Tramwaje techniczne zamawiane przez Warszawę

Tramwaje Warszawskie zamówiły 6 tramwajów technicznych z pługiem odśnieżnym oraz 2 przyczepami. Pojazdy warte szacunkowo 20 mln zł mają być dostarczone w ciągu 15 miesięcy. Przyjrzymy się wymogom stawianym tym pojazdom w specyfikacji SIWZ.

Tramwaje Warszawskie (TW) należą do nielicznych przedsiębiorstw wykorzystujących bardzo szeroką gamę tramwajowych pojazdów technicznych. W innych miastach, szczególnie zagranicznych, regułą była rezygnacja ze starych wagonów technicznych i zastąpienie ich wielodrogowymi samochodami ciężarowymi, zdolnymi do poruszania się po szynach. TW, pomimo posiadania takich pojazdów, np. Unimogów i żurawi samojezdnych, wciąż wykorzystują tramwaje przebudowane na towarowe do transportu wózków, szyn czy podkładów. Są to pojazdy bazujące na przedwojennych, dwuosiowych tramwajach typu K, powojennych, dwuosiowych N (np. wagon techniczny dla spawaczy) oraz 4-osiowych 13N (tramwaj towarowy) i 105N (tramwaj do inspekcji sieci trakcyjnej). Na plus wyróżnia się specjalistyczna, nowoczesna szlifierka Windhoff SF-50.

Obecnie ogłoszony przetarg obejmuje 6 dwukierunkowych tramwajów technicznych i 2 przyczepy. Tramwaje i przyczepy będą dostarczone w ciągu 15 miesięcy, a w przeciągu 6 lat wykonawca będzie zapewniał realizację pakietu obsługowo-naprawczego. Wykonawca musi wpłacić wadium 200 tys. zł i wykazać się dostawą przynajmniej jednego tramwaju lub pojazdu do utrzymania infrastruktury w przeciągu ostatnich 3 lat. Tym samym, kwalifikują się chociażby Pesa lub Windhoff, a prawdopodobnie nie kwalifikuje się Newag, który nie dostarczył żadnego tramwaju.
Dwukierunkowe tramwaje będą wyposażone w lemieszowy pług odśnieżny i będą umożliwiały przewóz osób, ładunków i specjalistycznego wyposażenia. Możliwe będzie ich łączenie po 2 w składy. Pług będzie można demontować w okresie letnim. Długość pojazdów wyniesie 12,5-14,0 m. Napęd zapewnią silniki prądu przemiennego, sterowane przez tranzystorowe falowniki chłodzone powietrzem. Maksymalny prąd zasilania będzie ograniczony do 700 A. Tramwaj będzie wyposażony w minimum 2 przekształtniki.
Konstrukcja zapewni minimum 40-letnią trwałość, przy minimum 12-letniej gwarancji odporności na korozję oraz gwarancji na lakier. Nadwozie będzie wykonane ze stali, nie dopuszczono zastosowania aluminium. Wózki będą wyposażone w koła o średnicy 670 mm wykonane z materiału P70. Szerokość obręczy wyniesie 112 mm. Wózki mogą być zakryte osłonami. Zastosowany zostanie szczękowy hamulec postojowy oraz hamulec szynowy. Prędkość konstrukcyjna tramwaju ma być mniejsza niż 50 km/h. Minimalny promień łuku wyniesie 18 m.
W ścianie bocznej tramwaju znajdą się drzwi przesuwne, umożliwiające dostęp do wyposażenia, o szerokości minimum 1600 mm. Przy drzwiach musi znaleźć się wciągarka ręczna o udźwigu 500 kg. Obserwację otoczenia z boku tramwaju umożliwią kamery. Obok fotelu motorniczego umieszczony będzie fotel instruktorski. Zadajniki jazdy i hamowania będą sterowane nożnie.
Naprawę ułatwiać będzie system diagnostyczny. Tramwaj będzie tak jak inne stołeczne pojazdy wyposażony w rejestrator zdarzeń ATM-RPS4W, sterownik zwrotnic i urządzenia systemu nadzoru ruchu tramwajów SNRT2000. Baterie o napięciu 24 V mają być niklowo-kadmowe. Tramwaj ma być wyposażony w piasecznice.
Tramwaj musi mieć możliwość przejazdu 50 m odcinka torowiska zalanego wodą na poziomie 7 cm ponad główką szyny. Napęd musi dodatkowo umożliwić jazdę przy zasilaniu autonomicznym na symbolicznym dystansie 2 m.
Malowanie tramwaju będzie żółto-czerwono-czarne, w schemacie zaproponowanym przez wykonawcę i zaakceptowanym przez TW.
We wnętrzu tramwaju będą umieszczone:

• butle gazowe
• zastawy do robót drogowych
• akcesoria torowe
• lampy błyskowe
• lewary mechaniczne
• parawany spawalnicze
• przetwornica do elektronarzędzi
• lampy stanowiskowe
• stołki dla spawaczy
• przewody zasilające elektronarzędzi
• skrzynka przyłączy dla elektronarzędzi
• spawarka
• szlifierka elektryczna
• szlifierka do rozjazdów
• szlifierka do profilu szyny

Jedna z przyczep będzie dostosowania do przewozu 18-metrowych odcinków szyn, a druga będzie samowyładowcza, przystosowana do przewozu kruszywa. Przyczepy po rozłączeniu będą mogły samodzielnie stać na torze o nachyleniu do 6%. Krótsza przyczepa będzie posiadała 3 części ładunkowe o powierzchni 8m2 każda. Wysyp tłucznia będzie realizowany na środek, pomiędzy szyny. Ładowność przyczepy wyniesie 20 ton. Przyczepa długa będzie miała długość 14-15 m i burty o wysokości 0,5 m. Na środku przyczepy zostanie zabudowany żuraw o udźwigu 14 t i wysięgu 8 m.