Szlifierka Windhoff SF-50 Tramwajów Warszawskich

Tramwaje Warszawskie posiadają specjalistyczną szlifierkę wykonującą obróbkę powierzchni tocznej szyny podczas jazdy. Wagon Windhoff SF-50 z numerem #S1 został fabrycznie przystosowany do pełnienia swojej roli.

Firma Windhoff istnieje od 1889 roku i od początku swojej historii produkuje maszyny i urządzenia. W ofercie produkcyjnej znajdują się: wyposażenie zajezdni tramwajowych, lokomotywowni i wagonowni, a także specjalistyczne pojazdy szynowe dla transportu tramwajowego i kolejnictwa, bazujące na modułowej platformie.

Zastosowania szlifierki są następujące:

W trakcie ruchu tramwajów szyny zużywają się i na odcinkach rozpędzania i hamowania powstają charakterystyczne, regularne nierówności o różnej długości fali. Przejazd tramwaju po nich wiąże się ze znacznym hałasem. Aby wyeliminować ten efekt, szyny należy regularnie szlifować. Zużycie faliste zależy od materiału, z jakiego wykonane są szyny, składu stopowego zależnego od serii produkcyjnej oraz od intensywności ruchu tramwajowego.

Pomiędzy dwoma wózkami, na których osadzony jest wagon, umieszczono dodatkowy wózek, zamocowany na specjalnym, unoszonym ramieniu. Posiada on 2 osie o niewielkich kołach i kamienie szlifierskie. Hydrauliczny docisk wózka szlifującego sterowany jest z kabiny motorniczego.

Szlifowaniu nie podlegają skrzyżowania toru ani zwrotnice. Przy przejeździe wagonu przez te elementy układu torowego wózek szlifujący musi zostać uniesiony.

Podstawowa funkcja pojazdu, którą jest szlifowanie, jest realizowana z wykorzystaniem 12 kamieni szlifierskich, po 6 na szynę. Kamienie wystarczają na 8 godzin pracy. Na torowisko natryskiwana jest woda, która ochładza szyny i kamienie szlifierskie. Bez chłodzenia kamienie spaliłyby się w wyniku tarcia. W wagonie zabudowane są zbiorniki mieszczące 3000 litrów wody. Taka ilość wystarcza na jedną zmianę pracy.

Szlifierka kierowana jest na różne odcinki torowisk w zależności od występującego zużycia. Najintensywniej eksploatowane odcinki są najczęściej szlifowane. Jednorazowy przejazd szlifierki zbiera tylko część nierówności, stąd intensywnie zużyte szyny wymagają nawet kilkunastu przejazdów dla przywrócenia równej powierzchni główki szyny. W ciągu roku wszystkie odcinki warszawskiej sieci tramwajowej są przemierzane dwukrotnie. Od momentu wyprodukowania w 2006 roku tramwaj pokonał 76998 km.

Pulpity motorniczego są analogiczne po obu stronach pojazdu. Sterowanie odbywa się z centralnie umieszczonego fotela. Wejścia do kabiny znajdują się po obu stronach pudła wagonu. Trzeba przyznać, że wejście do wnętrza z poziomu ziemi jest dosyć niewygodne –wymaga pokonania dwóch stopni wbudowanych w pudło wagonu.

W przedziale pośrodku wagonu z przejściem pośrodku umieszczono zbiorniki na wodę, sprężarkę śrubową, energoelektronikę sterującą, zbiorniki oleju i aparaturę hydrauliczną.

Wagon kosztował 1,78 mln euro.

Dzięki wykorzystaniu szlifierki i starannemu utrzymaniu szyn warszawskie tramwaje należą do jednych z najcichszych w Polsce.

Tab. 1. Parametry pojazdu Windhoff SF-50.

 

Strona firmy Windhoff 

Opis szlifierki na tramwarze