CUPT: Konkurs na najlepszą transportową pracę mgr rozstrzygnięty
19 grudnia b.r. w siedzibie CUPT odbyło się posiedzenie Komisji Konkursowej, która wybrała zwycięzców konkursu pn. „Dla rozwoju infrastruktury i środowiska – konkurs na najlepszą pracę magisterską’. Komisja Konkursowa w składzie:
Przewodniczący: Anna Siejda, dyrektor Centrum Unijnych Projektów Transportowych (CUPT)
Członek: Bożena Kalinowska, Polskie Stowarzyszenie Ekspertów i Asesorów Funduszy UE
Członek: dr Joanna Archutowska, Polskie Stowarzyszenie Ekspertów i Asesorów Funduszy UE
Członek: dr inż. Piotr Szagała, Politechnika Warszawska
Członek: dr Maciej Smętkowski, EUROREG, Uniwersytet Warszawski
dokonała, na podstawie przekazanych przez członków Komisji Konkursowej „Kart kontroli prac magisterskich’, finalnej oceny prac konkursowych, z których wybrano następujących laureatów – I miejsca/ II miejsca /III miejsca: Miejsce 1: Magdalena Kochanowska, 'Skuteczność zarządzania mobilnością w ograniczeniu zatłoczenia centrum na przykładzie Warszawy’, promotor: dr inż. Andrzej Brzeziński
Miejsce 2: Maciej Geroch /Mateusz Kurpiel, 'Analiza wpływu obwodnic na poprawę klimatu akustycznego w małych miastach’, promotor: prof. dr hab. Marian Tracz
Miejsce 3: Jacek Szczerba, 'Infrastruktura transportowa w strategiach rozwoju woj. lubelskiego’, promotor: prof. dr hab. Stanisław Michałowski
Komisja zgodnie stwierdziła, że praca pani Magdaleny Kochanowskiej pt. „Skuteczność zarządzania mobilnością w ograniczeniu zatłoczenia centrum na przykładzie Warszawy’ zasługuje na wyróżnienie ze względu na innowacyjne podejście dotyczące zagadnień transportowych. Praca zajmuje się stroną popytową, a nie jak w zazwyczaj prowadzonych analizach stroną podażową. Autorka stara się odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób można zaspokajać potrzeby mieszkańców związane z koniecznością przemieszczania się, a nie jak rozwój infrastruktury transportowej może wpływać na gospodarkę i społeczeństwo. Tym samym praca przenosi na polski grunt najnowsze tendencje związane z planowaniem miejskim, które w ostatnich latach są widoczne w krajach Europy Zachodniej, a zwłaszcza w Wielkiej Brytanii. Na przykładzie pilotażowego studium przypadku jednej z jednostek organizacyjnych M. St. Warszawy autorka wnikliwie przedstawia wady i zalety planów mobilności przestrzennej oraz podejmuje próbę określenia przydatność ich zastosowania w większej skali. Praca bardzo dobrze wpisuje się też w aktualną strategię rozwoju Unii Europejskiej – EUROPE 2020 – akcentującą konieczność rozwoju „mądrego’, „inkluzywnego’ oraz „trwałego’, a wnioski płynące z tej pracy mogą przyczynić się do skutecznego wdrażania Strategii Transportowej Warszawy.
