłynął również dodatkowy czynnik, jakim było uporządkowanie terenu sąsiadującego ze Stadionem Narodowym poprzez likwidację budek drobnych handlarzy. W rezultacie, w znaczącym stopniu wzrósł poziom estetyki przestrzeni miejskiej sąsiadującej z przystankiem, a sam budynek dworca został wyeksponowany. Wnętrze budynku odnowiono pieczołowicie z wykorzystaniem dobrej jakości materiałów. Zabudowano ekrany z informacją pasażerską oraz kiosk informacyjny. W pierwszych dniach po otwarciu tablice nie funkcjonowały niestety należycie, zaś ekran informacyjny wyświetlał jedynie krótką informację 'Zapraszamy wkrótce’.
Budynek dworca spełnia następujące funkcje:
- zakup biletów przez pasażerów
- oczekiwanie na pociąg z ochroną przed warunkami atmosferycznymi – ogrzewanie, stalowe, wandaloodporne siedziska
- informacja – specjalny kiosk informacyjny
- drobna gastronomia – kiosk i minibufet
Perony połączone są z budynkiem dworca tunelem. W trakcie modernizacji poprawiono estetykę przejścia podziemnego, a także zabudowano przelotowe windy i schody ruchome, umożliwiające wjazd z tunelu na peron. Zejście z peronu realizowane jest z wykorzystaniem tradycyjnych schodów. Nawierzchnię peronów wykonano z płyt, a krawędź peronu ze specjalnych płyt z pasem guzków. Perony zadaszono, a ściany wykonano z przezroczystych i barwionych na czerwono szyb ułożonych w nieregularną szachownicę. Peron wyposażono w nagłośnienie i świetlne tablice informacyjne. Zamontowano natomiast tylko kilka miejsc siedzących. Podsumowując, perony są dostosowane do obsługi długich pociągów oraz znacznej liczby podróżnych, z racji na dużą szerokość peronów i schodów, jednakże przyjęto, iż czasy oczekiwania będą krótkie niewielka liczba miejsc siedzących).
Należy jednak nadmienić, iż najważniejszym atrybutem wpływającym na funkcjonalność przystanku osobowego jest jego lokalizacja. Przystanek powinien być zlokalizowany możliwie najbliżej źródeł i celów podróży, tak aby minimalizować czas podróży i wpływać na skrócenie dojścia pieszego. W dużych aglomeracjach dodatkowego znaczenia nabiera konieczność zapewnienia dogodnych przesiadek. Przystanek Warszawa Stadion spełnia te wymogi jedynie częściowo. Obiekt od strony wschodniej sąsiaduje z nieużytkami i mało uczęszczanym portem praskim, a od strony zachodniej, po usunięciu prymitywnych budek handlowych, sąsiaduje z pustym placem, a dalej aleją Zieleniecką i Parkiem Skaryszewskim. Od południa przystanek dzieli 300 metrów od Stadionu Narodowego, który jednakże tylko okazjonalnie jest znacznym generatorem ruchu. Potencjał tkwi w sąsiedztwie północnym – ulicy Targowej z intensywnie uczęszczanym ciągiem tramwajowym, łączącym Grochów z Pragą i Starym Miastem. Nie mniej istotny jest odgałęziający się ciąg tramwajowy w al. Zielenieckiej. Zlokalizowanie przystanku bliżej ul. Targowej pozwoliłoby na zapewnienie dogodnych przesiadek pomiędzy koleją aglomeracyjną a tramwajami w ul. Targowej i autobusami miejskimi. Przesiadki są jednakże utrudnione ze względu na konieczność dojścia pieszego na dystansie 200-300 metrów i pokonania od 2 do 4 sygnalizacji świetlnych. Dokonując modernizacji przystanku bez jego przesunięcia w stronę ul. Targowej, zaprzepaszczono możliwość zapewnienia dogodnych przesiadek i integracji transportu miejskiego i aglomeracyjnego. Nie można zapominać o budowanej w zachodnim sąsiedztwie przystanku stacji drugiej linii metra, jednakże nawet po fakcie należy przyznać, iż przesunięcie stacji metra wraz z przystankiem kolejowym w stronę ul. Targowej poprawiłoby dogodność przesiadek.
Niewątpliwą zaletą zmodernizowanego przystanku jest estetyczny wygląd, poprawiający wizerunek kolei w oczach pasażera.
