Tramwaj w Edynburgu – budowa i przebieg trasy
W Edynburgu – stolicy Szkocji – uruchomiono w maju 2014 roku nową linię tramwajową łączącą centrum miasta z lotniskiem. Tramwaje kursowały już w tym mieście w pierwszej połowie XX wieku. Ostatnia linia została zlikwidowana w 1956 roku. Tramwaje powróciły więc po 58 latach.
Okres budowy linii
Proces przygotowania i realizacji inwestycji był niezwykle długi. Studium wykonalności opracowane było jedenaście lat temu, dwa lata później przeprowadzono konsultacje społeczne dotyczące wyboru trasy linii. W 2007 roku rozstrzygnięto przetarg na wykonanie linii. Wkrótce potem, kilka tygodni przed planowanym wejściem wykonawcy na plac budowy, wskutek zmian we władzach miasta i wprowadzonych oszczędności, kontrakt zerwano i wstrzymano prace. Decyzja o budowie została jednak ostatecznie podjęta i w końcu 2009 roku konsorcjum Siemens i Bilfinger Berger rozpoczęło prace. Pierwotny termin był ustalony na 2011 rok. W trakcie prac pojawiły się poważne spory pomiędzy wykonawca a zamawiającym, które skutecznie opóźniły realizację projektu i ostatecznie tramwaj rozpoczął funkcjonowanie dopiero w końcu maja 2014 roku. Wraz z budową linii zrealizowano nową zajezdnię tramwajową z placem odstawczym dla taboru.
Pomimo opóźnienia w realizacji linii została zrealizowana dostawa taboru. Pierwsze z 27 tramwajów dotarło do Edyngurga w 2010 roku. Przez pewien czas musiały one być 'testowane’ w Wildenrath w Niemczech. Liczba dostarczonych pojazdów była odpowiednia do dłuższej, projektowanej trasy i obecnie w ruchu codziennym wykorzystywana jest tylko połowa taboru.
Okres budowy był trudny dla mieszkańców Edynburga, gdyż budowa trwała sześć lat. Część ważnych ulic byłą zamknięta dla ruchu, przez co mieszkańcy mieli duże utrudnienia w przemieszczaniu się po mieście, a przedsiębiorcy narzekali, ze tracą możliwość prowadzenia handlu.
Całkowity koszt realizacji inwestycji wyniósł 776 mln funtów, w większej części poniesiony przez rząd Szkocji, przy pierwotnie zakładanym budżecie ok. 467 mln funtów, co oznacza finalny wzrost o 64%. Kwota ta jest w praktyce jeszcze powiększona o 200 mln odsetek od kredytu.
Trasa linii
Edynburg jest drugim co wielkości miastem Szkocji po Glasgow i liczy 480 tys. mieszkańców. Cała aglomeracja szacowana jest na 1,2 mln mieszkańców. System komunikacji miejskiej to liczne linie autobusowe, z bardzo gęsto usytuowanymi przystankami, obsługiwane głównie przez firmę kontrolowaną przez miasto – Lothian Buses, obejmującą zasięgiem miasto i okolice. Część obsługi komunikacyjnej miasta realizuje także kolej.
Pierwszy projekt zakładał budowę linii tramwajowej od Ocean Terminal w dzielnicy portowej Leith przez centrum miasta do lotniska Edinburgh. Na trasie o długości 18,5 km planowano lokalizację 22 przystanków. Ostatecznie linia nie dociera do portu morskiego, a kończy swój bieg na przystanku York Place w ścisłym centrum miasta. Trasa została skrócona do 14 km (8,7 mil) i obejmuje 15 przystanków. Na trasie tramwaju znajduje się kilka węzłów przesiadkowych: St. Andrew Square dla stacji kolejowej Waverley Station, Princes Street jako punkt przesiadkowy komunikacji autobusowej, Haymarket dla stacji Haymarket Station, Edinburgh Park dla Edinburgh Park Station. Niestety przystanek tramwajowy St. Andrew Square jest dość oddalony od stacji kolejowej, co utrudnia przesiadki.
Budowa odcinka z York Place do Ocean Terminal została odłożona na bliżej nieokreśloną przyszłość, a decyzja o jej realizacji będzie zależała od stopnia wykorzystania tramwajów na obecnej trasie. Należy jednak zauważyć, że jak na miasto półmilionowe jedna linia tramwajowa jest raczej uzupełnieniem systemu transportowego niż podstawą komunikacji w mieście.
