Tramwaje hiszpańskiej produkcji CAF

Construcciones y Auxiliar de Ferrocarriles S.A.(CAF) to drugi producent taboru szynowego w Hiszpanii, który w Polsce nie jest zbyt dobrze znany. Jednak poprzez zgłoszenie swojego udziału w przetargu na 186 tramwajów dla Warszawy ten stan uległ zmianie, a większość osób może się zastanawiać jakie tramwaje CAF oferuje. W niniejszym artykule przybliżamy dwa podstawowe warianty tramwajów znajdujące się w gamie producenta. Przy czym w obu przypadkach mamy do czynienia z pojazdami 100% niskopodłogowymi.

Eusko-Tran de Bilbao zamówiło w CAF dostawę tramwajów ze skrętnymi wózkami skrajnymi i nie skrętnym wózkiem środkowym na metrowej szerokości tor. W efekcie tego zamówienia powstał trójczłonowy tramwaj o długości nieco ponad 24 metry i szerokości 2,4 metra. Tramwaj ten może zostać rozbudowany poprzez dodanie zestawu członu wiszącego oraz dodatkowego wózkowego, czym da się utworzyć pojazd pięcioczłonowy o długości 35,835 m oraz siedmioczłonowy mierzący 47,265 m. Tramwaj został wykonany jako dwukierunkowy, dwustronny mający po cztery pary dwuskrzydłowych drzwi na bok. We wnętrzu królują siedzenia w układzie 2+2, jedynie między drzwiami w członach skrajnych zastosowano układ 2+0, gdzie z jednej strony znajduje się przestrzeń wielofunkcyjna pozwalająca na przewożenie osób niepełnosprawnych lub wózka dziecięcego czy roweru. Ciekawostką może być fakt uzyskania na całej długości tramwaju niskiej podłogi, co jest efektem przesunięcia skrajnego wózka napędowego pod kabinę motorniczego. Kabina została wydzielona od przestrzeni pasażerskiej za pomocą ścianki działowej z szybą w górnej partii. Na jej środku znajduje się jedyne wejście do kabiny. Sam pulpit motorniczego wygląda estetycznie, choć już na wstępie można mieć zastrzeżenia do jego ergonomii oraz czytelności. Tramwaj przystosowano do pracy pod napięciem 750V prądu stałego. Napęd jest realizowany za pomocą przekształtników trakcyjnych w technologii IGBT, które zasilaną trójfazowe silniki asynchroniczne prądu przemiennego. Tramwaj wyposażono w system klimatyzacji niezależnej dla przedziału pasażerskiego oraz kabiny motorniczego. Wózki wykonane ze stali mają silniki zawieszone niezależnie od zestawu kołowego. Wózek ma dwa stopnie usprężynowania, gdzie pierwszy stopień zapewniają metalowo gumowe sprężyny, a drugi sprężyny z amortyzatorami. Pudło tramwaju wykonano jako konstrukcja stalowa z poszyciem ze stali nierdzewnej. Pierwszy prototypowy tramwaj powstał w 2002 roku, a ostateczne dostawy zakończyły się na 8 pojazdach.

Eusko-Tran de Bilbao podstawowe dane techniczne

 

Jednak dalsze dostawy dotyczyły już nowej generacji tramwajów wieloprzegubowych, 100% niskopodłogowych. Pierwszy taki tramwaj wyprodukowano dla sieci tramwajowej w Sewilli określanej jako lekkie metro. Pierwotne zamówienie na 17 pojazdów podpisano w maju 2006 roku. Tramwaj jest dwukierunkowy, dwustronny i częściowo bazuje na swoim poprzedniku. Znaczącą różnicą w stosunku do poprzednika jest zastosowanie nowych niskopodłogowych wózków silnikowych. Wózki te posiadają niezależne koła, gdzie każde jest napędzane za pomocą jednego silnika. To sprawia, że pięcioczłonowy tramwaj ma aż 8 silników, natomiast siedmioczłonowy 12. Tramwaje te są dostępne w dwóch szerokościach 2,4 oraz 2,65 metra. Pudła wagonów posiadają konstrukcję zbliżoną do poprzednika, czyli stalowy szkielet z poszyciem z blachy ze stali nierdzewnej. Do środka prowadzi sześć par drzwi z czego te w członach skrajnych (1 i 5) są jednoskrzydłowe, natomiast w członach wiszących (2 i 4) są po dwie pary dwuskrzydłowe. Człon środkowy (3) jest tradycyjnie pozbawiony drzwi.

We wnętrzu zastosowano dosyć unikatowy układ siedzeń, gdzie nad wózkami silnikowymi w członach 1,3 i 5 siedzenia tworzą półłuk z obu stron, natomiast na skrajach obudowy zastosowano siedzenia w układzie 2+2. Natomiast dla członów środkowych przewidziano siedzenia ustawione bokiem w stylu metra. Wszystkie siedzenia są zintegrowane razem w formie kształtki z tworzyw sztucznych z materiałem obiciowym w miejscu siedziska. Obecnie Sewilla planuje zakup tramwajów o zbliżonej konstrukcji, jednak dłuższych i węższych, co pozwoli na skierowanie obecnie używanych pojazdów dla linii szybkiego tramwaju, natomiast sieć napowietrzna będzie miała odrębne tramwaje. Dodatkowo nowe tramwaje mają zostać wyposażone w baterie, które pozwolą na pokonanie krótkiego odcinka bez sieci (450 metrów), który znajduje się na nowym odcinku przed katedrą w Sewilli. Tożsame z tramwajami obecnie kursującymi w Sewilli zamówiło także Vélez-Málaga. W efekcie wraz z opcjami CAF ma zamówienie na 35 tramwajów tego typu.

 

Jednak w ostatnim czasie CAF zyskał kilka zagranicznych zamówień. Dla miasta Edynburg ma zostać dostarczonych 27 siedmioczłonowych tramwajów w latach 2010 –2011. Miasto Antylya z Turcji zamówiło 14 zespołów natomiast Vitoria 11. Przy czym pojazd dla każdego systemu będzie się nieco różnił. Przykładowo Edynburg zamówił tramwaje siedmioczłonowe z pudłem o szerokości 2,65 metra, Antylya pięcioczłonowe o podobnej szerokości, natomiast Vitoria pięcioczłonowe pojazdy o szerokości 2,4 metra i na tor metrowy. Również ostateczne długości nieco się różnią, co jest efektem dostosowywania długości członów wiszących do konkretnych wymagań zamawiającego.

Tramwaje wieloprzegubowe podstawowe dane techniczne

Jak więc widać CAF nie należy do producentów o dużym stażu w produkcji tramwajów, jednak po opracowaniu konstrukcji dostawy są realizowane a nowe kontrakty pozyskiwane. Dlatego nie dziwi zainteresowanie ze strony CAF przetargiem na nowe tramwaje dla Tramwajów Warszawskich. Bez wątpienia Warszawie zostaną zaoferowane tramwaje wieloprzegubowe o pięciu członach, jednak czy ta oferta zostanie wybrana zobaczymy w przyszłości. Natomiast na razie możemy zastanawiać się czy warto by zainwestować w zakup właśnie tramwajów CAF.