Wiemy, jak wygląda pierwszy autobus wodorowy GZM. Od NesoBus

Rozkład jazdy:

1. Ile wodorowych autobusów NesoBus trafi do Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii i którzy operatorzy je otrzymają?
2. Jakie linie komunikacyjne w Katowicach, Tychach, Mikołowie i Łaziskach Górnych będą obsługiwane przez nowe autobusy?
3. Jakie są kluczowe parametry techniczne i eksploatacyjne NesoBusa (zasięg, czas tankowania, zużycie wodoru)?

Gdzie pojadą autobusy wodorowe?

23 września 2025 r. w Międzynarodowym Centrum Kongresowym podczas Kongresu Nowej Mobilności zaprezentowano pierwszy z ośmiu wodorowych autobusów, które jeszcze w tym roku wyjadą na ulice Górnośląsko-Zagłębiowskiej Metropolii (GZM). Autobusy trafią do dwóch operatorów: PKM Katowice (3 pojazdy) i PKM Tychy (5 pojazdów). Obsłużą linie: 2, 21, 137, 273, 696, 46, 115 i 70, zapewniając mieszkańcom Katowic, Tychów, Mikołowa i Łazisk Górnych dostęp do transportu publicznego nowej generacji.

Całe przedsięwzięcie realizowane jest w ramach projektu „Hydrogen GZM” o wartości przekraczającej 124 mln zł. To efekt kompromisu – pierwotny przetarg z 2022 r. na 20 autobusów wodorowych został unieważniony, bo oferty przewyższyły budżet. Aby wykorzystać dofinansowanie z NFOŚiGW (81 mln zł), GZM zmniejszyła liczbę zamawianych pojazdów do 8 i uzupełniła projekt zakupem 18 przegubowych elektrobusów.

Umowę na dostawę wodorowców podpisano jesienią 2024 r. Jedyną ofertę – wartą 31,8 mln zł – złożyła spółka PAK-PCE Polski Autobus Wodorowy należąca do grupy Zygmunta Solorza. Producent dostarczy 12-metrowe autobusy NesoBus, mogące przewieźć co najmniej 85 pasażerów (w tym min. 25 siedzących).

– Testujemy różne technologie tak, by pasażerowie mogli korzystać z niskoemisyjnych pojazdów o jak najwyższym standardzie. To inwestycja w wiedzę i w przyszłość – podkreśla Kazimierz Karolczak, przewodniczący zarządu GZM.

Autobusy zostały wyposażone w:

• klimatyzację,
• Wi-Fi,
• ładowarki USB,
• system informacji pasażerskiej,
• rozbudowany monitoring.

Technologia i eksploatacja

NesoBus to pojazd elektryczny z ogniwem paliwowym, które zasila silnik energią wytwarzaną na bieżąco. Autobusy mają tylko niewielką baterię, a energię produkują dzięki 37,5 kg wodoru tankowanego do butli na dachu. Pozwala to na przejechanie 400–450 km w warunkach miejskich. Tankowanie trwa 15–20 minut.

Według deklaracji producenta zużycie wodoru miało wynosić ok. 8 kg/100 km, jednak pierwsze doświadczenia miast korzystających z tej technologii pokazują średnio 6 kg/100 km.

Eksploatacja wodorowców jest dziś droższa niż klasycznych autobusów elektrycznych czy dieslowskich, głównie z powodu ograniczonej liczby stacji tankowania. W Katowicach działa stacja Orlen przy ul. Murckowskiej, z której będą korzystać PKM Katowice i PKM Tychy. Obecnie państwowy koncern ma pozycję monopolisty, ale PAK-PCE rozwija własną sieć stacji Neso

Ogniwa paliwowe objęto gwarancją na 10 lat, a magazyny energii na 15 lat. Serwis spoczywa po stronie producenta.

Kolejny krok ku zeroemisyjności

Projekt „Hydrogen GZM” to ważny etap w transformacji transportu publicznego na Śląsku i w Zagłębiu. Oprócz ośmiu wodorowców do Metropolii trafi 18 elektrobusów przegubowych.

Choć technologia wodoru jest na razie droga, GZM traktuje projekt jako pilotaż, by zebrać doświadczenia i przygotować się do momentu, gdy rynek stanie się bardziej konkurencyjny cenowo.