ZPP ostro o projekcie ustawy o publicznym transporcie. „Patologiczny rozdział środków”

Rozkład jazdy:

1. Dlaczego Związek Powiatów Polskich krytykuje proponowany sposób podziału środków z Funduszu autobusowego?
2. Jakie obawy dotyczą wysokości dopłaty za wozokilometr wyraził ZPP?
3. Dlaczego zdaniem ZPP planowanie transportu powinno pozostać na poziomie powiatów, a nie województw?

Patologiczne mechanizmy rozdziału środków

Ustawa wprowadza patologiczne mechanizmy rozdziału środków – wskazał Związek Powiatów Polskich w uwagach do projektu nowelizacji przepisów o publicznym transporcie zbiorowym. Według powiatów propozycje zawarte w projekcie mogą doprowadzić do rozdysponowania większości funduszy na linie wojewódzkie ze szkodą dla gmin i powiatów.

ZPP przedstawił szereg uwag do przygotowanego przez Ministerstwo Infrastruktury projektu nowelizacji  ustawy o publicznym transporcie zbiorowym. Chodzi m.in. o zmianę zasady podziału środków z Funduszu autobusowego.

„Ustawa wprowadza patologiczne mechanizmy rozdziału środków z Funduszu. Podmiotem dysponującym Funduszem zostają województwa, które poprzez uchwałę sejmiku województwa wskazują linie objęte dopłatami, przy czym pierwszeństwo w uzyskaniu środków będą miały linie zorganizowane przez województwo” – wskazano w uwagach do projektu. 

Według ZPP, tak ukształtowane przepisy prowokują do stworzenia systemu, w którym to własne linie wojewódzkie „zagospodarowują większość środków ze szkodą dla linii realizowanych w skali powiatowej – które to przede wszystkim realizują zadanie likwidacji białych plam transportowych”.

Co z wysokością dopłat?

Jak wskazano w uwagach, powiaty oczekują również urealnienia i waloryzacji maksymalnej wysokości dopłat. Obecnie wynosi ona 3 zł za wozokilometr i w projekcie ta stawka została utrzymana.  

„Biorąc pod uwagę, że dopłata ma trafiać wyłącznie do linii niwelujących wykluczenie komunikacyjne poziom ten może być zdecydowanie zbyt niski. Odrębną kwestią jest brak mechanizmów waloryzacyjnych, co sprawia, że niezależnie od inflacji niezbędna jest zmiana ustawy do aktualizacji maksymalnej wysokości dopłaty” – wskazano.

Zdaniem ZPP konieczne jest też ograniczenie liczby organizatorów publicznego transportu zbiorowego oraz wprowadzenie planowania sieci komunikacyjnej w skali powiatów. Według samorządowców przeniesienie planowania transportu na poziom województwa może być ze szkodą dla mieszkańców małych przysiółków, którzy nie będą mieli połączenia autobusowego z siedzibą gminy.

„Likwidacja wykluczenia komunikacyjnego może nastąpić wyłącznie poprzez stworzenie dostępu z terenów wykluczonych do miasta powiatowego jako węzła komunikacyjnego umożliwiającego ewentualną dalszą podróż” – zaznaczono.

Projekt ustawy o zmianie ustawy o publicznym transporcie zbiorowym oraz niektórych innych ustaw zakłada, że powszechnie dostępne usługi w zakresie transportu zbiorowego wykonywane przez publicznego operatora będą realizowane „w celu bieżącego i nieprzerwanego zaspokajania potrzeb przewozowych społeczności na danym obszarze”. W projekcie określono również zasady dotyczące realizacji przewozu osób na żądanie wykonywanego na podstawie planu transportowego. Zgodnie z proponowanymi przepisami, usługa ta ma być dostępna dla osób powyżej 75 roku życia, niepełnosprawnych lub o ograniczonej zdolności ruchowej, w przypadku gdy wykonywanie regularnego przewozu osób nie jest uzasadnione ekonomicznie.

Obecnie projekt został przekazany do konsultacji i opiniowania m.in. przez samorządy wojewódzkie oraz korporacje samorządowe.

mr/