Łódzki Tramwaj Regionalny

Łódzki Tramwaj Regionalny jest zdaniem Aliny Giedryś z Zarządu Dróg i Transportu w Łodzi jednym z trzech filarów Zintegrowanego Planu Rozwoju Transportu Publicznego Aglomeracji Łódzkiej. Warto, chociażby dlatego, przyjrzeć się bliżej temu przedsięwzięciu. Projekt ten zakłada modernizację istniejącego szlaku tramwajowego pomiędzy Pabianicami a Zgierzem via Łódź.

 

Sieć tramwajowa w aglomeracji łódzkiej rozciąga się na następujące miasta i gminy: Łódź, Pabianice, Konstantynów Łódzki, Zgierz (miasto i gmina), Ozorków, Lutomiersk i Ksawerów. Przewozy tramwajowe realizowane są tu przez trzy przedsiębiorstwa:

Taki stan rzeczy nie jest spotykany w żadnym innym mieście, posiadającym komunikację tramwajową. Łódzka sieć jest jedną z czterech istniejących w Polsce o szerokości toru 1000 mm. Dużym problemem jest tutaj wysoki odsetek (31%) torowisk wbudowanych w jezdnie. Od 2001 roku wszystkie kursy wykonywane przez MPK obsługiwane są pociągami dwuwagonowymi. Wówczas również zoptymalizowana została liczba linii tramwajowych. Na dzień dzisiejszy eksploatowanych jest ich 14 miejskich oraz 3 podmiejskie.

 

Jest to dokument przyjęty w drodze uchwały przez Radę Miejską w Łodzi. Stanowi on swego rodzaju ofertę dla ościennych gmin w zakresie współorganizowania komunikacji aglomeracyjnej. Jest on ponadto niezbędny przy wnioskowaniu o dofinansowanie projektów z zakresu transportu publicznego z środków EFRR. Powstanie omawianego w tej części niniejszego tekstu dokumentu poprzedzone było konsultacjami i wielomiesięcznymi rozmowami władz samorządowych z terenu aglomeracji.

Alternatywą dla samochodu osobowego może być dobrze rozwinięty transport publiczny, funkcjonujący w obrębie całej aglomeracji łódzkiej. Podstawowe założenia ZPRTP Aglomeracji Łódzkiej, zmierzające do integracji komunikacji aglomeracyjnej są trzy:

Jak łatwo zauważyć z Łódzkim Tramwajem Regionalnym wiążą się także dwa pozostałe filary ZPRTP w Aglomeracji Łódzkiej.

 

Podstawowym założeniem projektu jest modernizacja (przebudowa) 28 –kilometrowej trasy tramwajowej Pabianice –Łódź –Zgierz z możliwością przedłużenia do Ozorkowa, składającej się w zasadzie z dwóch linii: Łódź –Pabianice oraz Zgierz –Łódź. Ponadto na trasie pojawi się 50 nowych przystanków tramwajowych. Linię obsługiwać ma 16 niskopodłogowych pojazdów, które zostaną zakupione właśnie z myślą o linii Łódzkiego Tramwaju Regionalnego. Dlaczego wybrano właśnie taką trasę? Otóż dlatego, że pokrywa się ona przestrzennie z kierunkami głównych potoków pasażerskich w aglomeracji, oraz że projekt będzie realizowany w ślad obecnie istniejących połączeń tramwajowych miedzy Zgierzem, Łodzią, Ksawerowem i Pabianicami. W najbliższym czasie rozpocznie się realizacja I etapu robót, obejmujących centralny odcinek linii –w granicach administracyjnych Łodzi.   

Jakie będą efekty realizacji projektu Łódzkiego Tramwaju Regionalnego? Zwiększyć ma się liczba osób, korzystających z komunikacji tramwajowej, kursującej pomiędzy trzema największymi miastami aglomeracji łódzkiej. Autorzy projektu zakładają, iż z Łódzkiego Tramwaju Regionalnego korzystać będzie 30 tysięcy pasażerów na dobę w kierunku zgierskim oraz 18 tysięcy –w stronę pabianicką. Projektowana linia tramwajowa została zintegrowana z istniejącą siecią lokalnego transportu zbiorowego oraz z koleją (węzeł przesiadkowy na osi Łódź Kaliska –Łódź Fabryczna). Całość stworzyć ma zintegrowany system komunikacji zbiorowej. W opinii pomysłodawców ŁTR przy nowoprojektowanej linii rozwiną się małe średnie przedsiębiorstwa , głównie dzięki wzrostowi mobilności komunikacyjnej siły roboczej –pracowników zamieszkujących główne ośrodki aglomeracji łódzkiej.

