Ciężki żuraw samojezdny PIMB Scania R400
Ciężki żuraw samojezdny PIMB Scania R400
Tramwaje Warszawskie, z racji na dużą liczbę ciężkich, 5-członowych tramwajów PESA Swing, muszą dysponować żurawiami samojezdnymi o dużym udźwigu. Zadanie to spełniają 3 Scanie R400 z zabudowanym żurawiem, wykonanym przez PIMB z Kobyłki.
Bazowe podwozie Scanii jest trzyosiowe i pochodzi z najcięższej serii R, produkowanej od 2004 r. (dokładny typ – R400CB 6×4 EHZ CR19). Trzy egzemplarze żurawi eksploatowanych przez TW wyprodukowano w 2010 r. Zastosowano 400-konny silnik Scania DC13 o normie czystości spalin Euro 5. Tylne osie posiadają podwójnie ogumienie. Wykorzystano średniej wielkości kabinę o dość dużej wysokości.
Zabudowę pojazdu i specjalistyczne wyposażenie wykonał Przemysłowy Instytut Maszyn Budowlanych w Kobyłce.
Żuraw Tram 191B charakteryzuje się znamionowym udźwigiem maksymalnym 19 ton. W praktyce udźwig jest większy (ponad 20 ton) i oczywiście zależny od wysięgu żurawia. Wieża żurawia jest obrotowa i posiada rozkłady wysięgnik, do którego można zamontować hak lub trawersę. Za pomocą trawersy unoszone są człony pośrednie tramwaju przegubowego – Swinga lub 116Na. Wysięgnik unosi się do 10 m w pionie i sięga do 6 m od osi pojazdu.
Pojazd jest dwudrogowy –przystosowano go do poruszania się po szynach. Służą do tego 3 osie o niewielkich kołach, opuszczane hydraulicznie, z których 2 są napędzane silnikami hydraulicznymi. Jedna oś do jazdy po szynach znajduje się za pierwszą osią ogumioną, a dwie umieszczono za ostatnią osią ogumioną. Po osadzeniu pojazdu na szynach koła ogumione nie stykają się z szynami. Praca wózków jest śledzona za pomocą kamer, z których obraz jest przesyłany na wyświetlacz w kabinie kierowcy. Wózki szynowe są sterowane dźwigniami umieszczonymi z boku nadwozia. Maksymalna prędkość jazdy z wykorzystaniem napędu hydrostatycznego to 10 km/h.
Scania posiada 4 podpory, których rozstawienie jest konieczne do wykorzystania pełnego udźwigu i maksymalnego wysięgu żurawia. Podpory są rozstawiane poprzez wykorzystanie dźwigni z boku nadwozia.
W wyniku niektórych wykolejeń tramwaj znajduje się daleko od szyn. W takiej sytuacji konieczne jest kilkukrotne przestawianie członów celem wkolejenia wagonu. Szczególnie wymagające są tramwaje Swing, które można unieść tylko o kilkadziesiąt centymetrów bez uszkodzenia konstrukcji. Dodatkowo, podjazd do wykolejonego tramwaju jest utrudniony przez krawężniki, znaki drogowe, barierki, wiaty przystankowe, słupy i liczne inne elementy. W rezultacie, podstawienie się do tramwaju i jego umiejętne przestawianie wymaga znacznego doświadczenia i sprytu pracowników obsługujących żuraw. Aby było możliwe szybkie wyeliminowanie powstałego zatrzymania, niejednokrotnie trzeba wycinać znaki lub barierki przystankowe.
Zbiornik na olej hydrauliczny znajduje się za kabiną kierowcy. Hydraulicznie sterowane są m. in.: wózki szynowe, silniki do jazdy po szynach, podpory oraz ramię żurawia.
Na tyle pojazdu znajdują się dwa wózki pośrednie, służące do przetaczania tramwajów z uszkodzonym układem biegowym.
Wadą pojazdu jest stosunkowo duża szerokość, utrudniająca manewrowanie w obrębie przystanków. Wymiary Scanii to 8,5 x 2,5 x 3,75 m (długość x szerokość ze złożonymi podporami x wysokość ze złożonym wysięgnikiem).
Specjalistyczny pojazd ma również specjalną cenę –2 miliony złotych. Na sprzęcie ratowniczym trudno jednak oszczędzać –każde zatrzymanie ruchu wiąże się z kosztami idącymi w tysiące złotych. Podobne żurawie są eksploatowane w Poznaniu i Gdańsku.
