Duże zmiany w grantach na szybką kolej w USA

Stosunkowo niedawno przedstawialiśmy projekty jakie zostały zaaprobowane do realizacji w USA. Niestety niecały rok później przychodzi nam przedstawić zmodyfikowaną listę i bynajmniej jej zmiana nie wynikała z redukcji środków czy przyczyn technicznych a bezpośrednio z powodów politycznych. Bowiem w międzyczasie w USA miały miejsce wybory do władz stanowych, gdzie w wyniku odwiecznej wojny między jedynymi dwoma partiami (Republikanami i Demokratami) z przyczyn politycznych niektórzy gubernatorzy kosztem ich regionów wypełnili wolę zwierzchników. Efektem tego była spektakularna rezygnacja z ARC w Nowym Jorku, inwestycji w Ohio (przywrócenie pociągów pasażerskich Cincinnati –Columbus –Cleveland), Wisconsin (pociągi do Madison) natomiast największą porażką byłą rezygnacja z projektu KDP na Florydzie. Był to bardzo ważny projekt, ponieważ jako jedyny obejmował budowę nowej linii kolei dużych prędkości, która mogła zostać stosunkowo szybko ukończona. W związku z tym upadek tego projektu był na rękę przeciwników polityki Obamy (partia Demokratów), natomiast dla samego Prezydenta jego ukończenie było bardzo ważne. W związku z tym Floryda mogła liczyć na niemal całkowite pokrycie kosztów budowy, jednak nowo wybrany gubernator Florydy (oczywiście pochodzący z opozycyjnej partii Republikanów) postanowił „ukatrupić”ten projekt i swój cel osiągnął, co oczywiście odbędzie się kosztem mieszkańców Tampa i Orlando, którzy nadal będą zmuszeni do korzystania z samochodów między tymi miastami. Efektem ubocznym tych decyzji do re-dyspozycji znalazło się prawie 3,5 miliarda dolarów.

Szczęśliwie ostentacyjna rezygnacja z najważniejszego projektu na Florydzie nie przyniosła rezygnacji z ogólnego programu i niedawno zaprezentowano zmienioną listę projektów. Podczas ich wyboru kluczowym elementem była ich gotowość do realizacji, dodatkowo zmieniono zasady w ramach których o dofinansowanie mógł się również zgłosić Amtrak i bardzo wymagający tego Northeast Corridor przedstawiany tutaj i tutaj. Dzięki temu dofinansowanie dla tego korytarza wzrosło o 795 milionów dolarów do 920 milionów dolarów. W ramach tych środków mają zostać wykonane znaczne prace związane ze zwiększeniem przepustowości oraz podniesieniu prędkości maksymalnej na wybranych odcinkach do 260 km/h. Jednak największe inwestycje będą obejmowały modernizację urządzeń srk, sieci zasilającej oraz przebudowę problematycznych ruchomych mostów na stałe. Dodatkowo o 30 milionów dolarów do 190 milionów dolarów wzrosło dofinansowanie do przebudowy na dwutorową linii New Haven –Springfield, natomiast stan Nowy Jork otrzymał dodatkowe 59 milionów (wzrost łącznej dotacji do 244 milionów dolarów) dla rozbudowy Empire Corridor (trasa łącząca Nowy Jork ze stolicą stanu Albany). Dodatkowo dofinansowanie dla modernizacji urządzeń srk w korytarzu Keystone wzrosło o 40 milionów dolarów do 66 milionów dolarów.

Drugim znacznym beneficjentem środków „niechcianych”przez Florydę stał się projekt KDP w Kalifornii, któremu przyznano dodatkowe 368 milionów podnosząc całkowitą kwotę dotacji do 4,234 miliarda dolarów. W ramach tych środków przewidziane jest dofinansowanie ogólne do całego projektu, jednak władze centralne chcąc osiągnąć pierwsze widoczne efekty programu zdecydowały o budowie jako pierwszego centralnego odcinka długości 207 km między Fresno a Bakersfield. Dzięki temu zanim pojadą pierwsze pociągi KDP po trasie będą kursowały tradycyjne składy skracając czas podróży. Jednak takie podejście budzi słuszne kontrowersje, ponieważ operator tej linii bardziej chętnie widziałby stopniową budowę całej linii i zaoferowanie gotowego produktu, natomiast władza centralna potrzebuje jak najszybciej wizualnych efektów programu kolejowego i dlatego podjęto decyzję o kompleksowej realizacji środkowej części linii.

Jednak największym beneficjentem rezygnacji Florydy stały się inwestycje w centralnych stanach, czyli w rejonie Chicago, gdzie dąży się do utworzenia szybkich połączeń wykorzystujących tradycyjny tabor o prędkości maksymalnej 177 km/h, który z przyczyn infrastrukturalnych obecnie eksploatowany jest jedynie do 128 km/h. Dla tego regionu przeznaczono dodatkowe 404 miliony dolarów. Korytarz Chicago –St. Louis otrzymał dodatkowe 186,3 miliona dolarów i z całkowitym dofinansowaniem 1,467 miliarda dolarów inwestycja ma pełne pokrycie z dofinansowania. Podobny projekt dla trasy Chicago –Detroit (dokładniej odcinek Kalamazoo –Dearborn zyskał dodatkowe 199,3 miliony dolarów i z łącznym dofinansowaniem 397,2 miliona dolarów pozwoli na skrócenie czasu jazdy między tymi miastami o 30 minut. Oprócz tego przyznano 336 milionów dolarów na zakup nowego taboru pasażerskiego z przeznaczeniem do Kalifornii oraz rejonów Chicago. Ponieważ całą ta realokacja była wywołana względami politycznymi, więc warto odnotować fakt zwiększenia dofinansowana o 15 milionów dolarów (do 21 milionów dolarów) dla opracowania planów budowy KDP między Houston a Dallas. Jest to dosyć ważny sygnał, ponieważ to właśnie z Teksasu wywodzi się były prezydent G.W. Busch (Republikanin), który pochodząc z rodziny potentatów naftowych był silnym propagatorem motoryzacji indywidualnej kosztem jakichkolwiek innych form transportu zbiorowego (za wyjątkiem pochłaniającego paliwa ropopochodne lotnictwa). Jednak pomimo tego Republikańskie władze tego stanu dążą do posiadania KDP na swoim terenie, co jest niejako sprzeczne z decyzją Gubernatora Florydy.

O tym, iż polityka może mieć zarówno pozytywny jak i negatywny wpływ na przyszłość można się było nieraz przekonać, zwłaszcza w USA. Tą kruchą zależność bardzo mocno obnażyły wybory do władz stanowych, jednak jak się można przekonać błędna polityka jednego może uszczęśliwić wielu znacznie bardziej uświadomionych potrzebujących odpowiednich środków.