W ostatnich dniach Prezydent Miasta –Jerzy Kropiwnicki otrzymał informacje, że Unia Europejska pomoże przy realizacji projektu. W związku z powyższym władze miasta i ZDiT muszą teraz spieszyć się z przygotowaniem przetargów, aby zdążyć wydać pieniądze, przekazane przez Brukselę. Jak poinformowała Alina Giedryś z ZDiT w Łodzi prace muszą zakończyć się w 2007 roku, kilka miesięcy później gotowe mają być rozliczenia.  

 

Długość trasy –28,9 km

Liczba nowych przystanków –50

Liczba nowych wagonów –16 (niskopodłogowe)

Całkowity koszt projektu –362.310.000 zł

Przewidywana wysokość wsparcia z UE –181.155.000 zł

Zakładany czas przejazdu –53 minuty

 

 

Z budową Łódzkiego Tramwaju Regionalnego ściśle wiążą się inwestycje związane z wprowadzeniem nowoczesnego systemu informacji pasażerskiej oraz integracją systemów i taryf biletowych –określone przez Alinę Giedryś jako II i III filar zintegrowanej komunikacji miejskiej w Łodzi. Warto zatem poświęcić również tym zagadnieniom kilka zdań.

Informacja pasażerska powstać ma na bazie obszarowego systemu sterowania ruchem. Z biegiem czasu objąć on ma całą trasę Łódzkiego Tramwaju Regionalnego, a w dalszej kolejności również inne miasta. Projektodawcy zakładają, iż docelowo system ten obejmie swoim zasięgiem całą łódzką aglomerację. Dzięki niemu pasażerowie będą informowani o czasie, częstotliwości i trasach linii autobusowych i tramwajowych. Ponadto wprowadzeniu systemu będzie towarzyszyło zastosowanie elektronicznych rozwiązań w zakresie dystrybucji informacji dla pasażera –Internet, elektroniczne tablice przystankowe oraz wewnątrz -pojazdowe. Filar trzeci, a więc integracja taryfowo –biletowa wiąże się z koniecznością wprowadzenia karty miejskiej, czyli łódzkiego biletu elektronicznego. Jej zadaniem będzie nie tylko doprowadzenie do powstania jasnych i wspólnych taryf aglomeracyjnych, ale również ułatwienie rozliczeń pomiędzy poszczególnymi gminami oraz miastem i przewoźnikiem. Docelowo jednolity system taryfowy stosowny ma być, podobnie jak informacja pasażerska, w granicach całej aglomeracji.      

 

 

Mimo, iż budowa Łódzkiego Tramwaju Regionalnego będzie wiozła się z dużymi utrudnieniami w ruchu, to bez wahania można powiedzieć, iż jest to inwestycja konieczna. Jego uruchomienie będzie miało olbrzymie znaczenie przy wprowadzaniu zintegrowanego transportu miejskiego w aglomeracji łódzkiej. Skuteczne zrealizowanie projektu będzie niezwykle ważne zarówno dla władz samorządowych, jak i ZDiT. Stanie się sygnałem, oznajmiającym, że Łódź stawia na komunikację miejską przyjazną dla pasażerów, a tylko taki transport miejski może skusić osoby jeżdżące na co dzień prywatnymi samochodami do skorzystania z autobusu bądź tramwaju. Wydzielone torowisko stanie się natomiast alternatywą dla aglomeracyjnych korków. Zważywszy na powyższe, pomysł budowy Łódzkiego Tramwaju Regionalnego wydaje się być posunięciem niezwykle trafionym. Wypada zatem trzymać kciuki za szybką realizację planów i czekać na pierwszy przejazd niskopodłogowego wagonu na tejże trasie.   

 

W niniejszym tekście wykorzystano fragmenty referaty Aliny Giedryś z Zarządu Dróg i Transportu w Łodzi, wygłoszonego w czasie seminarium naukowego „Dobre przykłady i dobre zachowania na rynku publicznego transportu zbiorowego”(http://www.infobus.com.pl/text.php?id=6221#maintext).